Toe drome van vrede aan skerwe gespat het
BAIE min mense het verwag dat 1914 enigsins anders sou wees as ’n gewone jaar. Trouens, die toekoms het vir mense in die voorafgaande jare buitengewoon rooskleurig gelyk. Die wetenskap het vooruitgang gemaak in hulle stryd teen siektes. En oorlog? Wel, soos die Vatikaanse koerant L’Osservatore Romano in Februarie 1991 gesê het, het die publiek voor 1914 “geglo dat oorlog tot die diepste skuilhoeke van die geskiedenis verban is” en dat die mens uiteindelik in ’n era lewe “waarin oorlog nie deur verligte volke en regerings toegelaat word nie”.
Maar 1914 en die daaropvolgende jare het ’n paar wrede verrassings vir ’n selfvoldane mensdom ingehou. Die eerste een was die sogenoemde Groot Oorlog van 1914-18 wat die drome oor vrede aan skerwe laat spat het. Trouens, L’Osservatore Romano noem dit “die eerste groot bloedbad van die moderne geskiedenis wat onder andere gekenmerk is deur tegniese ontdekkings wat groot wetenskaplikes uit vorige geslagte geglo het aan vreedsame doelwitte gewy sou word”. Die oorlog het ’n bespotting gemaak van die wetenskap as ’n middel om vrede te bereik; in plaas daarvan het die wetenskap die oorlog sy ongekende vermoë tot grootskaalse slagting gegee.
En toe die bloedbad van die oorlog verby was, het ’n ander slagting begin. Die Spaanse Griep van 1918-19 het meer as 20 miljoen mense gedood—baie meer as die ontsaglike dodetal van die Groot Oorlog self. Wanhopige maatreëls is getref; die verspreiding van die siekte is in party lande tot ’n misdaad verklaar. Die polisie het selfs mense in hegtenis geneem wat in die openbaar genies het! Maar tevergeefs. Die siekte het soos ’n orkaan ongehinderd voortgewaai totdat hy hom uitgewoed het. Hele dorpe is uitgewis. Liggame is in stede se lykshuise opgestapel.
Die tydperk van verandering wat deur 1914 ingelei is, het die mensdom ’n slag toegedien waarvan hy nie kon herstel nie. Die mensdom se illusies dat hy oorlog en siekte kon oorwin en sy drome dat wêreldvrede deur menslike wysheid tot stand gebring kon word, is in jammerlike flenters gelaat. En namate dinge vererger het, toe die Groot Oorlog se reusagtige opvolger, die Tweede Wêreldoorlog, dit maar die Eerste Wêreldoorlog laat word het, namate siekte, armoede, hongersnood en wetteloosheid rondom die aarde epidemiese afmetings aanneem, het geskiedkundiges begin besef dat 1914 ’n keerpunt in die mens se geskiedenis was.
Maar anders as die wêreld oor die algemeen het die Internasionale Bybelstudente (soos Jehovah se Getuies destyds bekend gestaan het) verwag dat 1914 ’n beslissende jaar sou wees, lank voordat dit aangebreek het. En sedertdien is Jehovah se Getuies nie verbaas om te sien hoe die wêreld versleg het tot die hopelose moeras wat dit vandag is nie. Bybelprofesieë het hulle gehelp om hierdie verwikkelinge te verwag en selfs ’n glorieryke tyd van hoop daarna te sien. Hoe is dit moontlik? Wanneer Jehovah se Getuies jou weer besoek, kan jy hulle gerus daaromtrent uitvra. Of jy kan aan die uitgewers van hierdie tydskrif skryf.
[Foto-erkenning op bladsy 32]
Redrawn from artwork of Franklin Booth