რწმენა თვისება, ნამუთ სიმტკიცეს მარზენა

რწმენას დიდ ძალა უღჷ. მაგალთო, რწმენა მოხვარნა „უბადოშ დაჩხერმონტებულ ისარეფიშ“ შკირიტუას, მუშენდა სატანას ოკო იეჰოვაწკუმა ურთიერთობა გილამლუან (ეფეს. 6:16). რწმენაშ საშვალებათ შემალებენა გივორჯგინათ დიდ პრობლემეფს ხოლო. იესოქ უწუ მუშ მოწაფეეფს: „მდოგვიშ თასიშ მადიდა რწმენა ვარა ქოიღუდან დო თე გვალას უწუათ, თავრეშე თექ გეგნორთიან, გეგნურს“ (მათ. 17:20). რწმენას შეულებ ჩქინ სულიერო გამანგარება, ათეშენ ჯგირ იჸუაფ დეფიფქრათ თე კითხვეფშე: მუ რე რწმენა? მუჭო მოქმედენს ჩქინ გურიშ მდგომარეობა ჩქინ რწმენაწკუმა? მუჭო შემლებნა რწმენაშ გამანგარება? მიშ რწმენა ოკო მიღდან? (რომ. 4:3).

მუ რე რწმენა?

რწმენა უმოს რე, ვინემ უბრალოთ თიშ დაჯერება, მუდგა ბიბლიას ჭარჷ, მუშენდა „დემონეფს ხოლო წანა [ნამდა ღორონთ არსებენს] დო კანკალანა“ (იაკ. 2:19). თაშ ნამდა, მუ რე რწმენა?

მუჭოთ ბიბლიას რე მოშინაფილ, რწმენას ჟირ მხარე უღჷ. პირველ, „რწმენა თიშ საფუძვლიან მოლოდინ რე, მუდგაშ იმენდ მიღნა“ (ებრ. 11:1ა). რწმენა ქომღუნან-და, მტკიცას იპჸით თიშა დარწმუნებულ, ნამდა ირფელ, მუდგას იეჰოვა იჩიებ, მართალ რე დო აუცილებერო შისრულებ. მაგალთო, იეჰოვაქ უწუ ისრაელეფს: „ქეშქალებედეს თი შეთანხმებაშ დარღვიება, ნამუთ დღა დო სერწკუმა მაფჷ დოდვალირ, ნამდა დღა დო სერს მუშ დროს ვა უთირდესკო ართიან, თიმწკუმა ჩქიმ მსახურ დავითწკუმა დოდვალირ შეთანხმება ხოლო დერღვიებუდ“ (იერ. 33:20, 21). დღას ქიფიქრენთ, ნამდა შილებე ართ დღას ჩხანაქ ვეშართას დო დღაშ დო სერქ ეკოცუას? მუშო ოკო რაგად, ვარ. თეშე დარწმუნებულ ქორეთ-და, ოკო გოეჭვუდანიო, ნამდა თე ირფელიშ გუმაჭყაფალ ვეშიასრულენს მუშ შხვა დუნაპირებუეფს? (ეს. 55:10, 11; მათ. 5:18).

მაჟია, რწმენა „ვა ვორწყეთინ თი სინამდვილეშ არგამა მტკიცებულება რე“. ბიბლიას რწმენაშე ჭარჷ, ნამდა თინა რე თიშ „არგამა მტკიცებულება“, მუდგას ჩქინ თოლ ვარწყე, მარა რეალობა რე (ებრ. 11:1ბ). მუ მაგალით მიმეხვარებნა თეშ უჯგუშო გაგებას? წერმიდგინით, ნამდა ბაღანა გოკითხნა: „სოვრეშე გიჩქჷ, ჰაერ არსებენსინ?“. მართალ რე, ჰაერ დღას ვაიძირნა, მარა ალბათ ქიმეხვარებუთ ბაღანას, დერწმუნას თიშ არსებობას დო თეშო ქუმუჸონანთ ჰავაშ ვარდა შხვა მაგალითეფს. თე მტკიცებულებეფ მეხვარებ, ქიდეჯერას ჰაერიშ არსებობა თიშ უმკუჯინუო, ნამდა ვარწყე თის. თეშნერო, რწმენა ხოლო ნამდვილ ფაქტეფშა რე გერსხილ (რომ. 1:20).

საჭირო რე გურიშ სწორ მდგომარეობა

მუჭოთ მიფშინეთინ, რწმენა ნამდვილ მტკიცებულებეფშა რე გერსხილ, ათეშენ საჭირო რე მიბღათ „ჭეშმარიტებაშ ზუსტ რჩქინა“ (1 ტიმ. 2:4). მარა ხვალე თენა ვა რე დასაბაღ. მოციქულ პავლექ ჭარჷ: „გურით წანა“ (რომ. 10:10). დასაბაღ ვა რე, პიროვნებაქ ქიდეჯერას ჭეშმარიტება, თინა ოკო აფასენდას თის. ხვალე თე შემთხვევას იჸუაფ აღძრულ, გეგმირჩქინას რწმენა დო ღორონთიშ მოსაწონო იცხოვრას (იაკ. 2:20). პიროვნებაქ, მით მთელ გურით ვაფასენს ჭეშმარიტებას, შილებე ვემიღას მუთუნნერ მტკიცებულებეფ, მუშენდა ვაკო მუშ რწმენაშ თირუა ვარდა ოკო თეშ მიქცუას, მუჭოთ მუს მიორჩქჷ სწორო (2 პეტ. 3:3, 4; იუდ. 18). ზუსტას თე მიზეზიშ გურშენ, ბიბლიურ დროს ხოლო არძას, მით მუშ თოლით ორწყედ სასწაულს, იშენით ვა უღუდ რწმენა (რიცხ. 14:11; იოან. 12:37). ღორონთიშ წმინდა შურ ხვალე თი პიროვნებეფს ოხვარ რწმენაშ გავითარებას, მიდგას ნამდვილო უჸორს ჭეშმარიტება (გალ. 5:22; 2 თეს. 2:10, 11).

მუჭო გევითარ დავითიქ მტკიცე რწმენა

ართ-ართ პიროვნება, ნამდგას მტკიცე რწმენა უღუდ, მეფე დავით რდუ (ებრ. 11:32, 33). მარა თიშ ოჯახიშ არძა წევრის ვა უღუდ თეცალ რწმენა. მაგალთო, მუჟამსით გოლიათ ისრაელიშ ჯარს გაძიცანდ, თექ დავითის მანგარო ქუმოხვად გურს დო მუშ აზრი ქოთქუ. მარა თიშ უნჩაშ ჯიმა ელიაბის ვა ჯერდჷ, ნამდა იეჰოვას შეულებუდ დერსხუკო მუშ ხალხი დო ათეშენ ქიგიოძახ დავითის (1 სამ. 17:26—28). რწმენა დაბადებაშე მითინს ვეთოჸუნს დო ვართ მშობლეფშე გინაჩამუ მემკვიდრეობათ, თაშ ნამდა დავითიშ რწმენა იეჰოვაწკუმა ჯგირ ურთიერთობაშ შედეგ რდუ.

27-ა ფსალმუნს დავით იჩიებ, მუჭო გავითარ თეცალ მტკიცე რწმენა (1 მუხლი). დავით ფიქრენდჷ ულირს მეღებულ გამოცდილებეფშე დო თიშე, მუჭო ოხვარუდ იეჰოვა, გიორჯგინკო ნტერეფს (2, 3 მუხლეფ). თინა მანგარო აფასენდჷ იეჰოვაშ კარავს (4-ა მუხლი). დავით, ღორონთიშ შხვა ართგურ მსახურეფწკუმა ართო თაყვანს ცენდჷ იეჰოვას, კარავს (6-ა მუხლი). თინა მთელ გურით ურაგადუდ იეჰოვას ლოცვას (7, 8 მუხლეფ). თეს გეძინელ, დავითის ოკოდ, დიგურუკო იეჰოვაშ შარეფ (11-ა მუხლი). თე ირფელ დავითშო მანგარ მნიშვნელოვან რდუ, ათეშენ თიქ თეცალ სიტყვეფ თქუ: „მუ მოხვარუდ რწმენა ვამღუდკო?!“ (13-ა მუხლი).

მუ მიგეხვარებნა, გიღდან მტკიცე რწმენა

თქვა ხოლო გაღვენუნა დავითცალ რწმენა, მუჟამსით ქიმიაჸუნუთ თიშ მაგალითის დო გეგმირინუანთ 27-ა ფსალმუნს ეჭარილ ჩვევეფს. მუჭოთ იძირე, რწმენა ზუსტ რჩქინაშ მეღებაშა რე გერსხილ, ათეშენ მუთ უმოსო გურაფლენთ ღორონთიშ სიტყვას დო ბიბლიურ პუბლიკაციეფს, თით უმოსო გავითარენთ წმინდა შურიშ ნაყოფიშ თე მხარეს (ფსალმ. 1:2, 3). დრო გეგმურთით ფიქრის გურაფაშ დროს, მუშენდა თენა მიგეხვარებნა უმოსო გეგმიფრჩქინათ იეჰოვაშ მარდულობა. მუჟამსით უმოს მარდულეფ რეთ იეჰოვაშ, სურვილ გაღვენუნა უმოსო გეგმირჩქინათ რწმენა თით, ნამდა თაყვან ცათ კრებაშ შეხვალამეფს დო თქვან იმენდშე შხვეფს ქეჩუათ (ებრ. 10:23—25). თეს გეძინელ, რწმენას თიმწკუმა ხოლო გიმირჩქინანთ, მუჟამსით ირიათო ლოცულენთ დო დუც ვა ვანებენთ (ლუკ. 18:1—8). თაშ ნამდა, „ვემიოტუათ ლოცვა“ დო მიენდით იეჰოვას, ნამუთ „ზრუნენს თქვანო“ (1 თეს. 5:17; 1 პეტ. 5:7). რწმენა მიგეხვარებნა აკეთათ თინა, მუთ სწორ რე დო შედეგო თქვან რწმენა უმოსო გემანგარებ (იაკ. 2:22).

გეგმირჩქინით იესოშ რწმენა

ღურაშ წოხლენ ონჯუას, იესოქ მუშ მოწაფეეფს უწუ: „ქირწმუნით ღორონთ დო მირწმუნით მა!“ (იოან. 14:1). თაშ ნამდა, ხვალე იეჰოვაშ ვარინ, იესოშ რწმენა ხოლო ოკო გუვავითარათ. მუჭო შემლებნა თეშ კეთება? მორთ, გუვარჩუათ სუმ მხარე.

პირველ, გიშაჸიდირალ ღორონთშე მოჩამილ პირად ძღვინო მირჩქინით. მოციქულ პავლექ თქუ: „ღორონთიშ სქუაშ რწმენათ ფცოცხლენქ, ნამდგაქ ქომიჸოროფუ დო დუდ გაწირ ჩქიმო“ (გალ. 2:20). იესოშ რწმენას გეგმირჩქინანთ-და, დარწმუნებულ იჸუაფუთ, ნამდა გიშაჸიდირალს პირადო თქვანდა მოუღ ჯგირობუა, თიშ ჭყოლოფათ გეპატიებნა ცოდვეფ, გაღვენუნა მარადიულ სიცოცხლეშ იმენდ დო დარწმუნებულ იჸუაფუთ იეჰოვაშ ჸოროფას (რომ. 8:32, 38, 39; ეფეს. 1:7). მართალო ქორჯერა, ნამდა გიშაჸიდირალს თქვან მოხვარა შეულებუნ-და, დუც დამნაშავეთ ვეგინანთ დო უარყოფით აზრეფ ვეშქაწუხენა (2 თეს. 2:16, 17).

მაჟია, ლოცვათ დეახლოვით იეჰოვას, ქრისტეშ გიშაჸიდირალიშ საშვალებათ. თე გიშაჸიდირალიშ ჭყოლოფათ შემლებნა ლოცვათ „თამამას ქიმეფრთათ ჭყოლოფაშ ტახტშა, ნამდა ქუმაშუან ჭყოლოფაქ დო დროულო მიბღათ ვა დამიმსახურებნან ფერ ჯგირობუა“ (ებრ. 4:15, 16; 10:19—22). ლოცვა მიმეხვარებნა უმოსო ქივეწინააღმდეგათ ცდუნებეფს (ლუკ. 22:40).

მასმა, დემორჩილით იესოს. მოციქულ იოანექ ჭარ: „მიდგას ღორონთიშ სქუა წანს, მარადიულ სიცოცხლე უღჷ, მარა მით ღორონთიშ სქუას ვამორჩილ, ვემიღენს სიცოცხლეს; ღორონთიშ რისხვა იჸუაფ თიწკუმა“ (იოან. 3:36). ქიდეკვირით, ნამდა მოციქულ იოანე რწმენაშ გიმორჩქინას აპირისპირენს დაუმორჩილებლობაწკუმა. თაშ ნამდა, იესოშ რწმენას გიმიფრჩქინანთ, მუჟამსით ვომორჩილუთ თის. იესოშ მორჩილებას თიმწკუმა ხოლო ვოძირანთ, მუჟამსით მეპჸუნთ „ქრისტეშ კანონს“, მუდგაშა თიშ მითითებეფიშ დო გურაფეფიშ დაცვება მიშურს (გალ. 6:2). თეს გეძინელ, იესოს ვომორჩილუთ, მუჟამსით მეპჸუნთ თი ხემძღვანელობას, ნამდგას „ართგურ დო გონიერ მონაშ“ საშვალებათ ბღებულენთ (მათ. 24:45). ქრისტეშ მორჩილებათ, შემალებენა გაურზათ თი პრობლემეფს, ნამუთ ქარბორიაცალ საშიშ რე (ლუკ. 6:47, 48).

„არძაშ უმოს წმინდა რწმენაშა აშენით თქვან დუდ“

ართშა ართ კოჩიქ იესოს დუძახ: „მა მიღ რწმენა! მარა ქიმმეხვარ თის, მუდგას რწმენა მორკჷ!“ (მარ. 9:24). მართალ რე თის უღუდ რწმენა, მარა თანდაბლურო აღიარ, ნამდა უმოს მეტ რწმენა ოსაჭირუდ. თე კოჩცალო, არძას მოსაჭირნა მუდგარენ კუნთხუთ რწმენაშ გამანგარება. თეშ კეთება ასეშე შემლებნა. მუჭოთ ბძირით, რწმენაშ გამანგარებას მიმეხვარებნა ღორონთიშ სიტყვაშ გურაფა დო თიშე დაფიქრება; შედეგო უმოსო დუვაფასენთ იეჰოვას. თეს გეძინელ, რწმენას იმამგარენთ, მუჟამსით თანაქრისტიანეფწკუმა ართო თაყვანს ფცენთ იეჰოვას, სახალხოთ ფქადაგენთ ჩქინ იმენდიშ გურშენ დო ირიათო ბლოცულენთ. თეწკუმა ართო, მუჟამსით რწმენას იმამგარენთ, დიდ ჯილდოს ბღებულენთ. ღორონთიშ სიტყვა ელამჩანა: „ჩქიმ საჸოროფო კათა, არძაშ უმოს რწმენაშა აშენით თქვან დუდ . . . ნამდა ქუდოსკიდათ ღორონთიშ ჸოროფას“ (იუდ. 20, 21).