მათე
16 ქიმერთეს თიშა ფარისეველეფქ დო სადუკეველეფქ, ნამდა გეგმოცადესკო, დო თხუეს, ნიშან ქუძირაფუდუკო ზეცაშე. 2 თიქ უპასუხ: „ბჟაშ ენულაშ დროს თქვა იჩიებუთ, ცა ჭითა რე დო ჭუმან ჩხანა იჸუაფუნია, 3 ოჭმარეს იჩიებუთ, ამდღა გლახა დღა იჸუაფ, დოჭვენს, მუშენდა ცა ჭითა ქორე, მარა მუნაფილ რენია. ამინდიშ გაგება შეილებუნა ცაშ ელაჯინათ, მარა მუთ ასე ხვადუნ თიშ* გაგება – ვარ. 4 ნიშანიშ ძირაფა უბადო დო ღორონთიშ მოღალატე* თაობას ოკო, მარა იონაშ ნიშანიშ მეტის მუთუნს ვა ძირუნს“. თენა ქოთქუნ, ქიდიტუ თინეფ დო მიდართჷ.
5 მოწაფეეფქ მაჟია მხარეშა გეგნონჩურეს, მარა ქობალიშ ღალაქ გაჭყორდეს. 6 იესოქ უწუ თინეფს: „კურცხას რდათჷ დო ვემკანჭათ ფარისეველეფიშ დო სადუკეველეფიშ ცომიშ ეიოჸუნაფალს“. 7 თიმწკუმა თინეფქ ართიან შქას ჩიება ქიდიჭყეს, ქობალ შურო ვამღალუნანია. 8 იესოს უჩქუდ თენა დო უწუ: „ჭიჭე რწმენამეფ, მუშენ იჩიებუთ ართიან შქას, ქობალ ვამღუნანია? 9 ხოლო ვემეხვადითო ვარდა თინა ვარა ვა რშუნანო, მუჭო უბაღ ხუთ ქობალქ 5 000 კოჩის დო დოსქილადირ ნოტეხეფით მუზმა კალათ ეიოფშით?! 10 ვარდა შქვით ქობალქ მუჭო უბაღ 4 000 კოჩის დო მუსხი დიდ კალათ ეიოფშით დოსქილადირ ნოტეხეფით?! 11 მუჭო ვა ხვადუთ, ნამდა ქობალშენ ვეგეჩიებუთ, თის გეჩიებუთ, ნამდა ვემკანჭათ ფარისეველეფიშ დო სადუკეველეფიშ ცომიშ ეიოჸუნაფალს!“ 12 თიმ დროს თინეფქ ქინანჭეს იესოშ ნარაგადის, ნამდა ცომიშ ეიოჸუნაფალს ვარინ, ფარისეველეფიშ დო სადუკეველეფიშ გურაფეფს ოკო ვემკანჭესკო.
13 ფილიპეშ კესარეაშ მხარეშა გენორთესინ, იესოქ მოწაფეეფს კითხჷ: „მუს იჩიებ ხალხ, მი რენია კოჩიშ სქუა?“ 14 თინეფქ უპასუხეს: „ნამთინე იჩიებ, მანათალ იოანე რენია, ნამთინე – ელიავა, შხვეფ იჩიებუნა – იერემია ვარდა ართ-ართ წინასწარმეტყველია“. 15 თიმწკუმა იესოქ კითხჷ: „თქვა მუს თქუანთ, მი ვორექ?“ 16 სიმონ-პეტრექ უპასუხ: „სი რექჷ ქრისტე, ცოცხალ ღორონთიშ სქუა“. 17 იესოქ უწუ: „ბედნერ რექჷ, სიმონ იონაშ სქუა, მუშენდა თენა კოჩშე ვა გაიგებუნ, ჩქიმ ზეციერ მუმაქ გაიცხად. 18 გირაგადუქ, სი რექჷ პეტრე დო თე კირდეს მა ჩქიმ კრებას ქიგვაშენენქ, ნამდგაშა ვეგიარჯგინნე სამარეშ* კარმინოლეფს. 19 ქიმერჩანქ ზეციერ სამეფოშ კილეფს დო ირფელ, მუდგას დედამიწას დოკილანქ*, ზეცას უკვე კილერ იჸუაფ დო ირფელ, მუდგას დედამიწას განჯანქ*, ზეცას უკვე გონჯამილ იჸუაფ“. 20 უკულ იესოქ სერიოზულო გაფრთხილ მოწაფეეფ, მითინშა ვა უთქუალუდესკო, ნამდა თინა ქრისტე რდჷ.
21 თი დროშე მოჸუნაფილ იესო მუშ მოწაფეეფს ეუნწყუნდჷ, ნამდა ოკო მიდართუკო იერუსალიმშა, სოდეთ უხუცესეფიშ, უნჩაშ მღვდელეფიშ დო მწიგნობარეფიშ ხეშე დეტანჯებუდ, თექ დოჸვილუნდეს, მარა მასმა დღას გეთელებუდ. 22 თიმწკუმა პეტრექ გემკიჭანუ თინა დო გაუდღან: „ქეშიცოდილე დუდ, უფალ! ვა უკეთა თენა სქან დუდის!“ 23 მარა იესოქ ოჭიშ ქურთინუ პეტრეს დო უწუ: „ჩემეთხი, სატანა! მოცილუქ, ჩქიმ ოკეთებელ გუვაკეთე დო ღორონთიშ ნება შევასრულე, მუშენდა ღორონთცალო ვარინ, ადამიანცალო ფიქრენქ!“
24 უკულ იესოქ მუშ მოწაფეეფს უწუ: „მითინს ჩქიმ მოწაფეთ გინორთა ქაკონ-და, ვარია ქოთქუას მუშ დუდშე, გეჭოფას მუშ წამებაშ ძელ* დო ქეკმაჸუნას, 25 მუშენდა მიდგას ოკო, ირსხას მუშ სიცოცხლე*, მიოდინუანს თის, დო მით ჩქიმიშ გურშენ ოდინუანს სიცოცხლეს, დირთინუანს თის. 26 კოჩიქ თე ქიანას ირფელ ქიშუასინ ხოლო, მუს მოუღანს, სიცოცხლე მიოდინუ-და?! ვარდა მუთ ქაპალუნ, ირფელ დათმასინ ხოლო, არსხებენო მუშ სიცოცხლე?! 27 მუშენდა კოჩიშ სქუა ზეციერ მუმაშ დიდებათ ქუმურს მუშ ანგელოზეფწკუმა ართო დო თიმწკუმა გინუგანს არძას მუშ-მუშ საქმეეფით. 28 მართალს გირაგადუთ, თაქ გერენან თინეფშე ნამთინე ვა ღურუ, ონდო ვა ძირუნს კოჩიშ სქუას მუშ სამეფო დიდებათ*“.