Beskerm jou teen motorkapings!
DEUR ONTWAAK!-MEDEWERKER IN SUID-AFRIKA
MOTORKAPINGS is ’n toenemende probleem in stede regoor die wêreld, van Karatsji tot Lissabon en van Nairobi tot Rio de Janeiro. Volgens die Amerikaanse Buro vir Regstatistiek was daar elke jaar tussen 1993 en 2002 omtrent 38 000 motorkapings in die Verenigde State.
Suid-Afrika, wat ’n bevolking ses keer kleiner as dié van die Verenigde State het, het in verhouding selfs meer motorkapings—meer as 14 000 per jaar. Nadat jy ’n paar voorbeelde beskou het, sal jy verstaan waarom baie mense motorkapings as een van die mees gevreesde misdade beskou. Hier volg ware ondervindinge van mense wat in Suid-Afrika se grootste stad, Johannesburg, woon. Hierdie ondervindinge sal jou dalk help om te sien wat jy kan doen as jy ooit ’n slagoffer is van ’n motorkaping of, nog beter, hoe om die risiko daarvan te verminder.
Werklike ondervindinge
◼ “Ek en my vriendin Susan het ’n jaar lank saam aan die predikingswerk deelgeneem. Een Woensdag, terwyl ons na ons volgende Bybelstudie op pad was, het ons onder ’n boom in ’n woongebied gestop om tee te drink. Susan het uitgeklim om die mandjie wat agterin die kar was, uit te haal. Net toe sy my beker vir my aangee, het twee mans uit die bloute verskyn, en een van hulle het ’n vuurwapen teen Susan se nek gehou. Ek was geskok en het uit die kar probeer klim, maar die ander man het my teruggestoot. Daar was ons toe, twee vroue wat deur twee mans in ’n motor gedwing is en toe met ons weggery het—ek het regtig gedink dat hulle ons heel moontlik gaan verkrag of doodmaak.”—Anika, ’n jong, getroude vrou.
◼ “Dit was 07:00 en ek was in my motor op pad werk toe. Ek het by ’n kruising gestop waar daar gewoonlik mense staan wat werk soek. Ek het glad nie aandag geskenk aan wat om my gebeur nie totdat iemand ’n vuurwapen deur die oop venster teen my nek gedruk het en gesê het: ‘Klim uit of ek skiet.’ Op daardie presiese oomblik het ’n verkeershelikopter bo ons verskyn. Die kaper, wat gedink het dat dit die polisie is, het die sneller getrek en weggehardloop. Sy skoot het my in die nek getref, en my rugstring is afgeskiet. Gevolglik is ek van my nek af ondertoe verlam. Ek kan nie my arms of bene gebruik nie en het geen gevoel in hulle nie.”—Barry, die vader van ’n tienerseun.
◼ “Ek en my vrou, Lindsay, sou middagete gaan eet het. Ek het in my motor vir haar gewag. Die motordeure was gesluit, maar die vensters was effens oop omdat dit so warm was. Ek het in die bestuurdersitplek gesit en vorentoe gekyk toe twee mans doodluiters om die hoek kom. Toe hulle omtrent agt treë van die voorkant van die motor af was, het hulle uitmekaar beweeg; een het na die linkerkant van die motor gegaan en die ander na die regterkant. In ’n oogwink was hulle by die motor se deure, en elkeen het ’n vuurwapen op my gerig en vir my bevele geskreeu. Ek het die motor aangeskakel, soos hulle my beveel het, en toe het hulle vir my geskreeu om uit te klim en op die agterste sitplek te gaan sit. Die een het die motor bestuur terwyl die ander my gedwing het om plat te lê. ‘Gee my een rede hoekom ek jou nie moet doodmaak nie’, het hy gesê. ‘Ek is een van Jehovah se Getuies’, het ek geantwoord. Hy het heeltyd gesê dat hy my gaan doodmaak, en ek het aanhoudend gebid en gedink aan my dierbare vrou en gewonder hoe sy sou reageer wanneer sy sien dat haar man en motor verdwyn het.”—Alan, ’n reisende opsiener en ’n ouer.
Hierdie ondervindinge toon hoe vinnig en onverwags motorkapings kan gebeur. ’n Mens kan ook hieruit sien hoe kapers gewone situasies uitbuit. In baie gebiede is dit nie meer veilig om in ’n woongebied in ’n geparkeerde motor te wag of te ontspan nie. Ander gevaarlike plekke is kruisings en die oprit van jou huis.
Hoe om die nagevolge te verwerk
Gelukkig het Susan en Anika se ondervinding ’n gelukkige einde gehad. Terwyl die kapers met hulle weggery het, het die twee vroue die Bybelstudiewerk waarmee hulle besig was, begin verduidelik. Dit het die mans se gewetens blykbaar gekwel. “Hulle het om verskoning gevra vir wat hulle doen”, verduidelik Anika, “maar hulle het gesê dat hulle, weens die tye waarin ons lewe, noodgedwonge moet steel en motors moet kaap om ’n bestaan te maak. Ons het verduidelik waarom God armoede en lyding toelaat.” Die Bybel se boodskap het die harte van die twee motorkapers geraak, en hulle het besluit om die geld en horlosies terug te gee wat hulle gevat het, en het Susan en Anika verseker dat hulle hulle nie sou seermaak nie. “Toe het een van hulle ons raad begin gee oor hoe om ’n toekomstige motorkaping te vermy”, sê Susan. “Hulle het ons laat belowe”, voeg Anika by, “om nooit weer langs die pad te stop om tee te drink nie.” Net soos hulle gesê het, het die motorkapers toe stilgehou, uitgeklim, Susan en Anika bedank vir die Bybellektuur wat hulle vir hulle gegee het, en hulle veilig laat wegry.
Alan, die reisende opsiener, is beveel om uit sy voertuig te klim toe die motorkapers by ’n verlate plek aangekom het. Hoewel hy kosbare besittings verloor het, was hy dankbaar dat hy fisies ongedeerd was. “Ek dink ek het lig daarvan afgekom”, sê Alan, “omdat ek my samewerking gegee het, nie aggressief was nie en nie paniekerig geraak het nie. Maar ek kon beslis meer oplettend gewees het. Ek het uit hierdie voorval geleer dat ’n mens nooit jou waaksaamheid kan verslap nie, veral nie noudat ons so diep in die laaste dae van Satan se goddelose stelsel lewe nie.” Die volgende dag het Alan en Lindsay na dieselfde gebied teruggekeer om verder te getuig saam met die gemeente wat hulle gevra is om te bedien. Alan verduidelik: “Ons het gebid en was die hele dag lank op ons hoede. Dit was nie maklik nie, maar Jehovah het ons die ‘krag wat bo die normale is’, gegee.”—2 Korintiërs 4:1, 7.
Die slagoffer wat die slegste daarvan afgekom het, Barry, is al die afgelope 11 jaar aan ’n rolstoel gekluister. Dit is prysenswaardig dat Barry positief gebly het en nie toegelaat het dat die ondervinding hom verbitterd gemaak het nie. Sy geloof in Jehovah God se belofte van ’n regverdige nuwe wêreld het nie gewankel nie (2 Petrus 3:13). Barry woon nog steeds Christelike vergaderinge gereeld by en gebruik elke geleentheid om met ander oor sy geloof te praat. Hy sê: “Dit was nog altyd ’n vreugde om Jehovah te dien. Hoewel ek in ’n rolstoel sit en nie veel vir myself kan doen nie, dink ek dikwels na oor wat Jehovah al vir my gedoen het, en dit help my om te volhard. Binnekort sal hierdie goddelose stelsel tot ’n einde kom, en hoe wonderlik sal dit tog wees wanneer ek weer kan loop!”—Jesaja 35:6; 2 Timoteus 3:1-5.
Die owerheid in Suid-Afrika het maatreëls geneem wat daartoe gelei het dat motorkapings afgeneem het. Maar dit vind nog steeds plaas, en in ander dele van die wêreld neem dit toe. Ware Christene stel hulle vertroue in God se Koninkryk as die enigste regering wat ’n einde sal maak aan al sulke misdaad en geweld.—Psalm 37:9-11; Matteus 6:10.
[Venster/Prent op bladsy 14]
WENKE OM DIE RISIKO TE VERMINDER VAN ’N MOTORKAPING
◼ Hou jou deure gesluit en jou vensters toe as jy deur ’n gebied ry waar motors al gekaap is.
◼ Wanneer jy spoed verminder om by ’n kruising te stop, moet jy op jou hoede wees vir verdagte persone wat langs die pad rondstaan.
◼ As jy ’n redelike afstand tussen jou en die motor voor jou behou, sal dit jou meer ruimte laat om van gevaar af weg te kom.
◼ As ’n motor jou van agter af stamp, moet jy nie sommer uitklim om na die skade te kyk nie. Dit kan ’n lokval wees. Wanneer so ’n ongeluk in ’n hoërisikogebied gebeur, sal dit veiliger wees om na die naaste polisiestasie te ry.
◼ Wees op die uitkyk na vreemdelinge wat naby jou huis ronddrentel. As jy so iets opmerk, sal dit veiliger wees om aan te ry en later weer huis toe te kom, of na die naaste polisiestasie te ry.
◼ As jy in ’n geparkeerde motor moet wag in ’n hoërisikogebied of in ’n gebied waar daar min mense in die omgewing is, moet jy bewus wees van wat om jou gebeur. Skakel die motor aan en ry om die blok as jy gevaar vermoed.
[Prent op bladsy 14]
Barry bly positief, al is hy aan ’n rolstoel gekluister