Jongmense vra

Hoe kan ek met my ouers praat?

“Ek het regtig hard probeer om vir my ouers te sê hoe ek voel, maar dit het nie reg uitgekom nie—en hulle het my eenvoudig doodgepraat. Dit was baie moeilik om die moed bymekaar te skraap om my gevoelens uit te spreek, en dit was ’n totale mislukking!”—Rosa.a

TOE jy jonger was, het jy waarskynlik heel eerste by jou ouers raad gevra. Jy het hulle enige nuus vertel, of dit belangrik was of nie. Jy het jou gedagtes en gevoelens vryelik uitgespreek, en jy het hulle raad vertrou.

Maar nou voel jy dalk dat jou ouers jou net nie meer verstaan nie. “Een aand tydens aandete het ek begin huil en my hart uitgestort”, sê ’n meisie met die naam Edie. “My ouers het geluister, maar dit het nie gelyk of hulle verstaan nie.” Die gevolg? “Ek het eenvoudig na my kamer toe gegaan en verder gehuil!”

Aan die ander kant verkies jy dalk om soms nie openhartig met jou ouers te praat nie. “Ek praat met my ouers oor baie dinge”, sê ’n seun genaamd Christopher. “Maar ek hou daarvan dat hulle soms nie alles weet wat ek dink nie.”

Is dit verkeerd om sekere gedagtes vir jouself te hou? Nie noodwendig nie—solank jy nie bedrieglik is nie (Spreuke 3:32). Maar hetsy dit vir jou lyk of jou ouers jou nie verstaan nie en of jý nie heeltemal openhartig is nie, een ding is seker: Jy moet met jou ouers praat—en hulle moet hoor wat jy op die hart het.

Hou aan praat!

In sekere opsigte is kommunikasie met jou ouers soos om ’n motor te bestuur. As jy ’n padversperring teëkom, gee jy nie moed op nie; jy vind eenvoudig ’n ander roete. Kyk na ’n paar voorbeelde.

Padversperring #1: Jy wil praat, maar dit lyk nie of jou ouers luister nie. “Dis vir my moeilik om met my pa te kommunikeer”, sê ’n meisie met die naam Leah. “Partykeer praat ek al ’n rukkie met hom, en dan sê hy: ‘Jammer, praat jy met my?’”

VRAAG: Sê nou Leah het ’n probleem wat sy werklik moet bespreek? Sy het ten minste drie opsies.

Opsie A

Skreeu op haar pa. Leah skreeu dalk: “Kom nou, dis belangrik! Luister!”

Opsie B

Hou op om met haar pa te praat. Leah kan eenvoudig ophou probeer om met haar ouers oor haar probleme te praat.

Opsie C

Wag vir ’n beter tyd en haal die onderwerp weer op. Leah kan persoonlik met haar pa praat of hom selfs in ’n brief van haar probleem vertel.

Watter opsie dink jy moet Leah kies? ․․․․․

Kom ons ondersoek elke opsie om te kyk watter gevolge dit waarskynlik sal hê. Leah se pa is ingedagte—en kom dus nie agter dat sy gefrustreerd is nie. As Leah dus Opsie A kies, kan dit lyk of haar geskreeu uit die bloute kom. Hierdie opsie sal Leah se pa waarskynlik nie ontvankliker maak vir haar woorde nie, en dit sal nie respek vir haar ouers toon nie (Efesiërs 6:2). Hierdie opsie lei dus in werklikheid tot ’n verloorsituasie.

Hoewel Opsie B miskien die maklikste weg is om te volg, is dit nie die verstandigste weg nie. Waarom nie? Want “planne misluk waar daar geen vertroulike gesprekke is nie, maar in die veelheid van raadgewers kom iets tot stand” (Spreuke 15:22). Om haar probleme suksesvol te hanteer, moet Leah met haar ouers praat—en om haar te kan help, moet hulle weet wat in haar lewe aangaan. ’n Mens bereik niks as jy ophou praat nie.

Met Opsie C laat Leah egter nie toe dat ’n padversperring ’n doodloopstraat word nie. Sy probeer die onderwerp eerder op ’n ander tyd bespreek. En as Leah besluit om vir haar pa ’n brief te skryf, kan dit haar dadelik beter laat voel. As sy die brief skryf, kan dit haar ook help om presies te formuleer wat sy wil sê wanneer haar pa wel luister. Wanneer hy die brief lees, sal Leah se pa besef wat sy vir hom probeer sê het, en dit kan hom help om haar probleem beter te verstaan. Opsie C hou dus voordele in vir Leah en haar pa.

Watter ander opsies het Leah dalk? Kyk of jy aan een kan dink en skryf dit hieronder neer. Skryf dan neer watter gevolge hierdie opsie waarskynlik sal hê.

․․․․․

Padversperring #2: Jou ouers wil gesels, maar jy wil nie. “Daar’s niks ergers as om direk ná ’n moeilike dag by die skool met vrae gebombardeer te word nie”, sê ’n meisie met die naam Sarah. “Ek wil net vergeet van skool, maar my ouers begin onmiddellik vra: ‘Hoe was jou dag? Was daar enige probleme?’” Sarah se ouers vra hierdie vrae ongetwyfeld met die beste bedoelings. Nogtans kla sy: “Dis moeilik om oor skool te praat wanneer ek moeg en gespanne is.”

VRAAG: Wat kan Sarah in hierdie situasie doen? Soos met die vorige voorbeeld het sy ten minste drie opsies.

Opsie A

Weier om te praat. Sy kan sê: “Los my net uit. Ek wíl nie nou praat nie!”

Opsie B

Gee toe en praat. Al voel sy gespanne, kan Sarah haar ouers se vrae teësinnig beantwoord.

Opsie C

Stel die “skoolgesprek” uit, maar hou die gesprek aan die gang deur dit in ’n ander rigting te stuur. Sarah kan voorstel dat hulle op ’n ander tyd oor skool praat, wanneer sy weet dat sy in ’n beter bui sal wees. Dan kan sy met opregte belangstelling sê: “Vertel my van julle dag. Hoe het dit gegaan?”

Watter opsie dink jy moet Sarah kies? ․․․․․

Kom ons ondersoek elke opsie weer om te kyk watter gevolge dit waarskynlik sal hê.

Voordat sy Opsie A kies, voel Sarah gespanne en nie lus om te praat nie. Nadat sy hierdie opsie gekies het, sal sy nog steeds gespanne voel, maar sy sal ook skuldig voel oor haar uitbarsting teenoor haar ouers.—Spreuke 29:11.

Boonop sal Sarah se ouers nie juis beïndruk wees met haar uitbarsting nie—ook nie met die stilte wat daarop sal volg nie. Hulle sal moontlik dink dat Sarah iets wegsteek. Hulle sal miskien selfs harder probeer om haar oor haar gevoelens te laat praat, wat haar natuurlik net meer sal frustreer. Op die ou end lei hierdie opsie tot ’n verloorsituasie.

Opsie B is beslis ’n beter keuse as Opsie A. Sarah en haar ouers sal ten minste met mekaar praat. Maar aangesien dit nie ’n openhartige gesprek sal wees nie, sal Sarah en haar ouers ook nie kry wat hulle wil hê nie—’n ontspanne, oop gesprek.

In die geval van Opsie C sal Sarah egter beter voel omdat die “skoolgesprek” vir eers uitgestel is. Haar ouers sal haar poging om ’n gesprek aan die gang te hou, waardeer en sal dus ook tevrede voel. Hierdie opsie het waarskynlik die beste kans op sukses omdat albei kante die beginsel toepas wat in Filippense 2:4 gevind word, wat sê: “Let op mekaar se belange, nie net op julle eie nie.”—Today’s English Version.

Nog artikels uit die reeks “Jongmense vra” kan gevind word op die webwerf www.watchtower.org/ype

[Voetnoot]

IETS OM OOR TE DINK

◼ Watter rol speel tydsberekening in goeie kommunikasie?—Spreuke 25:11.

◼ Waarom is dit die moeite werd om met jou ouers te praat?—Job 12:12.

[Venster/Prent op bladsy 18]

VERWARRENDE BOODSKAPPE?

Is dit vir jou moeilik om met jou ouers te kommunikeer? Dalk hoor hulle nie wat jy eintlik probeer sê nie.

Wanneer jy sê . . . 

“Ek wil nie daaroor praat nie.”

Hoor jou ouers . . . 

“Ek sê altyd vir my vriende wat ek dink en voel, maar julle is nie belangrik genoeg in my lewe dat ek met julle daaroor sal praat nie.”

Wanneer jy sê . . . 

“Julle sal nie verstaan nie.”

Hoor jou ouers . . . 

“Julle is te oud en heeltemal uit voeling. Moenie eers probeer om my wêreld te verstaan nie.”

[Venster op bladsy 21]

WAT JOU PORTUURS SÊ

“Ek het my ouers vertel van ’n probleem wat ek op skool het, en ek was verbaas oor hoe gewillig hulle was om te luister. Met hulle hulp was dit maklik om die probleem op te los!”—Natalie.

“Dis nie altyd maklik om met jou ouers te kommunikeer nie, maar wanneer jy wel openhartig met hulle praat, voel dit asof ’n groot las van jou skouers afgelig is.”—Devenye.

[Venster op bladsy 21]

’N WOORDJIE AAN OUERS

As ’n besorgde ouer wonder jy dalk of dit vir jou kinders moeilik is om met jou te praat. Kyk na wat party jongmense vir Ontwaak! gesê het oor waarom hulle huiwer om met hulle ouers te praat. Vra jou dan die bygaande vrae af en slaan die teksverwysings na.

“Dis vir my moeilik om met my pa te praat, omdat hy so besig is, by die werk en in die gemeente. Dis asof daar nooit regtig ’n goeie tyd is om met hom te praat nie.”—Andrew.

‘Stuur ek onwetend die boodskap uit dat ek te besig is om met my tieners te praat? Indien wel, hoe kan ek dit vir hulle makliker maak om my te nader? Watter tyd kan ek gereeld opsysit om met my kinders te praat?’—Deuteronomium 6:7.

“Ek is in trane na my ma toe oor ’n argument wat ek by die skool gehad het. Ek wou hê dat sy my moes troos, maar in plaas daarvan het sy met my geraas. Van toe af het ek nog nooit weer oor enigiets belangriks met haar probeer praat nie.”—Kenji.

‘Hoe reageer ek wanneer my kinders met ’n probleem na my toe kom? Kan ek, selfs as teregwysing nodig is, leer om stil te bly en met empatie te luister voordat ek raad gee?’—Jakobus 1:19.

“Dit lyk asof ouers elke keer wanneer hulle sê dat ons maar kan praat en dat hulle nie kwaad sal word nie, nogtans ontsteld raak. Dan voel die tiener verraai.”—Rachel.

‘Hoe kan ek my eerste reaksie beheer as my kind my iets ontstellends vertel?’—Spreuke 10:19.

“Baie keer wanneer ek my ma dinge vertel het wat baie privaat is, het sy dit vir haar vriendinne gaan vertel. Ek het haar baie lank glad nie vertrou nie.”—Chantelle.

‘Neem ek my kind se gevoelens in ag deur private sake waarvan hy of sy my vertel het, nie met ander te bespreek nie?’—Spreuke 25:9.

“Daar is baie dinge waaroor ek met my ouers wil praat. Ek het net hulle hulp nodig om die gesprek te begin.”—Courtney.

‘Kan ek die inisiatief neem om met my adolessent te praat? Watter tye is die beste om te praat?’—Prediker 3:7.

[Prent op bladsy 19]

’n Padversperring wat julle kommunikasie betref, hoef nie ’n doodloopstraat te wees nie—jy kan ’n manier vind om met jou ouers te praat!