Vrae van lesers

▪ Het ’n “Verklaring wat getrouheid beloof” in ’n huidige huweliksverhouding dieselfde duursaamheid as ’n gewettigde huwelik?

Dit sien op die spesiale reëling wat toegestaan word slegs in daardie lande waar egskeiding van ’n vorige maat nie deur die wet toegelaat word nie. Christene stel gepas in hierdie saak belang, want God se Woord toon hoe ernstig hy die huweliksreëling beskou. Trouens, die apostel Paulus het geskryf: “Laat die huwelik in alle opsigte eerbaar wees en die bed onbesmet; want God sal hoereerders en egbrekers oordeel” (Hebreërs 13:4). Kom ons kyk dus na die soort situasie wat tot hierdie vraag aanleiding gee:

’n Egpaar in ’n huweliksverhouding wat nie gewettig kan word nie, leer die waarheid ken en een of albei van hulle wil die Christelike doop ondergaan. Die verklaring is ’n belofte van getrouheid aan hierdie huweliksverhouding totdat dit moontlik word om die verbintenis volgens die wet van die land te wettig. Die Wagtoring van 15 Junie 1977, bl. 282, het voorgestel hoe die verklaring bewoord kan word en gesê: “So ’n verklaring word net so bindend beskou as een wat afgelê is voor ’n huweliksbeampte wat ’n ‘keiser’-regering van die wêreld verteenwoordig.”​—Kyk Jesus se woorde in Mattheüs 22:21.

Maar wat is die situasie as die “keiser” die egskeidingswet verander, soos wat onlangs in Italië gebeur het? Aangesien dit nou moontlik is om ’n egskeiding van ’n vorige maat te verkry, moet die gedoopte Christen, wat in ’n huweliksverhouding verkeer wat deur die “Verklaring wat getrouheid beloof” gedek word, onmiddellik stappe doen om, volgens die verklaring, “hierdie verbintenis te wettig”. Die eerste stap sou wees om ’n egskeiding van die vorige maat te verkry. Die volgende stap sou wees om die huwelik met die huidige maat te wettig. Al is die huidige maat ’n ongelowige, sal hy of sy tot hierdie wettiging van die huwelik moet inwillig. As die ongelowige weier om dit te doen, sal die Christenmaat hom of haar moet verlaat ten einde ’n goedgekeurde posisie in die gemeente te behou. Die rede hiervoor is dat die “Verklaring wat getrouheid beloof” nie meer deur die gemeente as geldig beskou kan word nie, aangesien dit nou moontlik is om die huwelik te wettig.

Maar wanneer dit moontlik word en die twee wel trou, is so ’n wettige huwelik permanent bindend, in teenstelling met die “Verklaring wat getrouheid beloof”, wat genadiglik ’n plegtige tussentydse reëling was.