Vrae van lesers

◼ Is dit gepas vir ’n Christen om toe te laat dat ’n lykskouing op ’n familielid gedoen word?

Die Bybel praat nie regstreeks van lykskouings nie, maar daar is enkele relevante Bybelgedagtes wat ’n Christen kan oorweeg. Dan kan ’n persoonlike besluit geneem word op grond van sulke tekste en die besonderhede van die bepaalde situasie.

’n Lykskouing is ’n chirurgiese ondersoek (disseksie) van ’n lyk om die doodsoorsaak vas te stel. Dit kan ook inligting oor die uitwerking of meganisme van siekte verskaf. Sommige godsdienste se siening van lykskouings word deur onskriftuurlike leerstellings beïnvloed. ’n Katolieke ensiklopedie sê byvoorbeeld: “Die liggaam van die afgestorwene moet, as die voormalige woonplek van sy siel, met eerbied behandel word . . . Dit is bestem om gedurende die algemene opstanding saam met sy siel tot die ewige lewe op te staan . . . Daar kan ’n tussenpoos wees tussen mediese dood en die siel se vertrek.” Die Bybel toon egter dat wanneer ’n persoon (’n lewende siel) sterf hy ’n dooie siel word (Genesis 2:7; 7:21-23; Levitikus 21:1, 11, NW). Wat van sy liggaam? Ons lees aangaande “die mensekinders” sowel as “die veediere”: “Alles is uit die stof, en alles keer na die stof terug” (Prediker 3:18-20). In die opstanding sal God nie die liggaam opwek wat lankal stof geword het nie, maar hy sal ’n liggaam voorsien soos dit hom behaag.—Kyk 1 Korinthiërs 15:38, 47, 48.

Nog ’n aspek van die Bybelse beskouing van die dode kan in verband met lykskouing oorweeg word. God het Israel beveel: “Julle mag ook ter wille van ’n dooie geen snye in julle vlees maak nie en geen ingeprikte tekening in julle vel maak nie. Ek is die HERE” (Levitikus 19:28; Deuteronomium 14:1, 2; Jeremia 47:5; Miga 5:1, NW). Ja, God se volk moes nie die omringende nasies navolg en hulle vlees vermink as ’n teken van hartseer oor die dode of om enige ander valse godsdiensredes nie. Hierdie bevel moes die Israeliete ook aangespoor het om respek vir hulle liggaam, as ’n skepping van God, te toon.—Psalm 100:3; 139:14; Job 10:8.

Christene moet eweneens die nodige respek hê vir hulle lewe en liggaam, wat hulle aan God toegewy het (Romeine 12:1). Party het tot die slotsom gekom dat hierdie eerbiedige beskouing van die liggaam hulle denke ten opsigte van lykskouings moet vorm. Hulle het gemeen dat, tensy daar ’n dwingende rede is, hulle sou verkies dat die lyk van ’n dierbare familielid nie gedissekteer word nie. Hulle weet miskien dat bloed wat uit lyke geneem is in party plekke vir bloedoortappings of ander doeleindes gebruik is, iets waarmee hulle niks te doen wil hê nie.a

Waarom het sommige Christene dan lykskouings toegelaat? Hulle besef dat die Bybel nie regstreeks kommentaar lewer oor hierdie mediese prosedure nie. Hulle het moontlik ook opgelet dat die Israeliete in Egipte toegelaat het dat die Egiptiese geneeshere Jakob en Josef balsem, wat waarskynlik chirurgiese stappe behels het om inwendige organe te verwyder (Genesis 50:2, 3, 26). Vandag vereis die landswet dat ’n lykskouing in sekere gevalle gedoen moet word. Wanneer ’n jong, gesonde persoon byvoorbeeld sterf en daar geen duidelike oorsaak is nie, kan ’n lykskouing verpligtend wees. Wanneer die wet ’n lykskouing vereis, moet ’n Christen natuurlik die raad in gedagte hou dat hy hom moet “onderwerp aan die magte wat oor hom gestel is”.—Romeine 13:1, 7; Mattheüs 22:21.

’n Lykskouing kan nuttige inligting voorsien selfs wanneer ’n persoon doktersbehandeling ontvang het en die waarskynlike doodsoorsaak dus bekend is. Die agterblywende kinders wil miskien die presiese oorsaak weet sodat hulle die inligting omtrent hulle familie se mediese geskiedenis kan uitbrei. Sulke inligting kan hulle toekomstige lewenswyse of behandeling beïnvloed. Daar is ook ander redes waarom party ’n lykskouing toegelaat het. ’n Lykskouingsverslag wat deur ’n weefselondersoek gestaaf is, kan agterblywende gesinslede in aanmerking laat kom vir voordele, soos wanneer bewys van koolmynersiekte gelewer kan word. Party het selfs gemeen dat ’n lykskouing hulle groter gemoedsrus sou gee deur hulle te help om te verstaan wat ’n dierbare se dood veroorsaak het of wat dit nie veroorsaak het nie. Persone buite die familie kan ook daarby betrokke wees. Die familielede voel miskien opreg dat ’n lykskouing ’n geneesheer kan help om die loop van siekte te verstaan en so beter toegerus te wees om ander te behandel.

Dit is gevolglik gepas vir Christene om respek vir hulle liggame te toon, maar daar is ook ander faktore wat hulle in ag kan neem wanneer hulle besluit of hulle ’n lykskouing in ’n bepaalde situasie sal toelaat.

[Voetnoot]