Hoe om jou ouers se behoeftes te bepaal

AS JY jou bejaarde ouers werklik wil help, moet jy hulle behoeftes en voorkeure leer ken. Anders sal jy dalk—met goeie bedoelings—middele en dienste aanbied wat jou ouers nie nodig het en nie wil hê nie, hoewel hulle moontlik huiwerig sal wees om dit vir jou te sê. Dan sal julle verhouding, wat op misverstande sal berus, onnodig gespanne wees, nie net vir jou nie, maar ook vir jou ouers.

Wat wil hulle werklik hê?

Aangesien een vrou dink dat sy haar ouers eendag by haar sal moet laat intrek, reël sy dat hulle sommer dadelik by haar intrek. Later vind sy uit dat haar ouers heeltemal in staat is om in hulle eie huis te woon—en gelukkiger sal wees om dit te doen!

Nadat ’n seun sy ouers by hom laat intrek het, sê hy: “Julle gaan nie betaal om in mý huis te woon nie! Nie ná alles wat julle vir my gedoen het nie!” Dit laat sy ouers egter te afhanklik voel. Uiteindelik sê hulle vir hom dat hulle waardiger sal voel as hulle op die een of ander manier ’n bydrae kan maak.

’n Familie doen alles in hulle vermoë om seker te maak dat hulle bejaarde ouers gemaklik ingerig is en dat hulle hulle nie fisies hoef te ooreis nie. Later vind hulle uit dat hulle ouers verkies om meer vir hulleself te doen.

In elkeen van die bogenoemde voorbeelde het die ouers die dienste wat verrig is nie nodig gehad nie en wou hulle dit nie hê nie. Dit kan maklik gebeur as ’n welmenende seun of dogter deur ’n oordrewe pligsgevoel beweeg word of nie begryp wat hulle ouers werklik nodig het nie. Dink net watter onnodige spanning dit vir al die betrokkenes meebring. Die oplossing is natuurlik om te bepaal wat jou ouers werklik nodig het en wil hê.

Is dit werklik nodig dat jou ouers op dié tydstip by jou intrek? Wíl hulle dit selfs doen? Jy sal dalk verbaas wees om te weet dat sommige ouer persone graag so onafhanklik as moontlik wil wees. Aangesien hulle bang is dat dit sal klink asof hulle ondankbaar is, huiwer hulle dalk om vir hulle kinders te sê dat hulle dit sal verkies om op hulle eie in hulle eie huis te woon, hoewel dit soms ongerieflik is. Hulle is waarskynlik lief vir hulle kinders en wil graag tyd saam met hulle deurbring. Maar om afhanklik van hulle kinders te wees? Nee, hulle verkies moontlik om dinge self te doen.

Miskien sal dit eendag nodig wees dat jy jou ouers by jou moet laat intrek. Maar as daardie dag nog nie aangebreek het nie en hulle dit werklik verkies om op hulle eie te woon, kan jy hulle gerus hierdie jare van onafhanklikheid gun. Sal ’n paar aanpassings tuis of ’n gereelde telefoonoproep of besoek op ’n aangegewe tyd dit vir hulle moontlik maak om steeds in hulle eie huis te woon? Hulle is moontlik gelukkiger in hulle eie huis waar hulle hulle eie daaglikse besluite kan neem.

Een vrou wat haar ma versorg het, het verduidelik hoe oorgretig sy self was om haar ma by haar te laat intrek: “Toe my pa oorlede is, het ons my ma by ons laat intrek omdat ons haar jammer gekry het. Op die ou end het sy toe nog 22 jaar geleef. Pleks van haar huis te verkoop, kon sy daar bly woon het. Moet nooit haastig wees om te besluit watter stappe gedoen moet word nie. Wanneer so ’n besluit eers geneem is, is dit moeilik om dit te verander.”—Vergelyk Mattheüs 6:34.

‘Maar’, vra jy dalk, ‘sê nou iets gebeur met een van my ouers terwyl hulle op hulle eie woon? As Ma of Pa val en seerkry, sal ek myself nooit vergewe nie!’ Dit is ’n geldige rede tot kommer, veral as jou ouers se krag of gesondheid so agteruitgegaan het dat daar ’n wesenlike gevaar bestaan dat hulle kan seerkry. Maar as dit nie die geval is nie, moet jy jou afvra of jy oor jou ouers of oor jouself besorg is, dit wil sê, probeer jy jou teen ’n misplaaste skuldgevoel beskerm?

Hou ook in gedagte dat jou ouers moontlik beter daaraan toe sal wees in hulle eie huis. In die boek You and Your Aging Parents sê Edith M. Stern en dr. Mabel Ross: “Studies het getoon dat ou mense in hulle eie huis jonger en beslis meer energiek bly as op enige ander plek. Kortom, talle onbedagte pogings om ’n gevorderde leeftyd maklik te maak, het net ’n vinniger agteruitgang tot gevolg.” Help jou ouers dus om so onafhanklik as moontlik te wees, terwyl jy die versorging en dienste voorsien wat hulle werklik nodig het. Jy moet die situasie ook van tyd tot tyd weer in oënskou neem en aanpassings maak namate jou ouers se behoeftes toeneem of selfs afneem.

Neem hulle behoeftes in ag

Wanneer jy jou ouers se gesondheid en omstandighede in ag neem, sal jy dalk vind dat dit op die ou end die beste is om hulle by jou te laat intrek. Indien dit die geval is, moet jy in gedagte hou dat hulle dit dalk verkies om soveel as moontlik self te doen. Soos mense van enige ouderdom wil hulle waarskynlik graag hulle eie individualiteit, hulle eie rooster vir bedrywighede en hulle eie vriendekring hê. Dit kan heilsaam wees. Hoewel dit genotvol sal wees om party dinge as ’n uitgebreide gesin saam te doen, sal dit dalk goed wees as jy sekere bedrywighede net tot jou onmiddellike gesin beperk en jou ouers ook hulle eie bedrywighede gun. Een vrou wat haar ouers versorg het, het wyslik gesê: “Maak seker dat jou ouers bekende meubelstukke en foto’s het wat vir hulle spesiaal is.”

As jy jou ouers se werklike behoeftes wil bepaal, moet jy met hulle gesels. Vind uit wat hulle kwel en neem kennis van dit wat hulle dalk vir jou probeer sê. Verduidelik aan hulle wat jy vir hulle kan en nie kan doen nie sodat hulle nie gekrenk sal voel as gevolg van verkeerde verwagtinge nie. “Toon duidelik wat van almal in die gesin verwag sal word”, raai iemand aan wat sulke sorg verleen. “Hou gereeld besprekings sodat niemand aanstoot neem en ’n wrok koester nie.” As jy enige langtermynbeloftes maak (“Ek sal elke Maandagmiddag bel”; “Ek sal julle elke naweek uitneem”), sal dit dalk goed wees as jy dit duidelik stel dat jy dit ’n tyd lank wil probeer en sien of dit uitwerk. As dit dan blyk dat dit onprakties is, is die weg reeds gebaan sodat sake weer in oënskou geneem kan word.

Nie een van die dinge wat hierbo genoem word, moet as verskonings gebruik word om ’n mens se ouers die eer en bystand te ontneem wat hulle toekom nie. Die Skepper toon duidelik hoe hy oor die saak voel. Volwasse kinders is respek, sorg en bystand aan hulle ouers verskuldig. Jesus het die selfvoldane Fariseërs veroordeel omdat hulle die Skrif verdraai het sodat hulle die verwaarlosing van ouers kon verontskuldig. Die beeldende woorde in Spreuke 30:17 toon dat God diegene afkeur wat oneerbiedig teenoor hulle ouers is: “’n Oog wat met die vader spot en die gehoorsaamheid vir die moeder verag—die kraaie van die dal sal dit uitpik, en die kuikens van die arend sal dit opeet.”—Sien Markus 7:9-13; 1 Timotheüs 5:4, 8.

Terwyl jy jou ouers die nodige bystand verleen, sal jy dalk ook voor nuwe vorme van druk te staan kom. Hoe kan jy dit die hoof bied? Die volgende artikel sal ’n paar wenke gee.

[Prente op bladsy 5]

’n Ouer kan onafhanklike bedrywighede saam met vriende sowel as bedrywighede saam met familie geniet