Hoe aardbewingslagoffers gehelp is

OP 23 MEI 1992 het die Desert Sun van Palm Springs, Kalifornië, VSA, ’n berig gehad oor “wat ’n skrikwekkende aardbewing van 7,5 aan die Coachella-vallei kan doen”. Dit het gesê: “Die skade kan rampspoedig wees. In een uiterste voorstelling wat vir ’n regeringstudie gemaak is, het die aardbewing:

• 5000 mense gedood

• nog 15 000 beseer

• 50 000 dakloos gelaat.”

Verstommend genoeg het ’n aardbewing wat 7,5 op die Richterskaal geregistreer het die gebied op Sondag, 28 Junie—net ’n paar weke later—getref! Maar die middelpunt daarvan was naby die woestyndorpies Landers en Yucca Valley, ongeveer 60 tot 100 kilometer van die Coachella-vallei se groter dorpe af. Gedurende die jaar was daar nêrens in die wêreld ’n kragtiger aardbewing as dié nie. En gedurende hierdie eeu was daar in Kalifornië, ’n staat wat bekend is vir sy aardbewings, net drie wat groter was.

Duisende het al in kleiner aardbewings gesterf. In 1988 het 55 000 in Armenië in ’n aardbewing van 6,8 gesterf, en in 1972 het ’n aardbewing van 6,2 Nicaragua se hoofstad, Managua, verwoes en meer as 5000 gedood. Kalifornië se aardbewing was baie kragtiger, omdat elke eenheid op die Richterskaal ’n aardbewing verteenwoordig wat tien keer groter is as die vorige eenheid. ’n Aardbewing van 7,5 is gevolglik tien keer groter as een van 6,5.

Hoeveel is gedood of beseer en hoeveel skade is aangerig deur Kalifornië se groot aardbewing? Hoe is slagoffers geraak, en hoe is hulle gehelp?

’n Oggend van angs

Saterdagnag, 27 Junie, het die gedreun van die aarde party inwoners van Landers buite laat slaap. Die aardbewings het sewejarige Kelsey Tharp en haar vierjarige broertjie so bang gemaak dat hulle toegelaat is om in hulle ouers se kamer te slaap. “Sondag, om 4:58 vm.”, het hulle moeder gesê, “het dit geklink asof ’n goederetrein deur ons huis dreun. Ek is deur ons vallende lamp teen die kop getref; my man is uit die bed geslinger. Dit was asof ons huis in ’n reusagtige springmieliemaker was. Alles het rondgespring.”

Roger Terfehr, wat ’n paar kilometer daarvandaan woon, het verduidelik: “Dit het gevoel asof ’n reusemonster onder ons huis was en die fondament gegryp en dit met geweld geskud het. Die hele huis het gekraak en geswaai. Alles het rondom ons neergestort! Dit het gevoel asof die geskud vir ewig aanhou, hoewel daar later vir ons gesê is dat die hoofskudding net 32 sekondes geduur het.”

Voor dagbreek daardie Sondagmôre was Terry Bogart op pad om met bouwerk aan ’n Byeenkomssaal van Jehovah se Getuies te help. “Ek het eers gedink dat daar iets met my vragmotor skort. Toe ek stilhou, het die vragmotor letterlik rondgespring. Kragdrade het heen en weer geswaai en transformators het ontplof.

“Ek het geweet ek moet teruggaan na my vrou en dogters toe. Op die 247-snelweg het ek by plekke gekom waar die pad [omtrent ’n meter] opgelig het. Toe ek stilhou om flikkerligte uit te sit, het ’n vrou met haar baba by my stilgehou. Sy het gevra wat die toestand van die pad vorentoe is. Sy het net ’n huisjas aangehad en het geskok gelyk. Ek het aan die hand gedoen dat sy my na ons huis toe volg, waar my vrou vir haar klere en melkformule vir haar baba gegee het.”

Fritz Grainer, ’n opsiener van Jehovah se Getuies, sê: “Almal was buite toe die tweede aardbewing die gebied tref, slegs sowat drie uur na die eerste. Die middelpunt was naby Big Bear, omtrent [50 kilometer] na die weste. Party van ons was toe by die Bogarts se huis. Die grond onder ons voete het in golwe beweeg. Dít is later grappenderwyse golfry op land genoem.” Die aardbewing het 6,6 op die Richterskaal geregistreer.

Warren en Ernestine Stoker, inwoners van Yucca Valley, was op daardie tydstip in St. Petersburg, Rusland, waar dit laatmiddag was. Hulle het net by hulle hotel aangekom nadat hulle die laaste sessie van die byeenkoms van Jehovah se Getuies bygewoon het toe hulle van die aardbewing hoor. Hulle het onmiddellik die TV aangeskakel en tonele van die verwoesting gesien wat aangerig is omtrent ’n kilometer van die kantoorgebou waar hulle in Yucca Valley werk.

“Terwyl ons na die televisieuitsending gekyk het”, het Ernestine verduidelik, “het ’n aardbewing die Big Bear-gebied getref. Die verslaggewer het iemand wat nie in die beeld was nie, gevra: ‘Moet ek nou onder my lessenaar skuil? Kan ek maar voortgaan met die aardbewing [in Landers en Yucca Valley]?’” Dit is te begrype dat die paartjie besorg was oor die welstand van hulle familie en vriende en oor hulle eiendom by die huis.

Nie so erg as wat verwag is nie

Amper 1600 kilometer daarvandaan—in Denver, Colorado, en Boise, Idaho—is beweging in die water van swembaddens aangemeld. Meer as ’n halfmiljoen mense is deur ’n kragonderbreking geraak. Geboue het ineengestort, skoorstene het omgetuimel, grondverskuiwings het snelweë versper en die aarde het oopgeskeur. Een gesin se swembad is deur die grond ingesluk. Dit het soos ’n bomkrater gelyk.

Maar wat merkwaardig was, is die feit dat net een persoon in die aardbewings gesterf het, ’n driejarige seuntjie wat in ’n huis in Yucca Valley getref is deur die puin van ’n kaggel wat ingestort het. Maar meer as 400 is beseer, en die skade aan eiendom is op R275 miljoen gestel. Altesaam 6321 huise is beskadig, waarvan 595 verwoes en 2119 erg beskadig is. Die huise van tien gesinne in die Landersgemeente van Jehovah se Getuies was so erg beskadig dat hulle nie daarin kon woon nie. Party het woonwaens gehad waarin hulle kon intrek, en ander is genooi om by mede-Getuies te gaan woon.

Waarom was die dodetal so verbasend laag? “Die vernaamste rede”, het John Hall, ’n ingenieur by die Kaliforniese Instituut vir Tegnologie, gesê, “is die feit dat dit op ’n afgeleë plek gebeur het.” En ’n seismoloog van Caltech, Egill Hauksson, het gesê: “Wanneer jy daaroor nadink, besef jy dat dit nie aardbewings is wat die mense doodmaak nie. Dis geboue. En daar is min swaar, groot geboue dáár.”

Nog ’n belangrike rede is dat huise in die gebied met ’n houtraamwerk gebou word. Hulle beweeg en gee mee gedurende ’n aardbewing en stort nie maklik inmekaar soos ander geboue wat al selfs in kleiner aardbewings inmekaargestort het nie. Ook is die boukodes in Kalifornië streng en vereis dit byvoorbeeld dat huise aan hulle fondamente vasgebout moet word.

Die aardbewings het nietemin honderde dakloos en duisende sonder water gelaat. Byna ’n week later het tot 10 000 mense steeds geen lopende water gehad nie. Wat is gedoen om die slagoffers te help?

Wat Jehovah se Getuies gedoen het

Toe dit lig word, het gemeenteopsieners van Jehovah se Getuies onmiddellik ondersoek begin instel na die welsyn van ander. Binne ’n uur het hulle geweet wat almal in die gemeentes se situasie is. Niemand was ernstig beseer nie. Die twee Koninkryksale in die gebied is beskadig, maar die strukture was nog in ’n goeie toestand.

Reëlings is teen die middel van die oggend getref om gebottelde drinkwater soontoe te bring. Die res van die dag is gebruik om noodherstelwerk aan stukkende gasleidings te doen en om vas te stel wie dakloos was. Maar selfs diegene wie se huise struktureel in ’n goeie toestand was, het in die nagte ná die aardbewing buite geslaap.

Teen Maandagmiddag was 23 000 liter water in ’n waterwa by die Landers-Koninkryksaal beskikbaar, asook 3800 liter gebottelde drinkwater. Die res van die dag is gebruik om water na diegene te neem wat dit nodig gehad het. Daar is vasgestel dat 47 huise van die Getuies beskadig was—32 in Landers, 10 in Yucca Valley en 5 in Joshua Tree. Reëlings is gedurende die week getref om herstelwerk aan hierdie huise te doen.

Daar is besluit dat die werk op Saterdag, 4 Julie, gedoen sou word en omliggende gemeentes is daarvan in kennis gestel. Plaaslike Getuies het voorbereidsels getref om die werkers van voedsel te voorsien. Die polisie is in kennis gestel omdat paaie steeds gesluit was. Toe Saterdag aanbreek, het die polisie die Getuies dus deur die padversperrings gelaat.

Meer as 500 vrywilligers het vroeg Saterdagoggend by die Landers- en Yucca Valley-Koninkryksale opgedaag. Hulle het daar hulle werksaanwysings gekry, wat elektriese herstelwerk, loodgietery en die opruiming van puin ingesluit het, asook om mobiele wonings gelyk te kry op hulle fondamente.

Die voorblad van San Bernardino se Sun het die volgende dag gesê: “In die omgewing van Landers, met ’n inwonertal van ongeveer 4000, het Jehovah se Getuies die voortou met die herbouwerk geneem.” Die koerant het van een van die projekte gesê: “Dit het gelyk of hulle die huis op University Boulevard so in die hardloop herbou. [Vier-en-twintig] werkers het vinnig mure reguit gemaak, deurkosyne gebou en nuwe panele ingesit. Dít alles vir ’n gesin in die gemeente met wie min van die vrywilligers bekend was. Dit het nie saak gemaak nie. Die mure is gebou en panele is ingesit.”

Toe die spanne vir middagete na die Koninkryksale teruggekeer het, is daar vasgestel dat die grootste deel van die werk aan die Getuies se huise voltooi is. Daar is met die radiostasies KCDZ en KROR in verbinding getree, en hulle het toe begin uitsaai dat enigeen wat hulp nodig het, kon bel, en Jehovah se Getuies sou aardbewingskade verniet herstel.

Baie het hulp gevra. Een man het hulp nodig gehad om sy opslagskuur en houtstapel reg te pak. Ongeveer twaalf Getuies het op sy versoek gereageer. Hulle het alles uit die skuur gedra, dit skoongemaak en alles weer netjies teruggepak. Dit het die man so beïndruk dat hy die Getuies ’n paar dae later in ’n geselsprogram oor die radio vir hulle hulp geprys het.

’n Getuie-paartjie, Jim en Debbie Venoble, het gesê: “Wanneer daar ’n ramp is, help mense jou in die begin en dan word jy gou vergeet, maar dit is nie die geval met ons Christenbroers en -susters nie. Dit is nou al drie weke en hulle besoek ons steeds om uit te vind of ons enigiets nodig het. Ons het uit hierdie ondervinding geleer dat die materiële dinge wat ons verloor het nie veel beteken nie.”

Steve Porto het gesê: “Hierdie aardbewing en die gebeure daarná het ons baie geleer. Die liefde wat betoon is deur ons mede-Getuies wat ons te hulp gesnel het, is ’n bewys dat ons inderdaad ’n wêreldwye broederskap is.”—Johannes 13:34, 35.

Spanningsvolle naskokke

Weke daarna het die grond in die gebied nog herhaaldelik, en met tye hewig, geskud. Binne drie weke is meer as 5000 aardbewings geregistreer; een met ’n lesing van meer as 6 op die Richterskaal, 11 tussen 5,0 en 5,9 en meer as 80 van minstens 4,0.

Na wat berig word, het ’n naskok van 5,4 op 8 Julie 50 huise van hulle fondamente af geskud. “Dit veroorsaak groot spanning”, het Rick Erickson, ’n konstruksiewerker, gesê. “Dit is moeilik om te slaap. Jy weet nie of die huis bo-op jou gaan instort of nie.” ’n Paar dae na die groot aardbewing het Billie Bolton gesê: “Ek sal miskien nooit weer in die huis in gaan nie.” Party het inderdaad ’n maand ná die groot aardbewing steeds in tente gewoon, omdat hulle bang was om in ’n huis te woon.

Christene besef dat aardbewings deel uitmaak van die teken wat Jesus voorspel het die voleinding van die stelsel van dinge sou kenmerk. Wanneer hulle dan hierdie dinge sien, tesame met die baie ander rampe wat voorspel is, doen hulle wat Jesus beveel het: “Kyk dan na bo en hef julle hoofde op, omdat julle verlossing naby is.”—Lukas 21:28.

[Prente op bladsy 15]

Die grond reg onder die huis op ’n heuwel in Landers, Kalifornië, is 0,9 meter gelig. Die aardbewing het soliede graniet gelig en uitmekaargeruk

[Prent op bladsy 16]

Dié huis, wat deur die aardbewing beskadig is, staan drie kilometer van die middelpunt in Yucca Valley, Kalifornië