Spiritisme—Waarom die toenemende belangstelling?
FRANS is ’n steunpilaar van die plaaslike Protestantse Kerk. As daar kerkwerk gedoen moet word, is hy die eerste om hand by te sit. Wilhelmina is ook godvresend. “’n Mens moet kerk toe gaan”, sê sy, en sy doen dit. Esther gaan eweneens gereeld kerk toe en laat nie ’n dag verbygaan sonder om te bid nie. Al drie het nog iets gemeen: Hulle is ook geesmediums.
Hierdie drie inwoners van Suriname ‘is nie die enigstes nie. Die belangstelling in spiritisme neem wêreldwyd vinnig toe. Beskou die volgende: In die Verenigde State alleen is daar ongeveer 30 tydskrifte, met ’n gesamentlike sirkulasie van meer as 10 000 000, wat verskillende aspekte van psigiese verskynsels bespreek. Na raming stel 2 000 000 mense in Engeland in dieselfde onderwerp belang. Volgens ’n onlangse meningspeiling in Nederland tel stedelinge, hooggeleerdes en jongmense onder diegene wat aan bonatuurlike gebeurtenisse glo. Daarbenewens het spiritisme in talle lande ’n integrerende deel van die daaglikse lewe geword, soos inwoners van Afrika, Asië en Latyns-Amerika kan getuig. Dit is geen wonder dat skrywers John Weldon en Clifford Wilson die volgende gevolgtrekking in hulle boek Occult Shock and Psychic Forces maak nie: “’n Groot verskeidenheid kommentators meen blykbaar dat ons ons in ’n tyd van ongeëwenaarde herlewing van die okkulte bevind.”
Ja, spiritisme en die okkulte—in die vorm van astrologie, hipnotisme, parapsigologie, buitesintuiglike waarneming, towerkuns, droomuitlegging, ensovoorts—trek mense uit alle lewensterreine aan. Waarom?
Vir eers vergoelik sommige van die Christendom se kerke spiritisme en keur hulle dit selfs goed. Hulle beweer dat kontak met geeste bloot nog ’n manier is om na aan God te kom.
Beskou byvoorbeeld Izaak Amelo, ’n 70-jarige handelaar in Suriname. Hy was sewe jaar lank ’n hooggeagte kerkraadslid en terselfdertyd ’n bekende medium. Hy sê: “Die hele kerkraad het elke Saterdag buite die dorp bymekaargekom om die geeste te raadpleeg. Ons het heelnag aangehou. Met dagbreek het die diaken die tyd begin dophou en ons ongeveer vyfuur ’n teken gegee om op te hou. Dan het ons gebad, skoon aangetrek en kerk toe gegaan—net betyds vir die Sondagoggenddiens. Die pastoor het dit nooit in al daardie jare afgekeur nie.”
Na ’n studie van die verband tussen spiritisme en die kerke in Suriname bevestig Nederlandse professor R. van Lier dat baie mense spiritisme as ’n “aanvullende godsdiens” beskou. In ’n studie wat onlangs deur die Leidse Universiteit uitgegee is, meld hy ook dat spiritisme erken word as “’n deel van ’n omvattende godsdiensstelsel waarin dit op een lyn met die Christelike godsdiens staan”.
Maar dalk wonder jy: ‘Is die feit dat die kerke van die Christendom spiritisme aanvaar ’n versekering dat God dit goedkeur? Sal kontak met geeste jou nader aan hom bring? Wat sê die Bybel werklik van spiritisme?’
[Prent op bladsy 3]
Izaak Amelo sê dat ’n hele kerkraad aan spiritistiese séances deelgeneem het