“Sodat niks verlore gaan nie”

Deur Ontwaak!-medewerker in Ghana

EK HET hom by sy nederige werkswinkel in Labadi, ’n voorstad van Akkra, ontmoet waar hy met verstommende flinkheid besig was om met die hand te saag en te skaaf. Sy naam is Adams Akuetteh. Hy is 70 jaar oud en is al die afgelope 50 jaar ’n timmerman.

Toe ek hom gevra het wat hy dink die hoogtepunt van sy loopbaan as timmerman was, het hy onmiddellik gesê dat dit die vier jaar is wat hy deelgeneem het aan die bouprojek van die nuwe tak vir die Wagtoringgenootskap by Nungua, Ghana. Dit was van 1984 tot 1988.

“Watter werk het u op die bouperseel gedoen?” het ek gevra.

“Ek het met die betonbekisting gewerk en die dakwerkers gehelp.”

“U word blykbaar beter onthou vir die voorsiening van spykers by die terrein”, het ek gesê.

“O, ja, spykers. Spykers is duur in Ghana, weet jy. Toentertyd het [’n halwe kilogram] spykers tussen [R5,50 en R8,25] gekos. Toe sê ek vir myself: ‘Kan ons nie party van die spykers weer gebruik nie? Ek sal probeer.’

“Ek het toe op eie inisiatief en in my eie tyd daarmee begin. Toe die projekopsiener my sien, was hy baie in sy noppies. Hy het my daardie werk as ’n permanente toewysing gegee. Ek het dus vier jaar lank elke oggend die perseel gefynkam en spykers wat rondgelê het, bymekaargemaak. Ek het ook enige spykers wat ek in die hout gevind het van bekisting wat uitmekaar gehaal is sorgvuldig verwyder.”

“Het u die stomp en gebuigde spykers weggegooi?”

“Nee. Die stomp spykers is weer in sagte hout gebruik of ’n boor is gebruik om die gaatjies oop te boor sodat hulle weer in harde hout gebruik kon word. Die gebuigdes het ek versigtig met ’n hamer reguit gekap.”

“Het u nie gedink dat hierdie werk eentoning en vervelig is nie?”

“’n Jong man sou miskien, maar ek het nie. Die projekopsiener het vir my gesê dat my werk die Genootskap geld spaar, Jehovah se geld, en daarom was ek baie in my skik. Dit was vir my ’n besondere vreugde om te sien hoe die hope herwonne spykers van verskillende groottes al hoe groter word. Dan het ek vir myself gesê: ‘Aha! Nou is ek die dakwerkers voor!’ Maar dan het die hope verdwyn. Die broers het van die dakke af geroep dat die spykers opraak! Dan het ek weer ’n bietjie harder gewerk.”

“Wat doen u noudat die bouwerk klaar is?”

“Ek is weer in die voltydse bediening en wag totdat julle by die tak in Ghana kom aanbou. Dan sal ek daar wees, besig om met vreugde spykers te herwin en geld te spaar.”

Hy het vier jaar lank gedoen wat ander as nederige werk sou beskou. Maar Adams Akuetteh, “die man by die tak in Ghana wat die spykers reguit maak”, het dit nooit so beskou nie. Hy het met vreugde spykers herwin om geld vir Jehovah te spaar!

Dit was ook hoe Jesus dinge beskou het. Hoewel hy onbeperkte wonderdadige krag gehad het om meer brode voort te bring, het hy na een maaltyd gesê: “Maak die brokstukke bymekaar wat oorgeskiet het, sodat niks verlore gaan nie.”—Johannes 6:12.

[Prent op bladsy 31]

Adams Akuetteh, “die man by die tak in Ghana wat die spykers reguit maak”