Hoofstuk 9

Jehovah se Woord bly vinnig voortbeweeg (1976-1992)

“Laastens, broers, hou aan om vir ons te bid, dat die woord van Jehovah vinnig sal voortbeweeg [of, ‘sal hardloop’] en verheerlik sal word net soos ook by julle.”—2 Thess. 3:1, “Kingdom Interlinear”.

DIE apostel Paulus het sy medegelowiges in Thessalonika met hierdie woorde gevra om te bid dat hy en sy metgeselle suksesvol daarin sou wees om Jehovah se woord sonder belemmering te verkondig. Jehovah het daardie gebed verhoor. Maar dit beteken nie dat die apostel geen probleme gehad het nie. Hy het met kwaai teenkanting van die wêreld te doen gehad en hy moes valse broers weerstaan wat bedrieglik opgetree het (2 Kor. 11:23-27; Gal. 2:4, 5). Tog kon Paulus ten spyte hiervan ná ongeveer tien jaar skryf dat die goeie nuus vanweë God se seën “in die hele wêreld vrug voortbring en verder versprei”.—Kol. 1:6, NAV.

Die goeie nuus bring vandag op soortgelyke wyse—maar op ’n ongekende skaal—vrug voort. Meer mense word met die waarheid bereik en meer mense neem die waarheid aan as gedurende enige ander tyd in die verlede. Dit wat in God se Woord voorspel is, beweeg vinnig voort, soos ’n hardloper in ’n wedloop.—Jes. 60:22.

Organisatoriese veranderings

Teen 1976 het broer Knorr meer as drie dekades lank ywerig as president van die Wagtoringgenootskap gewerk. Hy het die wêreld baie keer deurreis, sendelinge besoek en aangemoedig en takkantoorpersoneel geleer en onderrig. Hy het die voorreg gehad om te sien hoe die aantal bedrywige Getuies van 117 209 in 1942 tot 2 248 390 in 1976 toegeneem het.

Maar teen die somer van 1976 het die 71-jarige N. H. Knorr gemerk dat hy hom pal in goed vasloop. Daaropvolgende toetse het getoon dat hy ’n onopereerbare breingewas gehad het. Hy het ’n paar maande lank nog sy werklas probeer behartig, maar sy fisiese prognose was sleg. Sou sy afnemende lewenskrag die vooruitgang van die werk belemmer?

Daar is al in 1971 begin om die Bestuursliggaam te vergroot. Gedurende 1975 was daar 17 lede. Tydens ’n groot gedeelte van daardie jaar het die Bestuursliggaam ernstig en biddend oorweeg hoe hulle op die beste manier kon omsien na alles wat betrokke is by die wêreldwye predikings- en onderrigtingswerk wat vir ons dag in God se Woord uiteengesit word (Matt. 28:19, 20). Op 4 Desember 1975 het die Bestuursliggaam een van die belangrikste organisatoriese veranderings in die hedendaagse geskiedenis van Jehovah se Getuies eenparig goedgekeur.

Al die bedrywighede van die Wagtoringgenootskap en van die gemeentes van Jehovah se Getuies oor die hele aarde is van 1 Januarie 1976 af onder die toesig van ses administratiewe komitees van die Bestuursliggaam gebring. In ooreenstemming met daardie reëling is daar op 1 Februarie 1976 wêreldwyd veranderings in alle takkantore van die Genootskap aangebring. ’n Takkantoor sou nie meer onder toesig van net ’n takopsiener wees nie, maar drie of meer ryp manne het as ’n Takkomitee begin dien, terwyl een van die lede as die permanente koördineerder sou dien.a Nadat die komitees etlike maande lank in werking was, het die Bestuursliggaam gesê: “Dit het duidelik geword dat dit nuttig is as ’n paar broers saam beraadslaag om die belange van die Koninkrykswerk te bespreek.—Spr. 11:14; 15:22; 24:6.”

In die herfs van 1976 kon broer Knorr, ten spyte van sy fisiese prognose wat sleg gebly het, ’n aandeel hê aan die instruksie wat gegee is tydens vergaderinge wat by die hoofkwartier gehou is met Takkomiteelede en ander takpersoneellede van oral oor die wêreld. Benewens die feit dat hy gedurende die dag aan die vergaderinge deelgeneem het, het broer Knorr hierdie broers saans in groepies na sy kamer genooi. So het hy en sy vrou, Audrey, intieme assosiasie geniet met die manne wat hom geken en liefgehad het en met wie hy deur die jare heen so nou saamgewerk het. Ná hierdie vergaderinge het broer Knorr se gesondheid geleidelik verswak tot sy dood op 8 Junie 1977.

Op 22 Junie 1977, twee weke ná broer Knorr se dood, is die 83-jarige Frederick W. Franz as president van die Wagtoringgenootskap verkies. Die Wagtoring van 1 September 1977 (Engelse uitgawe, 1 Augustus 1977) het oor broer Franz gesê: “Sy groot reputasie as ’n vername Bybelgeleerde en sy onvermoeide werk ter bevordering van Koninkryksbelange het oral die vertroue en lojale steun van Jehovah se Getuies afgedwing.”

Toe hierdie oorgang plaasgevind het, was die nuwe organisatoriese reëlings wat die vooruitgang van die werk verseker het reeds in werking.

Bybellektuur om in geestelike behoeftes te voorsien

Voor 1976 het Jehovah se Getuies baie geestelike voedsel gehad. Maar as ons noukeurig kyk na wat daarna onder leiding van die Bestuursliggaam en sy Skryfkomitee plaasgevind het, sien ons hoe die waters van waarheid al hoe meer en in ’n groter verskeidenheid vorme uitgestroom het.

Baie van die publikasies wat uitgegee is, het in spesifieke behoeftes van die Getuies self voorsien. Daar is veral aan jongmense aandag geskenk. Om hulle te help om Bybelbeginsels toe te pas in lewensituasies waarvoor hulle te staan kom, is die boek Jou jeug—Hoe om dit ten beste te benut in 1976 (in Engels) uitgegee en Vrae wat jongmense vra—Antwoorde wat werk in 1989. Die geïllustreerde boek, My boek met Bybelverhale, wat met kinders in gedagte voorberei is, is in 1978 uitgegee. Daardie selfde jaar is die boek Hoe om ’n gelukkige gesinslewe op te bou uitgegee wat praktiese raad en voorligting ter versterking van gesinne bevat het.

Bepaalde behoeftes van Jehovah se volk word soms deur middel van tydige raad in Die Wagtoring bespreek. Die wêreldrapport van die bedrywigheid van Jehovah se Getuies vir 1977/78 het getoon dat daar ’n afname was in die getal van diegene wat aan die predikingswerk deelgeneem het. Was die afname ten minste deels te wyte aan verydelde verwagtinge ten opsigte van 1975? Miskien. Maar daar was ander faktore wat ’n rol gespeel het. Wat kon gedoen word?

Die Bestuursliggaam het stappe gedoen om die oortuiging onder Jehovah se Getuies te versterk dat dit nodig is om ywerig aan te hou om die Koninkryk van huis tot huis te verkondig. Die Wagtoring van 1 Oktober 1979 (Engelse uitgawe, 15 Julie 1979) het die volgende artikels bevat: “Hulle het van huis tot huis gepreek”, “Wat ander gesê het oor getuieniswerk van huis tot huis”, “Ywer vir Jehovah se huis” en “Prediking in ’n wettelose wêreld”. Hierdie en ander artikels het herbevestig dat die predikingswerk van huis tot huis ’n stewige skriftuurlike grondslag het en het almal aangemoedig om ywerig en heelhartig aan hierdie belangrike bedrywigheid deel te neem.b—Hand. 20:20; Kol. 3:23.

Daar was nog ’n situasie wat aandag geverg het. Teen 1980 het ’n aantal mense wat etlike jare lank aan die bedrywighede van Jehovah se Getuies deelgeneem het, onder andere sommige wat belangrike posisies in die organisasie beklee het, op verskeie maniere probeer om verdeeldheid te saai en die werk van Jehovah se Getuies teen te staan. Om Jehovah se volk teen sulke afvallige invloede te versterk, het Die Wagtoring artikels bevat soos: “Bly ‘standvastig in die geloof’” (15 Oktober 1980 [Engelse uitgawe, 1 Augustus 1980]), “Hulle sal heimlik verderflike sektes invoer” (1 Desember 1983 [Engelse uitgawe, 15 September 1983]) en “Verwerp afvalligheid, hang die waarheid aan!” (15 Junie 1983 [Engelse uitgawe, 1 April 1983]), terwyl die boek “Let Your Kingdom Come” (1981) die feit beklemtoon het dat die Koninkryk op hande is, aangesien dit in 1914 in die hemele opgerig is. Die Bestuursliggaam het nie toegelaat dat die pogings van teenstanders hulle aandag van die vernaamste oogmerk van Jehovah se Getuies—die verkondiging van God se Koninkryk—aflei nie!

Maar wat van Jehovah se Getuies se behoefte om hulle kennis van Bybelwaarheid voortdurend te verbreed? Vir ernstige Bybelstudie is ’n hersiene naslaanuitgawe van die New World Translation wat omvattende kanttekeninge, voetnote en byvoegselmateriaal bevat in 1984 uitgegee. Jehovah se volk was vier jaar later, in 1988, verheug om ’n bygewerkte kommentaar oor elke vers in Openbaring in die boek Openbaring—Sy groot klimaks is ophande! te ontvang asook die Bybelensiklopedie Insight on the Scriptures wat uit twee boekdele bestaan. Toe is die pragtig geïllustreerde boek Die grootste mens wat nog geleef het in 1991 uitgegee, wat ’n deeglike studie van die lewe en leringe van Jesus Christus bevat.

Maar wat van die behoeftes van mense wat nie Getuies van Jehovah is nie? Die publikasie Jy kan vir ewig in die Paradys op aarde lewe is in 1982 uitgereik as ’n hulpmiddel om nuwe belangstellendes te onderrig. Die boek is daarop gemik om Bybelstudente te help om aan Jehovah se vereistes vir lewe op ’n aardse paradys te voldoen. Die boek Lewe—Hoe het dit hier gekom? Deur evolusie of deur die skepping? is in 1985 uitgegee om mense te help wat vrae het oor die oorsprong en doel van lewe op die aarde. Dit is in 1989 gevolg deur die geloofversterkende boek Die Bybel—God se woord of die mens s’n?

Aandag is ook geskenk aan nederige mense wat spesiale hulp nodig het vanweë hulle kulturele of godsdiensagtergrond. Om die waarheid oor Jehovah se Koninkryk aan mense te leer wat ongeletterd is of nie goed kan lees nie, is die brosjure met 32 bladsye Jy kan vir ewig op die aarde lewe! in 1982 uitgereik. Teen 1992 was daar reeds 76 000 000 eksemplare gedruk en is dit in 200 tale oor die hele wêreld versprei, wat dit die publikasie maak wat in meer tale vertaal is as enige ander publikasie wat deur die Wagtoringgenootskap uitgegee word.

In 1983 is daar drie boekies gedruk met die doel om veral Moslems, Boeddhiste en Hindoes te help. As ons mense met hierdie en ander godsdiensagtergronde wil bereik, sal dit help om iets oor hulle godsdiens—die leerstellings en geskiedenis daarvan—te verstaan. Om in hierdie behoefte te voorsien, is die boek Die mensdom se soeke na God in 1990 uitgereik.

Die Bestuursliggaam het intens daarin belanggestel om soveel mense as moontlik met die Koninkryksboodskap te bereik—mense “uit alle nasies en stamme en . . . tale” (Openb. 7:9). Daarom is daar reëlings getref om die lektuur in baie meer tale te vertaal. Daar was byvoorbeeld van 1976 tot 1992 ’n toename van ongeveer 42 persent in die aantal tale waarin Die Wagtoring uitgegee is. In Oktober 1992 is dit in 111 tale uitgegee. Om vinnige vertaling moontlik te maak, het 800 vertalers in daardie jaar wêreldwyd die vertaalwerk gedoen.

Onderrigtingsprogramme is verryk en uitgebrei

Onder leiding van die Bestuursliggaam en sy Onderrigtingskomitee is instruksieprogramme vir die hoofkwartierpersoneel en vir Bethelgesinne in takke oor die hele wêreld verryk en groter verskeidenheid gegee. Benewens die feit dat daar uit die Bybel en die Yearbook gelees word as deel van hulle oggendgodsdiens is daar begin met ’n breedvoerige dekking van die Bybelgedeelte wat die vorige week gelees is, met die toepassing van die materiaal op dié wat in Bethel dien. Daar is ook begin met gereelde verslae oor verskeie Bethelafdelings sowel as meer gereelde verslae van soneopsieners.

Daar is nog onderrigtingsprogramme opgestel en in werking gestel om in die behoeftes van diegene met groter verantwoordelikhede in die organisasie te voorsien. Gedurende 1977 is daar reëlings getref dat alle ouere manne ’n Koninkryksbedieningskoolkursus van 15 uur bywoon (Hand. 20:28). Sedertdien word daar elke paar jaar soortgelyke kursusse van verskillende lengtes gereël; en van 1984 af ontvang bedieningsknegte ook opleiding in die Koninkryksbedieningskool. In Desember 1977 is daar in Brooklyn met ’n spesiale skool van vyf weke vir Takkomiteelede begin.

Daar is ook besondere belangstelling getoon in diegene wat hulle as pioniers in die voltydse bediening inspan. Die Pionierdiensskool, ’n kursus van twee weke vir die opleiding van pionierbedienaars, is in Desember 1977 in die Verenigde State ingestel en uiteindelik na alle wêrelddele uitgebrei. Die aantal pioniers het gedurende die daaropvolgende 14 jaar meer as vyfvoudig toegeneem—van 115 389 tot 605 610!

Nog ’n nuwe skool—die Bedieningsopleidingskool—is in die herfs van 1987 begin. Hierdie skool is gestig om bekwame ongetroude broers op te lei wat reeds ’n mate van ondervinding as ouere manne of bedieningsknegte het en wat bereid is om te dien waar daar ook al hulp in die wêreldveld nodig is. Teen 1992 was daar reeds klasse in Australië, Brittanje, Duitsland, El Salvador, Frankryk, Italië, Mexiko, Nigerië, Oostenryk, Spanje, Swede en die Verenigde State. Die gevolg was nie ’n klas persone wat as beter as ander in die gemeente beskou word nie, maar eerder ’n toename in die getal manne wat bekwaam genoeg is om hulle broers te dien.

Ten einde die wêreldwye Bybelonderrigtingswerk te bevorder, is internasionale byeenkomste in strategies geleë stede gereël—sommige in lande waar die werk van Jehovah se Getuies verbied was. Hierdie byeenkomste het gehelp om die broers in daardie gebiede te versterk en om groot stukrag aan die verkondiging van die goeie nuus in daardie lande te gee.c

Fasiliteite om na die vermeerdering om te sien

Namate die woord van Jehovah vinnig voortbeweeg het, moes etlike opwindende ontwikkelings ten opsigte van die bou- en drukwerk aangepak word—werksaamhede wat onder die toesig van die Bestuursliggaam en sy Uitgewerskomitee val.

Getuies met ondervinding in die boubedryf het hulle dienste beskikbaar gestel, en hulle pogings is gekoördineer sodat daar wêreldwyd met die bou van nuwe en groter takfasiliteite gehelp kon word. Daar is van 1976 tot 1992 in sowat 60 lande gehelp met die bou van heeltemal nuwe takfasiliteite. Daarbenewens is daar in 30 lande begin met die uitbreiding van bestaande fasiliteite. Die manier waarop die werk gedoen is (met die hulp van vrywilligers wat van baie gemeentes af kom—soms van ander lande af), het gehelp om die bande van liefde en eenheid onder Jehovah se volk te versterk.d

Getuies met ondervinding in die rekenaarveld het ’n gerekenariseerde stelsel ontwikkel wat die voorperswerk doen en wat as MEPS (veeltalige elektroniese fotosetstelsel) bekend staan. Die projek is in 1986 voltooi. Die Wagtoring is as gevolg daarvan van 1992 af gelyktydig in 66 tale gedruk. Die oorgrote meerderheid van die Getuies van Jehovah kan dus dieselfde geestelike voedsel op dieselfde tyd ontvang.e

Namate die fasiliteite van die Wagtoringgenootskap uitgebrei het, was daar meer vrywilligers by die hoofkwartier in Brooklyn sowel as in die takkantore oor die hele wêreld nodig. Die internasionale Bethelgesin het van 1976 tot 1992 drievoudig toegeneem, van ongeveer 4 000 tot meer as 12 900 lede wat wêreldwyd dien. Die Bestuursliggaam en sy Personeelkomitee sien om na die persoonlike en geestelike behoeftes van hierdie groot groep voltydse vrywilligers.

Toesig oor gemeentes en die evangelisasiewerk

Terwyl die woord van Jehovah aangehou het om vinnig voort te beweeg, het die Bestuursliggaam en sy Dienskomitee hulle daarop toegelê om die gemeentes dwarsdeur die wêreld op te bou en die wêreldwye evangelisasiewerk uit te brei.

Kon daar meer gedoen word om al die nuwelinge te help wat elke jaar gedoop is? Vroeg in 1977 is daar reëlings getref om die nuwe Getuies geestelik te versterk. Ons Koninkryksdiens het verduidelik: “Ons meen dat ten minste twee boeke bestudeer moet word saam met alle persone wat in die waarheid kom. . . . Die studie moet dus steeds gehou word nadat die persoon gedoop is totdat die tweede boek voltooi is.” Pas gedoopte verkondigers is sodoende groter geleentheid gebied om kennis en insig te verkry en om ’n groter waardering te hê vir wat dit beteken om gedoop te wees. Die nuwe reëling het ook verdere noue omgang aangemoedig tussen nuwelinge en die Getuies wat hulle met hulle tuisbybelstudie gehelp het.

Tussen 1976 en 1992 is daar wêreldwyd meer as 29 000 nuwe gemeentes gestig om voorsiening te maak vir diegene wat in Jehovah se organisasie ingestroom het (Miga 4:1). Meer kring- en streekopsieners is deur die Bestuursliggaam aangestel en uitgestuur om te help. Hierdie reisende opsieners het van ongeveer 2 600 in 1976 tot sowat 3 900 in 1992 toegeneem.

Namate die aantal gemeentes toegeneem het, was daar ook ’n toenemende behoefte aan meer vergadersale. Was daar ’n vinniger manier om Koninkryksale te bou? Jehovah se Getuies het in die sewentigerjare ’n bouprogram in die Verenigde State georganiseer waardeur konstruksiewerkers uit nabygeleë dele van die land genooi is om plaaslike Getuies te help om ’n Koninkryksaal te bou. Wanneer honderde help, kan ’n saal vinnig gebou word—dikwels in net twee of drie dae. Teen die tagtigerjare is daar begin om snelbou-Koninkryksale in ander dele van die wêreld op te rig.

Politieke veranderings in Oos-Europa het ook Jehovah se Getuies geraak. Wat ’n vreugde was dit tog vir ons broers in lande soos Hongarye, Oos-Duitsland (soos dit destyds bekend gestaan het), Pole, Roemenië en wat destyds as die Sowjetunie bekend gestaan het om te hoor dat hulle wetlike erkenning verkry het, in sommige gevalle nadat hulle werk 40 jaar lank verbied was! Die groter vryheid in daardie lande het dit nou vir hulle makliker gemaak om sowat 380 000 000 mense met die goeie nuus te bereik! Jehovah se Getuies het hulle nuutgevonde vryheid sonder versuim benut en aan hulle openbare predikingswerk begin deelneem.

En die resultate? Die woord van Jehovah het vinnig voortbeweeg! Die aantal Koninkryksverkondigers in Pole wat byvoorbeeld in April 1992 gerapporteer het, was 106 915. En die vooruitsigte op toekomstige groei was uitstekend: Daardie selfde maand het 214 218 die herdenking van Christus se dood bygewoon. In wat destyds as die Sowjetunie bekend gestaan het, was daar eweneens altesaam 173 473 wat die Gedenkmaal in 1992 bygewoon het, ’n toename van 60 persent in vergelyking met die vorige jaar.

Maar in sommige lande het volgehoue vervolging en natuurrampe moeilikhede veroorsaak. Die bedrywighede van Jehovah se Getuies was byvoorbeeld in 1992 nog in sowat 24 lande deur die betrokke regerings beperk. Die Voorsitterskomitee van die Bestuursliggaam doen alles moontlik om die broers te help en om die internasionale broederskap in te lig oor maniere waarop hulle hulle mede-Getuies kan help wat onder sulke moeilike omstandighede dien. (Vergelyk 1 Korinthiërs 12:12-26.) Geen vervolgingsaksie of natuurramp kon die verkondiging van die woord van Jehovah keer nie!

“Sy eie volk”

Jehovah se woord het dus in die jare van 1976 tot 1992 inderdaad vinnig voortbeweeg. Die organisasie het byna verdubbel in grootte tot meer as 4 470 000 Koninkryksverkondigers!

Jehovah se volk het aangehou om God se Koninkryk ywerig te verkondig, en hulle doen dit nou in meer tale as ooit tevore. Hulle het die publikasies gebruik wat voorsien is, en sodoende self dieper Bybelkennis opgedoen en belangstellendes gehelp om Bybelwaarhede te leer. Hulle het baat gevind by die onderrigtingsprogramme wat ingestel is vir diegene met groter verantwoordelikhede in die organisasie. Jehovah het hulle verkondiging van sy Koninkryk ongetwyfeld geseën.

Van die 1870’s af tot nou toe het sekere manne voortreflike bydraes gelewer tot die vooruitgang van die Koninkrykswerk; manne soos Charles T. Russell, Joseph F. Rutherford, Nathan H. Knorr en Frederick W. Franz, asook ander wat as lede van die Bestuursliggaam gedien het. Maar Jehovah se Getuies het geensins ’n sekte geword wat om die persoonlikheid van enigeen van hierdie manne gebou is nie. Hulle het eerder net een leier, “Christus” (Matt. 23:10). Hy is die hoof van hierdie georganiseerde Getuies van Jehovah, die een aan wie “alle mag in die hemel en op aarde” gegee is sodat hy hierdie werk kan rig “al die dae tot aan die voleinding van die wêreld” (Matt. 28:18-20). Hulle is vasbeslote om hulle aan Christus se hoofskap te onderwerp, streng by God se Woord te bly en die leiding van die heilige gees te volg sodat hulle kan aanhou om vooruitgang te maak in die aanbidding van die enigste ware God en om te toon dat hulle “sy eie volk kan wees wat ywerig is om die goeie te doen”.—Tit. 2:14, NAV.

Maar wat is sommige van die grondleerstellings en gedragstandaarde wat Jehovah se Getuies van alle ander godsdienste onderskei? Waarom word hulle Jehovah se Getuies genoem? Hoe word hulle bedrywighede gefinansier? Waarom bly hulle streng afgeskeie van ander kerke en van die wêreld oor die algemeen? Waarom is hulle al in baie wêrelddele so hewig vervolg? Hierdie en baie ander vrae sal in die volgende hoofstukke beantwoord word.

[Voetnote]

[Lokteks op bladsy 117]

Nie ’n sekte wat om die persoonlikheid van enige mens gebou is nie

[Venster/Grafiek op bladsy 110]

Daar was van 1976 tot 1992 ’n toename van 42 persent in die aantal tale waarin “Die Wagtoring” uitgegee is

[Grafiek]

(Sien publikasie vir oorspronklike teksuitleg)

111

78

1976 1992

[Venster op bladsy 111]

Agtergrond van F. W. .Franz

Frederick William Franz is op 12 September 1893 in Covington, Kentucky, VSA, gebore. Die gesin het in 1899 na Cincinnati verhuis, waar Frederick sy skoolloopbaan in 1911 voltooi het. Hy het hom toe aan die Universiteit van Cincinnati ingeskryf en ’n kursus in die vrye kunste gevolg. Hy het besluit dat hy ’n Presbiteriaanse leraar sou word, en hy het hom dus ywerig daarop toegelê om Bybelse Grieks te leer. Aan die universiteit is Frederick gekies om ’n Rhodes-studiebeurs te ontvang, wat beteken het dat hy toelating tot die Oxford-universiteit in Engeland kon verkry. Maar voordat ’n aankondiging gedoen kon word, het Frederick alle belangstelling in die studiebeurs verloor en gevra dat sy naam van die lys mededingers geskrap word.

Sy broer Albert het vroeër vir hom ’n boekie gestuur wat hy by die Internasionale Bybelstudente gekry het. Later het Albert vir hom die eerste drie dele van “Studies in the Scriptures” gegee. Frederick was baie bly oor die dinge wat hy geleer het en het besluit om sy bande met die Presbiteriaanse Kerk te verbreek en met die gemeente van Bybelstudente te assosieer. Hy is op 30 November 1913 gedoop. Hy het die universiteit in Mei 1914 verlaat, en hy het dadelik reëlings getref om ’n kolporteur (pionier) te word.

In Junie 1920 het hy ’n lid van die Bethelgesin in Brooklyn geword. Ná die dood van N. H. Knorr in Junie 1977 is broer Franz as die president van die Genootskap verkies. Hy het getrou as ’n lid van die Bestuursliggaam gedien tot sy dood op 22 Desember 1992 in die ouderdom van 99.

[Grafiek op bladsy 112]

(Sien publikasie vir oorspronklike teksuitleg)

Toename in die pioniergeledere

1992

600,000

400,000

1986

200,000

1981

1976

[Grafiek op bladsy 113]

(Sien publikasie vir oorspronklike teksuitleg)

Wêreldwye groei in die Bethelgesin

1992

12,000

9,000

1986

6,000

1981

1976

3,000

[Grafiek op bladsy 114]

(Sien publikasie vir oorspronklike teksuitleg)

Vermeerdering in gemeentes

80,000

1992

60,000

1986

1981

1976

40,000

20,000

[Grafiek op bladsy 115]

(Sien publikasie vir oorspronklike teksuitleg)

Toename in Koninkryksverkondigers

1992

4,000,000

1986

3,000,000

1981

1976

2,000,000

1,000,000

[Prent op bladsy 109]

Elke takkantoor van die Genootskap is onder die toesig van ’n komitee, soos hierdie een wat toesig hou oor die werk in Nigerië

[Prente op bladsy 116]

Die Bestuursliggaam van Jehovah se Getuies

Januarie 1992

Carey W. Barber

John E. Barr

W. Lloyd Barry

John C. Booth

Frederick W. Franz

George D. Gangas

Milton G. Henschel

Theodore Jaracz

Karl F. Klein

Albert D. Schroeder

Lyman A. Swingle

Daniel Sydlik