Oorkom tragedie in Jehovah se krag

DEUR ONTWAAK!-MEDEWERKER IN SPANJE

IN Februarie vanjaar het ’n hele groep van die Bailén-gemeente van Jehovah se Getuies in Spanje ’n aangename dag saam in die nabygeleë Sierra Nevada-berge deurgebring. Maar net vyf kilometer van die huis af het ’n aankomende motor oorgekom in die baan waarin hulle bus gery het en ’n kop aan kop botsing veroorsaak. Daar was ’n ontploffing, en die bus is in vlamme gehul. Party passasiers kon betyds uitkom, maar baie wat agter in die bus was, is deur die rook oorval en het gesterf.

Altesaam 26 Getuies het hulle lewens verloor, met inbegrip van vier voltydse bedienaars en etlike kinders—amper ’n kwart van die Bailén-gemeente. Die koning van Spanje, Juan Carlos, het die gevoelens van die meeste Spanjaarde uitgedruk toe hy in sy telegram aan die burgemeester van Bailén geskryf het: “Grootliks geskok deur die tragiese ongeluk. Wees verseker van ons opregte meegevoel. Dra asseblief gedurende hierdie oomblikke van smart ons innige simpatie en vertroosting aan die gesinne van die slagoffers oor.”

’n Vraag wat opgekom het in die gedagte van sommige van die duisende wat die begrafnisdiens bygewoon het, was: Waarom vind sulke tragedies plaas? Dit is duidelik dat ongelukke, wat deur “tyd en onvoorsiene gebeurtenis” veroorsaak word, Jehovah se volk net soos enigiemand anders kan tref (Prediker 9:11, 12, NW). Nietemin beloof Jehovah dat sulke tragedies binnekort iets van die verlede sal wees.—Openbaring 21:4, 5.

Baie lede van die gesin by die takkantoor van Jehovah se Getuies in Spanje en duisende Getuies van ander dele van die land het na Bailén gereis om die plaaslike broers te vertroos en te ondersteun. Die mense van Bailén, tesame met die plaaslike en streekowerheid, het ook in die smart van die Getuiegesinne gedeel. Baie waarnemers is beïndruk deur die geesteskrag van die Getuies wat geliefdes verloor het.

“Ek ken die Getuies al baie jare lank”, het Antonio Gómez, die burgemeester van Bailén, gesê, “en hoewel ek ’n agnostikus is, bewonder ek julle geloof. Toe die ongeluk plaasgevind het, het ek dadelik gedink dat julle godsdienseenheid en eenheid as mense julle in staat sal stel om die tragedie beter te verwerk as ander groepe. Ek het gesien hoe die hele dorp sy steun aan die bedroefde gesinne gee. Dalk het mense voorheen wanopvattings gehad van wat julle voorstaan, maar ek is bly om te sê dat dit verdwyn het. Julle het ’n innerlike krag wat vir iemand wat nie ’n Getuie is nie moeilik is om te verstaan.”

José Borrell, die Minister van Openbare Werke wat die begrafnis as ’n verteenwoordiger van die Spaanse regering bygewoon het, het erken: “Wat kan ’n mens vir diegene sê wat feitlik hulle hele gesin in een ramp verloor het? Niks wat hulle nie self in hulle geloof kan vind nie. . . . Julle het ’n wonderlike geloof.”

‘Hou aan om mekaar te vertroos’

Wat het hulle ‘in hulle geloof gevind’? Hulle het bowenal vertroosting ontvang van Jehovah, “die God van alle vertroosting, wat ons in al ons verdrukking vertroos” (2 Korintiërs 1:3, 4). Ten spyte van hulle droefheid het hulle die krag gehad om mekaar te vertroos en Paulus se woorde aan die Tessalonisense ter harte te neem: ‘Hou aan om mekaar te vertroos en mekaar op te bou.’—1 Tessalonisense 5:11.

Dit was ’n roerende ondervinding om te sien hoe Christenbroers en -susters, waarvan sommige tot agt familielede verloor het, ander bedroefde gemeentelede besoek. “Wanneer ons mekaar gesien het, het ons gehuil. Maar deur die trane het ons bly dink aan die opstandingshoop, en dit het ons vertroos”, het Francisco Saez, die presiderende opsiener, verduidelik, wat self sy enigste twee kinders verloor het.

“Ons het nie ons predikingswerk verwaarloos nie, en ons het ’n spesiale poging aangewend om familielede van die oorledenes wat nie Getuies is nie te besoek en het die brosjure Wanneer ’n geliefde sterf gebruik.” Francisco het voortgegaan: “Ek wou die predikingswerk doen, want ek het geweet dat ek beter sou voel as ek vir ander getuig. En dit het gewerk; hoewel ek bedroef uitgegaan het, het ek met ’n ligter gemoed teruggekom huis toe.”

Die mense van Bailén het baie gunstig op hierdie getuieniswerk gereageer. ’n Week ná die ongeluk het Encarna, wat bedroef was oor die dood van haar twee dogters en vier kleinkinders, ’n vrou besoek met wie sy kort tevore ’n Bybelstudie begin het. Encarna het hierdie vrou, wie se man vier maande tevore gesterf het, met die Skrif vertroos. “Nou sal ons mekaar moet vertroos”, het sy gesê toe hulle hulle bespreking van die brosjure Wanneer ’n geliefde sterf voortgesit het.

Die wêreldwye broederskap het ook onmiddellik hulle ondersteuning gegee. “Die hele gemeente is so bemoedig deur die duisende briewe en telegramme wat ons ontvang het”, het Francisco Capilla, die gemeentelike sekretaris, verduidelik. “Die poskantoor moet elke dag ’n voertuig direk na ons huis stuur om alles af te lewer. Ons is baie dankbaar vir die broers se liefdevolle besorgdheid.”

Die tragedie bring hoop voort

Kan enigiets goeds uit so ’n tragedie voortkom? “Die hart van die wyse manne is in die klaaghuis”, het eertydse koning Salomo geskryf (Prediker 7:4). In ooreenstemming met hierdie beginsel het die tragedie in Bailén sommige mense ernstiger laat nadink oor hulle verhouding met God. Faustino, ’n ongelowige man wat twee van sy ses kinders in die ongeluk verloor het, het vir sy vrou Dolores gesê: “Ek het goeie nuus om vir jou te vertel. Ek gaan die Bybel begin studeer, want ek wil my kinders in die nuwe wêreld sien.”

Hoewel ons broers en susters in Bailén hulle droefheid nie gou sal oorkom nie, vertroos hulle ander en word hulle vertroos. Jehovah versterk hulle deur sy gees en deur die ondersteuning van talle liefdevolle broers en susters. Ons hou aan om ten behoewe van hulle tot ons hemelse Vader te bid.

[Prente op bladsy 26]

Vier van dié wat omgekom het