მათე
3 დრო-ხანიშ მიკულაშ უკულ მანათალ იოანექ იუდეაშ უდაბნოს ქიდიჭყჷ ქადაგება. 2 თინა იჩიებუდ: „ინარღით დაშებულ*, მუშენდა მონჭაფილ რე ზეციერ სამეფო!“ 3 თიშ გურშენ თქუ ესაია წინასწარმეტყველქ თე სიტყვეფ: «უდაბნოს მიდგარენ ხონარმაღალო იჩიებ: „მამზადით შარა იეჰოვაშო, მასწორით თიშ ოულარ!“» 4 იოანეს აქლემიშ ბეწვ მიკაქუნდჷ დო წელს ტყებიშ ორტყაფ უკეთუდ. თიშ ოჭკუმალ კოლეფ დო ტყარ ფსკაშ თოფურ რდჷ. 5 თიშა მიშჷ იერუსალიმს, მთელ იუდეას დო იორდანეშ გოხოლუას მახორუ ხალხ. 6 თინეფ სახალხოთ აღიარენდეს მუნეფიშ ცოდეფს დო იოანე მალწყარ იორდანეს ნათუნდჷ* თინეფს.
7 მუჟამსით იოანექ ქოძირ, ნამდა ბრელ ფარისეველ დო სადუკეველ მიშჷ ნათუაშ ადგილშა, თქუ: „თქვა შხამიან გვერიშ გამნარყეფ, მიქ გიწუეს, ნამდა განტინედეს ღორონთიშ რისხუაშა?! 8 დაშებულს ნარღენთინ თინა თქვან საქმეეფით ქაძირეთ. 9 თეშ ხოლო ვა გაბედათ თიშ რაგად, ჩქინ მუმა აბრაამ რენია. გირაგადუთ, ღორონთის შეულებ თე ქუალეფშე ხოლო გუთელას აბრაამს სქუალეფ. 10 არგუნ უკვე ელადვალირ რე ჯაშ ჯინჯის. ჯას, ნამდგას ჯგირ ნაყოფ ვემკუღ, კვათუნა დო დაჩხირს მითაჸათანა. 11 მა წყარით რნათუნთ, მუშენდა ინარღით დაშებულ, მარა ჩქიმ უკულ მოურსუნ თის უმოს ძალაუფლება უღჷ. მა თიშ ღირს ხოლო ვა ვორექ, სანდალეფ გამვონწყე თის. თინა წმინდა შურით* დო დაჩხირით დორნათუნა. 12 თის ხეს ფიარ უკინებ დო მთლიანო გოწიმინდანს მოსავალიშ ოჩაჩალ ადგილს; ქობალიშ კაკალს მაღაზას ქიმთაშაყარანს, მარა ჩენჩის უშქირატ დაჩხირს დოჭუნს“.
13 თეშ უკულ იესოქ გალილეაშე მალწყარ იორდანეშა ქიმერთჷ, ნამდა იოანექ დონათუკო. 14 მარა იოანექ ეცად, ვაკეთებაფუკო თენა დო უწუ: „სი აშო ოკო მნათუნდე დო ჩქიმდა მოურქო ონათშა?!“ 15 იესოქ უპასუხ: „ასე თაშ ქორდას, ნამდა თეშნერო შევასრულათ ღორონთიშ ნება*“. თეშ უკულ იოანექ ქუდაჸუნ თის. 16 ნათუაშ უკულ, იესო წყარშე ეშეშუნ, ცაქ გინწყჷ დო თიქ* ქოძირ, ნამდა ღორონთიშ შურ ტორონჯიშ ფორმათ გიმიშ იესოშა. 17 ცაშე ხონარქ გისიმ: „თენა რე ჩქიმ საჸოროფო სქუა, ნამუთ მა მიპწონე!“