Waak teen hoogmoed
IEMAND wat hoogmoedig is, is in sy eie oë meerderwaardig, verhewe bo sy medemens. Gevolglik maak so iemand gewoonlik aanspraak op eer en aandag bo dit wat hom toekom en is hy oneerbiedig en onbeskof teenoor ander.
Hoogmoed is die teenoorgestelde van nederigheid. Die Griekse en Hebreeuse woorde wat met “hoogmoedig” en “hoogmoed” vertaal word, beteken basies om jouself “hoog”, “verhewe”, “hoogstaande”, “vernaam” te laat lyk.
’n Hartstoestand
Hoogmoed is ’n slegte eienskap of karaktertrek wat dieper gaan as ’n verstandelike gevolgtrekking. Jesus Christus het dit saam met moord, diefstal, lastering en ander oortredings genoem en gesê dat hierdie dinge “van binne af, uit die hart van die mens,” kom (Markus 7:21, 22). Jesus se aardse moeder, Maria, het van Jehovah gesê: “Hy het dié verstrooi wat hoogmoedig is in die bedoeling van hulle hart” (Lukas 1:51). Dawid het hom tot Jehovah gewend en gesê: “My hart was nie hoogmoedig nie.”—Psalm 131:1.
Selfs iemand wat God met ’n nederige hart gedien het, kan hoogmoedig word omdat hy rykdom of mag verkry het of weens sy mooi voorkoms, sukses, wysheid of die lof van ander. Koning Ussia van Juda was so ’n persoon. Hy het baie jare lank goed regeer en Jehovah se seën ontvang.—2 Kronieke 26:3-5.
Die Bybelverslag sê egter: “Maar net toe hy sterk geword het, het sy hart so hoogmoedig geword dat dit verderf aangerig het, sodat hy ontrou gehandel het teenoor Jehovah sy God en in die tempel van Jehovah ingegaan het om reukwerk op die reukaltaar te brand” (2 Kronieke 26:16). Ussia het homself verhef om priesterlike pligte uit te voer—’n voorreg wat God spesifiek van die konings van Israel weerhou het sodat die koningskap en priesterskap apart kon bly.
Eenkeer het die goeie koning Hiskia ’n kort rukkie in sy hart hoogmoedig geword, en sy hoogmoed het die mense waaroor hy geheers het, klaarblyklik beïnvloed. Weens Jehovah se seën het hy as koning roem verkry, maar hy het nie waardeer en besef dat alle eer God moes toekom nie. Die kroniekskrywer skryf aangaande hom: “Maar Hiskia het niks teruggedoen vir die weldaad wat aan hom bewys is nie, want sy hart het hoogmoedig geword, en daar het verontwaardiging teen hom en teen Juda en Jerusalem ontstaan.”
Gelukkig het hy van hierdie gevaarlike gesindheid afgesien. Die verslag sê verder: “Maar Hiskia het hom verneder in die hoogmoed van sy hart, hy en die inwoners van Jerusalem, en Jehovah se verontwaardiging het nie in die dae van Hiskia oor hulle gekom nie.”—2 Kronieke 32:25, 26.
God staan hoogmoed teë
Hoogmoediges is nie net vir eerlike mense aanstootlik nie, maar wat nog ernstiger is, is dat Jehovah God hulle ook teëstaan (Jakobus 4:6). Hoogmoed is dwaasheid en ’n sonde, en Jehovah is gekant teen die hoogmoediges om hulle te verlaag.—Spreuke 14:3; 2 Samuel 22:28; Job 40:11.
As ’n mens nie hoogmoed laat vaar nie, gaan dit beslis vernietiging meebring. Die eertydse nasie Moab, wat hulle teen God en sy volk verhef het, is vernietig (Jesaja 16:6; 25:10, 11). Selfs die tienstammeryk van Israel is nie ontsien toe hulle hoogmoedig en vermetel van hart geword het nie.—Jesaja 9:8-12.
Hoe om teen hoogmoed te waak
’n Persoon moet dus versigtig daarop let om hoogmoed uit sy hart te hou. Hy moet veral op sy hoede wees wanneer hy in enige strewe sukses behaal het of wanneer hy ’n hoër of verantwoordeliker posisie gegee word. Hy moet in gedagte hou dat ‘trots voor ’n ineenstorting kom en ’n hoogmoedige gees voor struikeling’.—Spreuke 16:18.
As hy toelaat dat hoogmoed ontwikkel, kan dit hom in so ’n mate begin beheer dat Jehovah hom sal beskou as een van diegene wat Hy aan ’n afgekeurde geestestoestand oorgee en wat die dood verdien (Romeine 1:28, 30, 32). Dit is veral in “die laaste dae” gepas om hierteen te waak, wanneer hoogmoed, soos die apostel gewaarsku het, een van die onderskeidende kenmerke van dié kritieke tye sou wees.—2 Timoteus 3:1, 2.
Daarbenewens moet iemand wat God se guns wil wegdra, vleiery vermy, iets wat ander dikwels hoogmoedig laat word. Die spreuk sê: “’n Man wat sy metgesel vlei, sprei ’n net vir sy voetstappe uit.”—Spreuke 29:5.
Die vleier bring nie net sy metgesel se ondergang mee nie, maar hy raak ook in onguns by God (Spreuke 26:28). Die apostel Paulus was daarop bedag om vleiery en hoogmoed te vermy (1 Tessalonisense 2:5, 6). Ons moet ook voortdurend daarteen waak dat ons hierdie ongewenste eienskap ontwikkel.