Hoofpunte laat uitstaan

WAT is die hoofpunte van ’n toespraak? Dit is nie bloot interessante punte wat kortliks in die verbygaan genoem word nie. Dit is belangrike gedagtes wat breedvoerig ontwikkel word. Dit is die gedagtes wat noodsaaklik is om jou doel te bereik.

As jy jou hoofpunte wil laat uitstaan, moet jy jou materiaal sorgvuldig kies en rangskik. Wanneer ’n mens navorsing vir ’n toespraak doen, vind jy dikwels meer inligting as wat jy kan gebruik. Hoe kan jy bepaal wat om te gebruik?

Eerstens, neem jou gehoor in ag. Is hulle merendeels oningelig oor jou onderwerp of is hulle redelik goed vertroud daarmee? Stem die meeste van hulle saam met wat die Bybel daaroor sê of is party dalk skepties? Watter soort uitdagings moet hulle in hulle daaglikse lewe die hoof bied wanneer hulle probeer toepas wat die Bybel oor die onderwerp sê? Tweedens, sorg dat jy seker is van wat jy wil bereik wanneer jy met daardie gehoor oor jou onderwerp praat. Gebruik hierdie twee riglyne om die materiaal te ontleed en slegs te gebruik wat werklik pas.

As jy ’n skets met ’n tema en hoofpunte ontvang het, moet jy daarby bly. Maar jou aanbieding sal van baie groter waarde wees as jy die bogenoemde faktore in ag neem wanneer jy elke hoofpunt ontwikkel. Wanneer geen skets voorsien is nie, moet jy self die hoofpunte kies.

Wanneer jy jou hoofpunte duidelik in gedagte hou en jou materiaal daaronder gerangskik het, sal dit vir jou makliker wees om die toespraak te hou. Jou gehoor sal waarskynlik ook groter voordeel daaruit trek.

Verskillende maniere om jou materiaal te rangskik. Daar is verskillende metodes waarvolgens jy die hoofdeel van jou toespraak kan organiseer. Wanneer jy vertroud raak met hierdie metodes, sal jy vind dat ’n hele paar daarvan doeltreffend kan wees, na gelang van jou doel.

’n Veelsydige metode is om die onderwerp in onderafdelings te verdeel. (Elke hoofpunt is nodig omdat dit tot jou gehoor se begrip van die onderwerp bydra en help om die doel van jou toespraak te bereik.) Nog ’n metode is ’n chronologiese rangskikking. (Gebeure voor die Vloed kan byvoorbeeld gevolg word deur gebeure voor Jerusalem se vernietiging in 70 G.J., wat weer gevolg kan word deur gebeure in ons dag.) ’n Derde metode is oorsaak en gevolg. (Dit kan in enige rigting ontwikkel word. Jy kan byvoorbeeld begin met ’n huidige situasie, die gevolg, en dan toon wat die oorsaak was.) ’n Vierde metode is die gebruik van kontraste. (Jy kan goed teenoor sleg of positief teenoor negatief stel.) Soms sal meer as een metode in ’n toespraak gebruik word.

Toe Stefanus vals beskuldig is voor die Joodse Sanhedrin, het hy ’n kragtige toespraak gelewer wat chronologies gerangskik is. Terwyl jy dit in Handelinge 7:2-53 lees, sal jy oplet dat hy sy punte doelbewus gekies het. Stefanus het dit eers duidelik gemaak dat hy van geskiedenis gepraat het wat sy gehoor nie kon betwis nie. Toe het hy daarop gewys dat God Josef gebruik het om verlossing moontlik te maak, al het sy broers hom verwerp. Daarna het hy getoon dat die Jode ongehoorsaam was aan Moses, wat deur God gebruik is. Hy het sy toespraak afgesluit deur te sê dat diegene wat Jesus Christus laat doodmaak het, ’n soortgelyke gees as die Jode van vorige geslagte geopenbaar het.

Nie te veel punte nie. Daar is slegs ’n paar noodsaaklike punte in die ontwikkeling van enige tema. In die meeste gevalle kan dit op een hand getel word. Dit is so hetsy jou toespraak 5 minute, 10 minute, 30 minute of langer is. Moenie te veel punte probeer beklemtoon nie. Jou gehoor kan net ’n paar verskillende gedagtes uit een toespraak onthou. En hoe langer die toespraak, hoe sterker en duideliker moet die sleutelpunte uitstaan.

Ongeag hoeveel hoofpunte jy gebruik, maak seker dat jy elkeen goed genoeg ontwikkel. Gee die gehoor genoeg tyd om elke hoofpunt te ontleed sodat dit diep in hulle verstand ingeprent word.

Jou toespraak moet eenvoudig klink. Dit hang nie altyd af van hoeveel materiaal gedek word nie. As jou gedagtes duidelik onder slegs ’n paar hofies gegroepeer is en jy dit een-een ontwikkel, sal dit maklik wees om die toespraak te volg en te onthou.

Laat jou hoofpunte uitstaan. As jou materiaal behoorlik gerangskik is, sal dit nie moeilik wees om deur middel van jou voordrag meer aandag op die belangrikheid van jou hoofpunte te vestig nie.

Die belangrikste manier om ’n hoofpunt te laat uitstaan, is om bewyse, tekste en ander materiaal op so ’n manier aan te bied dat dit die aandag op die hoofpunt vestig en daarop uitbrei. Alle ondergeskikte punte moet die hoofpunt ophelder, bewys of daarop uitbrei. Moenie ontoepaslike gedagtes byvoeg bloot omdat dit interessant is nie. Terwyl jy ondergeskikte punte ontwikkel, moet jy duidelik toon hoe dit met die hoofpunt verband hou. Moet dit nie aan die gehoor oorlaat om dit self uit te werk nie. Die verband kan getoon word deur sleutelwoorde te herhaal wat die hoofgedagte oordra of deur die kern van die hoofpunt van tyd tot tyd te herhaal.

Party sprekers beklemtoon die hoofpunte deur dit nommers te gee. Hoewel dit een manier is om hoofpunte te beklemtoon, moet die materiaal nog steeds sorgvuldig gekies en logies ontwikkel word.

Jy besluit dalk om eers te sê wat jou hoofpunt is voordat jy die stawende argument aanbied. Dit sal die gehoor help om die waarde te besef van wat volg, en dit sal daardie hoofpunt ook beklemtoon. Jy kan die punt verder beklemtoon deur dit op te som nadat dit volledig ontwikkel is.

In die veldbediening. Die beginsels wat hierbo bespreek is, is nie net op toesprake van toepassing nie, maar ook op gesprekke wat jy in die veldbediening het. Hou enige situasie wat vir mense in julle gebied van belang is, in gedagte terwyl jy voorberei. Kies ’n tema wat jou die geleentheid sal gee om te toon watter hoop die Bybel bied dat daardie situasie opgelos sal word. Kies moontlik twee hoofpunte om daardie tema te ontwikkel. Besluit watter tekste jy sal gebruik om daardie punte te staaf. Besluit dan hoe jy jou bespreking sal begin. Sulke voorbereiding sal jou aanpasbaar genoeg maak om ’n gesprek te voer. Dit help jou ook om iets te sê wat huisbewoners sal onthou.