Is kinders veilig by jou hond?

DEUR ONTWAAK!-MEDEWERKER IN SUID-AFRIKA

DIE tweejarige Sydney het te naby gekom aan ’n aggressiewe Rottweiler wat vasgemaak was. Die hond het aangeval, Sydney se kopvel beskadig en byna sy linkeroor afgeskeur. Hy sal ’n reeks veloorplantings moet ondergaan.

Omdat meer mense honde vir beskerming gebruik, is daar al hoe meer berigte oor honde wat kinders aanval. Dit is bekend dat sekere honde, soos Rottweilers, Dobermann-pinschers, kettingboele, wolfhonde (Duitse herdershonde) en bulterriërs, kinders byt. ’n Opname wat in Suid-Afrika gedoen is, het getoon dat die meeste van die kinders wat gebyt is deur honde aangeval is wat hulle geken het. Byna die helfte van hulle was slagoffers van bure se honde, en ’n kwart is deur hulle eie honde gebyt. Rondloperhonde was vir slegs 10 persent van die aanvalle verantwoordelik. Die slagoffer het dikwels, miskien sonder om dit te besef, die hond op die een of ander manier getart. Blykbaar kan baie hondeaanvalle vermy word as honde-eienaars en ouers ’n paar basiese voorsorgmaatreëls tref.

Leer die kind

Baie hondeafrigters beklemtoon dat kindertjies en honde nie alleen gelaat moet word sonder die toesig van ’n volwassene nie. Kindertjies weet nie hoe om diere te behandel nie. Hulle moet geleer word. Daarom pas baie mense die reël toe dat honde en kindertjies apart gehou word as ’n verantwoordelike volwassene nie teenwoordig kan wees nie. Die afrigter Brian Kilcommons sê in die boek Childproofing Your Dog: “Volgens die stories wat ons hoor, vind die meeste probleme plaas wanneer die grootmense nie kyk nie.”

Diere moet dikwels teen kinders beskerm word! Kilcommons se hulp is ingeroep toe een gesin se hond na ’n kind gehap het. Die ontstelde vader het verduidelik dat sy twee en ’n halfjarige seuntjie na die slapende hond toe gehardloop het en hom ’n harde skop gegee het. Die hond, wat begryplikerwys in pyn was, het gereageer deur na die kind te hap. In hierdie situasie het die hond hom besonder goed gedra deur nie die kind te byt nie. Hierdie afrigter raai ouers aan: “Moenie jou kind toelaat om aan ’n hond te doen wat jy hom nie sal toelaat om aan ’n ander kind te doen nie.”

Leer jou kind hoe om mooi met diere te werk. Leer hom om nooit ’n hond te terg nie. Ouers moet wakker wees om enige moontlike gevare raak te sien wanneer kinders en honde bymekaar is. As jy sien dat die hond van ’n kind af probeer wegkom of wegkruip, moet jy keer dat die kind nie agter hom aangaan nie. As die kind die hond volg en hom in ’n hoek dryf, is sy enigste verdediging om te blaf, te grom of selfs te byt. Ouers se dissipline moet konsekwent wees sodat beide die hond en die kind weet dat die ouer bedoel wat hy sê.

Moenie die hond soos ’n uitgeworpene behandel nie. Wanneer ’n getroude paartjie met ’n hond hulle eerste baba het, is die neiging dalk om die hond te ignoreer en hom na die agterplaas te verdryf. Hoewel dit verstandig is om voorsorgmaatreëls te tref, gee afrigter Richard Stubbs hierdie raad: “Die hond moenie soos ’n uitgeworpene behandel word nie. Hou eerder die hond se roetine so ver moontlik dieselfde, en gee hom genoeg aandag.”

Dink aan hoe jou kind teenoor vreemde honde sal optree. Wat sal hy doen as hy ’n vreemdeling in die straat sien loop met ’n hond? Sal hy impulsief nader hardloop om die hond te streel? Leer hom om dit nie te doen nie. Hy moet eers die eienaar se toestemming vra. Dan, as die eienaar instem, kan hy stadig nader aan die hond beweeg sodat hy hom nie skrikmaak nie. Hy moet homself voorstel deur ’n entjie weg te staan en rustig met die hond te praat. ’n Vriendelike hond sal jou kind nader. Honde wat los in die strate rondloop moet eerder alleen gelaat word.—Sien die venster “Honde se lyftaal”, bladsy 22.

Leer die hond

Prys altyd jou hond en wees positief. Straf of harde woorde bespoedig nie die leerproses nie, maar het eerder die teenoorgestelde uitwerking. Dit is goed vir ’n hond om te leer om te kom wanneer hy geroep word en ook om eenvoudige opdragte te gehoorsaam, soos “sit!” Die hond leer om onderdanig aan sy baas te wees, en dit gee die eienaar beter beheer in moeilike situasies. Eenvoudige woorde en frases werk die beste. Gebruik altyd dieselfde woorde. Wanneer jou hond doen wat jy vir hom sê, moet jy hom onmiddellik ’n beloning gee deur hom te prys, te streel of ’n lekker happie te gee. Om die gewenste versterkende uitwerking te hê, moet die beloning onmiddellik ná die daad gegee word. Die volgende belangrike faktor is herhaling totdat die gedrag stewig gevestig is.

As jy ’n hond kry, hetsy ’n jong of ’n ouer hond, sal jy hom dalk moet help om gewoond te raak aan kinders. Kinders reageer anders as volwassenes. Hulle maak meer geraas en is impulsiewer en sal waarskynlik na ’n hond toe hardloop, wat hom kan laat skrik. Dit is goed om jou troeteldier gewoond te maak aan sulke wisselende gedrag. Maak die hond gewoond aan skielike geraas wanneer die kinders nie in die omtrek is nie. Maak ’n speletjie van die afrigting. Skreeu ’n opdrag vir die hond en hardloop na hom toe. Beloon jou hond dan onmiddellik. Skreeu elke keer ’n bietjie harder. Prys jou troeteldier. Kort voor lank sal hy hierdie speletjie geniet.

Kindertjies hou daarvan om honde ’n drukkie te gee, maar hulle moet geleer word om dit nie te doen nie, aangesien party honde bedreig voel deur sulke noue kontak. Ingeval kinders wel jou hond ’n drukkie gee, kan jy hom leer om dit te aanvaar. Gee jou hond ’n drukkie en gee hom dan ’n lekker happie en prys hom. Druk hom elke keer ’n bietjie langer vas. As jou hond grom of knor, moet jy ’n bekwame afrigter se hulp inroep.

Die aggressiewe hond

Party honde is blykbaar van nature aggressief en kan gevaar vir lede van die huishouding inhou. Daar is ’n groter moontlikheid dat reuns hierdie aggressiewe karaktertrekke sal openbaar.

Die dominante hond hou nie daarvan dat daar aan hom gevat word nie, veral nie in sensitiewe areas soos die gesig en nek nie. Maar op ander kere sal die hond jou dalk nader, aan jou stamp of selfs sy pote op jou skoot sit en so “vra” vir aandag. Hy pas dalk sekere dele van die huis op, en laat nie eens lede van die gesin daar toe nie. Hy is dikwels besitlik oor voorwerpe soos speelgoed en sal dalk grom of ophou om daaraan te kou as hy genader word wanneer hy daarmee besig is.

Sulke honde sal bekende opdragte doelbewus ignoreer om hulle leierskap te bevestig. Hulle sal dalk teen kinders stamp of verwag om eerste by ’n deur in te gaan. Hulle kan ook geneig wees om mense te beklim. Dít, sê Brian Kilcommons, is “’n daad om oorheersing te toon” en gaan “nie oor seks nie”. Hy waarsku dat dit “altyd ’n teken is dat die hond dink hy is in beheer. Daar gaan beslis vorentoe probleme wees.” Die hond leer ook dalk die gewoonte aan om sy eienaar se hand in sy mond te vat om aandag te kry.

Hierdie tekens van aggressie moet nie geïgnoreer word nie. Die aggressie sal nie sommer net weggaan nie; dit sal waarskynlik toeneem, en kinders in die huis kan in gevaar verkeer. Baie afrigters stel voor dat so ’n hond reggemaak word, hetsy dit ’n reun of ’n teef is, aangesien dit gewoonlik help om hulle minder aggressief te maak.

Dit is nie raadsaam om ’n aggressiewe hond uit te daag om hom te wys wie is baas nie. Aggressiewe konfrontasie en harde dissipline kan in werklikheid gevaarlik wees. Die hond kan op subtieler maniere gewys word wie in beheer is.

Elke keer wanneer ’n aggressiewe hond jou vir aandag nader en jy dit aan hom gee, versterk jy die hond se gevoel dat hy in beheer is. Ignoreer dus so ’n hond wanneer hy aandag soek. Die hele gesin moet saamwerk in hierdie behandeling. Die hond sal aan die begin verward wees en sal dalk selfs blaf en jou met smekende oë aankyk, maar weerstaan die versoeking om toe te gee. Wanneer hy weggeloop het en miskien in sy hoek gaan lê het, dan is dit die tyd om hom ’n bietjie aandag te gee. Op hierdie manier leer jou hond dat jy die leier is en dat jy besluit wanneer aandag gegee word.

Aggressiewe speletjies soos toutrek en stoei kan die hond se baasspelerige neigings aanmoedig en moet vermy word. Speel eerder nieaggressiewe speletjies.

Dit is beter as die hond nie in die slaapkamer slaap nie. Die slaapkamer is ’n spesiale plek, en as die hond daar slaap, kan dit hom laat dink dat hy ’n belangriker posisie as die kinders in die huis het. Sit eerder die hond se bed in die kombuis of in ’n hondehok buite die huis. Dit is dikwels in hulle slaapkamers waar eienaars die eerste keer deur ’n aggressiewe hond gebyt word.

As jou hond nie op jou pogings reageer nie of as jy terwyl jy hom afrig, of enige ander tyd, bedreig voel, moet jy die hulp van ’n bekwame hondeafrigter inroep. Jou veearts kan dalk een aanbeveel. Praat eers met hom oor sy afrigmetodes, en maak seker dat jy tevrede is met sy vermoëns voor jy van sy dienste gebruik maak. Die afrigter Richard Stubbs waarsku: “Hoewel ’n aggressiewe hond dalk na ’n professionele afrigter sal luister, is daar geen waarborg dat hy na sy eienaar sal luister nie.” Die eienaar van die hond moet seker wees dat hy in kritieke situasies steeds sy hond in toom kan hou.

Party honde sal selfs ná die beste afrigting steeds aggressief wees, en as so ’n hond aangehou word, stel dit die gesin in gevaar. Nadat jy jou bes probeer het, voel jy dalk dat dit beter is om eerder van die hond ontslae te raak as om die kans te waag dat iemand seerkry. Dit is goed om ’n veearts of ’n afrigter se raad te vra. Jy sal dalk vir jou hond ’n ander huis kan vind, maar dit sal natuurlik jou plig wees om die nuwe eienaar te vertel van die probleme wat jy met die hond ondervind het.

Afrigter Peter Neville gee hierdie raad: “Dominante honde moet slegs hanteer word volgens baie spesifieke riglyne en volgens ’n noukeurige bepaling van wie in gevaar sal bly en hoe groot die gevaar is. As veiligheid nie verseker kan word vir die persoon in die gesin wat in die grootste gevaar verkeer nie, is dit beter vir die hond as daar ’n ander tuiste sowel as ’n noukeurig uitgesoekte nuwe eienaar vir hom gevind word, of dat hy uitgesit word.”

Kinders kan daaruit leer en emosioneel daarby baat vind om honde as troeteldiere te hê. Deur verantwoordelike toesig te voorsien, kan ouers help om te verseker dat hulle kinders se herinneringe aan hulle troeteldiere almal aangename herinneringe is.

[Venster op bladsy 22]

Honde se lyftaal

Die kenmerkende gedrag van ’n aggressiewe hond dui op onvriendelike bedoelings. As jy jou kind leer om hierdie lyftaal van honde te herken, kan jy hom help om gevaarlike situasies te vermy.

● Die aggressiewe hond sal groter probeer lyk. Die hare op sy nek sal dalk regop staan. Die hond sal dalk grom of blaf terwyl sy stert reguit boontoe wys. As sy stert styf is terwyl hy dit vinnig swaai omdat hy opgewonde is, is dit nie ’n teken van vriendskap nie. Hierdie hond moet met rus gelaat word.

● Die hond wat bang is, sal miskien kruip terwyl hy sy kop laat hang, sy ore plat lê en sy stert laag of tussen sy bene laat hang. As hierdie hond genader word, kan hy uit vrees aggressief raak. Laat hom met rus.

● Die ontspanne hond staan met sy kop nie te hoog of te laag nie, sy mond oop en sy stert ’n bietjie laer as sy rug, maar dit hang nie ondertoe nie. ’n Stert wat swaai, is ’n vriendelike teken. Dit is gewoonlik veilig om vriende te maak met hierdie hond.

(Aangepas uit die boek Childproofing Your Dog, deur Brian Kilcommons en Sarah Wilson.)

[Venster/Prente op bladsy 23]

Hondeveiligheid

1. Hou toesig oor jong kinders en honde.

2. Leer jou kind om nooit ’n hond te terg nie.

3. Vra die eienaar se toestemming voordat jy ’n vreemde hond streel.

4. Leer jou hond om basiese opdragte te gehoorsaam.

5. Maak jou hond gewoond daaraan om gedruk te word.

6. Vermy aggressiewe speletjies.