Een grondslag vir ’n Christen om te skei

JESUS CHRISTUS het in sy Bergpredikasie gesê: “Ook is daar gesê: ‘Laat elkeen wat van sy vrou skei, haar ’n skeibrief gee.’ Ek sê egter vir julle dat elkeen wat van sy vrou skei, behalwe weens hoerery, haar aan egbreuk blootstel, en wie ook al met ’n geskeide vrou trou, pleeg egbreuk.”—Matteus 5:31, 32.

Nadat Jesus vir die Fariseërs gesê het dat die Mosaïese toegewing om van hulle vrouens te skei nie die reëling was wat “van die begin af” gegeld het nie, het hy ook gesê: “Ek sê vir julle dat elkeen wat van sy vrou skei, behalwe op grond van hoerery, en met ’n ander trou egbreuk pleeg.”—Matteus 19:8, 9.

Hoerery en egbreuk

Vandag word daar gewoonlik ’n onderskeid getref tussen “hoereerders” en “egbrekers”. Volgens die hedendaagse gebruik is diegene wat aan hoerery skuldig is ongetroude persone wat gewilliglik geslagsomgang met iemand van die ander geslag het. Egbrekers is getroude persone wat gewilliglik geslagsomgang het met iemand van die ander geslag wat nie hulle wettige huweliksmaat is nie.

Die woord “hoerery” is egter ’n vertaling van die Griekse woord por·neiʹa en sluit alle vorme van ongeoorloofde geslagsomgang buite die skriftuurlike huwelik in. Jesus se woorde in Matteus 5:32 en 19:9 beteken gevolglik dat die enigste grondslag vir egskeiding wat werklik die huweliksband verbreek por·neiʹa deur ’n persoon se huweliksmaat is. ’n Navolger van Christus kan van daardie egskeidingsvoorsiening gebruik maak as hy wil, en so ’n egskeiding sal hom vrystel om met ’n geskikte Christen te trou.—1 Korintiërs 7:39.

Geslagsonsedelikheid wat deur ’n getroude persoon gepleeg is met iemand van dieselfde geslag (homoseksualiteit) is vuil en walglik. Sulke mense wat onberouvol is, sal nie God se Koninkryk beërf nie. En bestialiteit word natuurlik deur die Skrif veroordeel.—Levitikus 18:22, 23; 1 Korintiërs 6:9, 10.

Hierdie afskuwelike dade val onder die breë beskrywing por·neiʹa. Dit is ook noemenswaardig dat homoseksualiteit en bestialiteit onder die Mosaïese Wet met die dood strafbaar was en sodoende die onskuldige maat vrygestel het om weer te trou.—Levitikus 20:13, 15, 16.

Jesus Christus het getoon dat “elkeen wat aanhou om na ’n vrou te kyk om hartstog vir haar te hê reeds in sy hart met haar egbreuk gepleeg het” (Matteus 5:28). Maar Jesus het nie gesê dat wat in die hart is, maar nie uitgevoer is nie, ’n grondslag vir egskeiding is nie. Christus se woorde toon dat die hart rein gehou moet word en ’n mens nie onbehoorlike gedagtes en begeertes moet koester nie.—Jakobus 1:14, 15.

Die Jode se rabbynse wet het klem gelê op die getroude persoon se plig om die huweliksdaad te verrig en het ’n man toegelaat om van sy vrou te skei as sy nie kinders kon hê nie. Maar die Skrif gee Christene nie die reg om dit as ’n rede te gebruik om van hulle maat te skei nie.

Daar word niks in die Skrif gesê wat ’n Christen toelaat om van sy huweliksmaat te skei omdat daardie maat nie fisies in staat was om die huweliksdaad te verrig nie, of kranksinnig geword het of ’n ongeneeslike of weersinwekkende siekte opgedoen het nie. Die liefde wat Christene moet betoon, sal nie ’n egskeiding nie, maar barmhartige versorging van so ’n maat vereis.—Efesiërs 5:28-31.

Die Bybel gee Christene ook nie die reg om van hulle huweliksmaat te skei omdat hulle geloof verskil nie; dit toon eerder dat die Christen dalk ’n ongelowige maat tot die ware geloof kan oorhaal deur by hom of haar te bly.—1 Korintiërs 7:12-16.

God se oorspronklike standaard herstel

In sy Bergpredikasie het Jesus gesê dat “elkeen wat van sy vrou skei, behalwe weens hoerery, haar aan egbreuk blootstel, en wie ook al met ’n geskeide vrou trou, pleeg egbreuk” (Matteus 5:32). Hierdeur het Christus getoon dat ’n man sy vrou in die toekoms aan egbreuk blootstel as hy om ander redes as haar “hoerery” (por·neiʹa) van haar skei. Dit is omdat die vrou wat nie hoerery gepleeg het nie, nie deur so ’n egskeiding behoorlik van haar man geskei is nie en nie vry is om met ’n ander man te trou en geslagsomgang met hom te hê nie.

Toe Christus gesê het dat wie ook al ‘met ’n geskeide vrou trou egbreuk pleeg’, het hy na ’n vrou verwys wat op grond van iets anders as “hoerery” (por·neiʹa) geskei is. So ’n vrou, hoewel sy wettig geskei is, sal nie skriftuurlik geskei wees nie.

’n Ongetroude persoon wat met ’n prostituut hoerery pleeg, word “een liggaam” met daardie persoon. Op soortgelyke wyse word die egbreker “een liggaam”, nie met sy wettige vrou nie, maar met die onsedelike persoon met wie hy geslagsomgang het. Die egbreker sondig dus nie net teen sy eie vlees nie, maar ook teen sy wettige vrou wat tot op daardie tydstip “een vlees” met hom was.—1 Korintiërs 6:16-18.

Daarom is egbreuk volgens Goddelike beginsels ’n ware grondslag vir die verbreking van die huweliksband, en waar so ’n grondslag bestaan, word die wettige huweliksband formeel en finaal deur ’n egskeiding ontbind, en dit stel die onskuldige maat vry om weer op eerbare wyse te trou.—Hebreërs 13:4.

Maar die Skrif verplig ’n mens nie om van ’n owerspelige maar berouvolle huweliksmaat te skei nie. Die Christenman of -vrou betoon in so ’n geval miskien barmhartigheid, net soos Hosea blykbaar sy owerspelige vrou Gomer teruggeneem het en soos Jehovah barmhartigheid bewys het aan berouvolle Israel wat aan geestelike egbreuk skuldig was.—Hosea, hoofstuk 3.

Dit is duidelik dat Jesus Christus se stelling oor die enigste grondslag vir egskeiding gewys het op ’n terugkeer na die hoë standaard vir die huwelik wat oorspronklik deur Jehovah God gestel is, en dit het getoon dat diegene wat Jesus se dissipels sou word by daardie hoë standaard moet bly. Hoewel die toegewings in die Mosaïese Wet nog van krag was, sou diegene wat ware dissipels van Jesus wou wees, die wil van sy Vader wou doen en Jesus se woorde wou ‘doen’, of gehoorsaam, nie meer van sulke toegewings gebruik maak om ‘hardheid van hart’ teenoor hulle huweliksmaat te betoon nie.—Matteus 7:21-29; 19:8.

As ware dissipels sou hulle nie die oorspronklike Goddelike beginsels vir die huwelik skend deur van hulle maat te skei op grond van enigiets anders as dit wat Jesus gesê het nie, naamlik “hoerery” (por·neiʹa).