Երեմիա
4 «Ո՛վ Իսրայել, եթե վերադառնաս,– ասում է Եհովան,–
Եթե վերադառնաս ինձ մոտ
Եվ եթե հեռացնես քո նողկալի կուռքերն իմ առաջից,
Թափառական չես լինի:+
2 Եվ եթե երդվես՝ ասելով՝ «Երդվում եմ Եհովայի գոյությամբ»,
Եվ անես այն, ինչը ճիշտ է, ազնիվ ու արդար,
Ապա ազգերը Նրանով կօրհնվեն
Եվ Նրանով կպարծենան»:+
3 Ահա թե Եհովան ինչ է ասում Հուդայի ու Երուսաղեմի բնակիչներին.
«Հերկեք անմշակ հողը
Եվ այլևս սերմ մի՛ ցանեք փշերի մեջ:+
4 Մաքրվեք* Եհովայի համար,
Ո՛վ Հուդայի ու Երուսաղեմի բնակիչներ,
Այլապես ձեր չար գործերի պատճառով
Բարկությունս կրակի պես կբորբոքվի,
Եվ այն ոչ ոք չի կարողանա հանգցնել»:+
5 Հռչակեք այս մասին Հուդայում, պատմեք Երուսաղեմում,
Գոչեք ու եղջերափող փչեք երկրով մեկ+
Եվ բարձրաձայն հայտարարեք. «Մեկտե՛ղ հավաքվեք,
Եկեք փախչենք ամրացված քաղաքները:+
6 Սիոնի ճանապարհը ցույց տվող նշա՛ն դրեք:
Ապաստա՛ն փնտրեք: Մի՛ դանդաղեք»,
Որովհետև Աստված ասում է. «Հյուսիսից աղետ եմ բերելու՝+ մեծ կոտորած»:
7 Ազգեր կործանողը դուրս է եկել, ինչպես առյուծը՝ մացառուտից.+
Նա դուրս է եկել իր տեղից, ճանապարհ է ընկել,+
Որ քո երկիրը զարհուրելի տեսարան դարձնի:
Քո քաղաքները ավերակ կդառնան, և այնտեղ բնակվող չի լինի:+
9 «Այդ օրը,– ասում է Եհովան,– թագավորի սիրտը դող կընկնի,+
Իշխանների սրտերը վախից կնվաղեն,
Քահանաները կսարսափեն, և մարգարեները կապշեն»:+
10 Ես ասացի. «Ո՜վ Գերիշխան Տեր Եհովա, իսկապես, դու խաբեցիր այս ժողովրդին+ ու Երուսաղեմին՝ ասելով՝ «Դուք խաղաղություն կունենաք»,+ մինչդեռ մեր կոկորդին սուր է դրված»:
11 Այդ ժամանակ այս ժողովրդին ու Երուսաղեմին կասվի.
«Իմ ժողովրդի դստեր* վրա
Անապատի մերկ բլուրներից կիզիչ քամի կփչի:
Այն չի փչելու քամհարելու* կամ մաքրելու համար:
12 Իմ հրամանով այնտեղից սաստիկ քամի է սուրում:
Հիմա ես կհայտնեմ իմ ժողովրդի դեմ կայացրած դատավճիռները:
13 Թշնամին գալու է անձրևաբեր ամպերի պես,
Եվ նրա կառքերը՝ մրրիկի պես:+
Նրա ձիերը արծիվներից էլ սրընթաց են:+
«Վա՜յ մեզ, որովհետև մենք կործանման եզրին ենք»:
14 Սիրտդ մաքրիր չարությունից, ո՛վ Երուսաղեմ, որ փրկվես:+
Մինչև ե՞րբ պետք է կլանված լինես չար մտքերով:
15 Մի ձայն Դանից լուր է հայտնում,+
Եփրեմի լեռներից աղետի մասին է հայտարարում:
16 Հայտնեք ազգերին այդ մասին,
Ազդարարեք Երուսաղեմին այդ լուրը»:
«Հեռավոր երկրից հետախույզներ են գալիս,
Որոնք մարտագոչ են արձակելու ընդդեմ Հուդայի քաղաքների:
17 Նրանք Երուսաղեմին մոտենում են բոլոր կողմերից, ինչպես դաշտը հսկող պահակներ,+
Քանի որ նա ըմբոստացել է իմ դեմ,+– ասում է Եհովան:–
18 Դու կստանաս քո հատուցումը վարքիդ և արարքներիդ համար:+
Որքա՜ն դառն է լինելու քեզ վրա եկող աղետը,
Որովհետև քո ըմբոստությունը մինչև սրտիդ խորքն է հասել»:
19 Ա՜խ, որքա՜ն եմ տանջվում, որքա՜ն եմ տառապում,*
Սիրտս մղկտում է անտանելի ցավից,
Տակնուվրա է լինում իմ ներսում:
Չեմ կարող լռել.
20 Աղետը աղետի հետևից է գալիս.
Ողջ երկիրը կործանվեց:
Վրաններս հանկարծակի ավերվեցին,
Դրանց պաստառները մեկ ակնթարթում ոչնչացվեցին:+
21 Դեռ ինչքա՞ն պիտի ճանապարհի նշանը տեսնեմ
Եվ եղջերափողի ձայնը լսեմ:+
22 «Իմ ժողովուրդը հիմար է:+
Նրանք ուշադրություն չեն դարձնում ինձ:
Նրանք անմիտ որդիներ են և հասկացողություն չունեն,
Չարիք գործելու հարցում խելացի* են,
Բայց բարություն անել չգիտեն»:
23 Ես նայեցի երկրին, այն դատարկ էր ու ամայի:+
Նայեցի երկնքին, այնտեղ լույս չկար:+
24 Նայեցի լեռներին, դրանք ցնցվում էին,
Բլուրները դողում էին:+
25 Նայեցի շուրջս, տեսա, որ մարդ չկա,
Եվ բոլոր թռչունները թռել գնացել էին:+
26 Տեսա, որ պարտեզի պես երկիրը անապատ էր դարձել,
Դրա բոլոր քաղաքներն ավերվել էին:+
Այս ամենը Եհովան էր արել,
Քանի որ սաստիկ ցասումով էր լցվել:
27 Ահա թե ինչ է ասում Եհովան. «Ողջ երկիրը ամայի կդառնա,+
Թեև այն ամբողջովին չեմ կործանի:
Ես չեմ մտափոխվի* ու խոսքիցս հետ չեմ կանգնի:+
29 Լսելով ձիավորների և աղեղնավորների ձայնը՝
Ողջ քաղաքը փախչում է:+
Մարդիկ թաքնվում են մացառուտների մեջ,
Բարձրանում են ժայռերը:+
Բոլոր քաղաքները լքված են.
Դրանցում բնակվող չկա»:
30 Հիմա, երբ ավերակ ես դարձել, ի՞նչ ես անելու:
Զուր էիր քեզ գեղեցկացնում,+
Քանի որ ովքեր կրքով բորբոքված քեզ տենչում էին, այժմ մերժել են քեզ:
Հիմա նրանք ուզում են խլել կյանքդ:+
31 Ես ձայն լսեցի, որ նման էր հիվանդ կնոջ բղավոցի,
Առաջին անգամ ծննդաբերող կնոջ աղաղակի,
Սիոնի դստեր ձայնը, որը հևալով է շնչում:
Նա տարածում է ձեռքերն ու ասում.+
«Վա՜յ ինձ, ես ուժասպառ եմ եղել մարդասպանների պատճառով»: