“Dit is inderdaad God se allerheiligste en groot naam”

Dit is wat Nicholas van Cusa gesê het in ’n preek wat hy in 1430 gelewer het.a Hy het baie belangstellings gehad en het byvoorbeeld Grieks, Hebreeus, filosofie, teologie, wiskunde en sterrekunde bestudeer. Op die ouderdom van 22 het hy ’n doktor in die kanonieke reg van die Rooms-Katolieke Kerk geword. In 1448 is hy as ’n kardinaal aangestel.

Nicholas van Cusa het ongeveer 550 jaar gelede ’n verpleeginrigting gestig vir die bejaardes in Kues, nou Bernkastel-Kues, ’n dorpie 130 kilometer suid van Bonn, in Duitsland. Hierdie selfde gebou bevat nou Cusa se biblioteek van meer as 310 manuskripte. Een daarvan is die Codex Cusanus 220 waarin Cusa se preek van 1430 gevind kan word. In hierdie preek, In principio erat verbum (In die begin was die Woord) het Nicholas van Cusa die Latynse spelling Iehoua vir Jehovah gebruik.b Bladsy 56 bevat die volgende verklaring aangaande God se naam: “Dit is godgegewe. Dit is die Tetragrammaton, d.w.s. die naam wat uit vier letters bestaan. . . . Dit is inderdaad God se allerheiligste en groot naam.” Nicholas van Cusa se verklaring stem ooreen met die feit dat God se naam in die oorspronklike teks van die Hebreeuse Geskrifte voorkom.—Eks. 6:3.

Hierdie kodeks uit die vroeë 15de eeu is een van die oudste bestaande dokumente waarin die Tetragrammaton met “Iehoua” weergegee word. Hierdie skriftelike getuienis is verdere bewys dat vorme van God se naam soortgelyk aan “Jehovah” al eeue lank die algemeenste vertaling van God se naam in die letterkunde is.

[Voetnote]

[Prent op bladsy 16]

Cusa se biblioteek