Is dit ontwerp?

Die aandrywingstelsel van die jellievis

● Jellievisse bestaan uit ten minste 95 persent water en wissel in grootte van minder as drie sentimeter tot meer as twee meter in deursnee. Baie spesies dryf hulleself aan deur hulle spiere te gebruik om hulle klokvormige liggaam ritmies te laat saamtrek en ontspan, amper soos ’n sambreel wat oop- en toegemaak word.

Dink hieraan: Wetenskaplikes wat vloeistofdinamika bestudeer, het uitgevind dat sekere jellievisse, hoewel hulle nie vinnig kan swem nie, ’n interessante aandrywingsmetode het. Elke keer dat die dier sy liggaam saamtrek, skep hy ’n ringvormige draaikolk, soos ’n rookkring, wat hy van hom af wegstoot. Die momentum van die ringe skep ’n teenoorgestelde reaksie wat die jellievis vorentoe aandryf, amper soos ’n straal water dit sou doen, maar met energiepulse in plaas van ’n konstante stroom. “Dit klink eenvoudig”, sê die tydskrif New Scientist. “Maar dit is baie moeilik om in wiskundige terme te beskryf hoe ’n draaikolkring gevorm word.”

Navorsers bestudeer die jellievis se aandrywingstelsel sodat hulle doeltreffender onderwatervoertuie kan bou. Een navorser het reeds ’n 1,2 meter lange duikboot ontwerp wat ’n volgstroom soortgelyk aan dié van ’n jellievis voortbring. Die voertuig gebruik 30 persent minder energie as ’n gewone skroefaangedrewe model. Nog ’n veld waarin hierdie kennis toegepas kan word, behels die menslike hart. Aangesien die beweging van bloed in ’n deel van die hart draaikolkringe voortbring, sal die teenwoordigheid van abnormale draaikolke moontlik help om vroeë tekens van hartsiekte te identifiseer.

Wat dink jy? Het die aandrywingstelsel van die jellievis deur middel van evolusie ontstaan? Of is dit ontwerp?

[Prent op bladsy 13]

’n Jellievis dryf homself aan deur ’n draaikolkring te vorm en dit dan van hom af weg te stoot

[Foto-erkennings op bladsy 13]