Tonele uit die Beloofde Land

Dal van die Terpentynboom—Waar Dawid ’n reus verslaan het!

MIN Bybelverslae is opwindender as die een wat beskryf hoe Dawid die Filistynse reus, Goliat, ‘met ’n slinger en ’n klip oorweldig het’ (1 Samuel 17:50). Dit was in die Dal van die Terpentynboom.

Maar waar is daardie dal en hoe lyk dit? As jy dit weet, sal dit jou help om hierdie beroemde oorwinning van die seun wat as Israel se toekomstige koning gesalf is voor jou geestesoog te sien. God het later ’n koninkryksverbond met Dawid gesluit wat vir ons ewige voordele kan inhou, en dit behoort ons ’n bykomende rede te gee om uit te vind wat in die Dal van die Terpentynboom gebeur het.

Die Filistyne het langs die kus van Kanaän gewoon. Die Judese berge (suid van Jerusalem) was in besit van die Israeliete. Dit was dus die situasie—vyande in die laagland na die weste, God se knegte in die hoër gebied na die ooste. Tussen hulle is ’n omstrede bufferstreek, die laeveld wat die Sjefela genoem word. Hoe kon die Filistyne die Israeliete aanval? ’n Droë rivierbedding, of pas, wat van wes na oos gestrek het en waarvan die Dal van die Terpentynboom ’n vername was, was ’n logiese roete. Dit het van die vlaktes naby hulle stede Gad en Ekron gestrek, op deur die Sjefela, tot by die berge omtrent 24 kilometer suidwes van Jerusalem en Betlehem. Die foto (gesien vanuit die noordweste) toon die bopunt van hierdie dal. Jy kan die Judese berge op die horison sien.a

Kyk na hierdie foto en stel jou voor dat die Filistyne met hierdie plat dal langs in die rigting van die berge beweeg het. Die Israeliete het van Judea af in ’n suidwestelike rigting getrek om hulle te stuit. Hier het ’n dooie punt ontwikkel. Waarom? “Die Filistyne het duskant teen die berg en die Israeliete oorkant die berg gestaan, sodat die dal tussen hulle in was.”—1 Samuel 17:3.

Hoewel ons nie presies weet waar in die dal dit gebeur het nie, kan jy jou die Filistyne op die heuwel regs onder voorstel. Saul se leër kon aan die oorkant op die heuwel anderkant die bruinerige saailand gewees het. Nie een van die leërs wou afkom, die dal oorsteek, en die vyandelike mag in sy hooggeleë, veilige verdedigingsposisie aanval nie. Die gevolglike dooie punt het langer as ’n maand geduur. Wat sou dit verbreek?

Goliat, ’n Filistynse kampioen wat meer as 2,7 meter lank was, het elke oggend en aand in die vallei gestaan en Saul se laer uitgetart om die saak deur ’n tweegeveg te beslis. Maar geen Israeliet het die moed gehad om hom te antwoord nie. Uiteindelik het ’n jong skaapwagter genaamd Dawid van Betlehem gekom met kos vir sy broers in die laer. Wat was sy reaksie op hierdie beledigende uitdaging? “Wie is hierdie onbesnede Filistyn, dat hy die slagordes van die lewende God durf uitdaag?” (1 Samuel 17:4-30). Dawid het ongetwyfeld die beskouing gehad wat in die temateks van Jehovah se Getuies vir 1990 weerspieël word: ‘Hou goeie moed en sê: “Jehovah is my helper.”’—Hebreërs 13:6, NW; Psalm 56:12; 118:6.

Toe koning Saul hoor dat hierdie jong seun, hoewel hy nie as ’n soldaat opgelei of gewapen is nie, die verskriklike Goliat sou trotseer, het hy hom sy wapenrusting aangebied. Dawid het dit van die hand gewys en was bereid om die reus met sy herderstaf, ’n slinger, en vyf klippe wat hy in die dal gevind het, aan te durf. Hoe het die klippe gelyk? Dit is onwaarskynlik dat dit net spoelklippies die grootte van druiwe of olywe was. Daar is al slingerklippe gevind wat van 5 tot 8 sentimeter in deursnee is, die grootte van ’n klein lemoen. ’n Slingeraar kon so ’n klip teen snelhede van 160 tot 240 kilometer per uur gooi.

Jy het waarskynlik al gelees wat onder in die dal, ten aanskoue van beide leërs, gebeur het. Dawid het gesê: “Jy kom na my met ’n swaard en met ’n spies en met ’n lans, maar ek kom na jou in die Naam van die HERE van die leërskare, die God van die slagordes van Israel, wat jy uitgedaag het.” Jehovah het toe die oorwinning gegee. Die jong seun het ’n klip met soveel krag geslinger dat dit Goliat se voorkop binnegedring en hom gedood het. Die skaapwagter het toe vorentoe gehardloop en die reus se kop met sy eie swaard afgekap.—1 Samuel 17:31-51.

Die Israeliete het toe, aangemoedig deur Dawid se geloof en vertroue in God, hulle vyand, wie se moreel vernietig is, aangeval en hulle deur die Sjefela tot in Filistea agtervolg.—1 Samuel 17:52, 53.

Watter vreugde moes daar tog in Juda gewees het! God se volk in die berge kon wes kyk, af in die Dal van die Terpentynboom en die Sjefela, soos in die hedendaagse aansig hieronder vanaf ’n gebied naby Hebron. Die wit bloeisels van ’n amandelboom is ’n pragtige gesig, maar die prag van ’n oorwinning oor God se vyande is selfs mooier. Die Israelitiese vroue kon gepas sê: “Saul het sy duisende verslaan, maar Dawid sy tienduisende”, met inbegrip van daardie reus wat hy in die Dal van die Terpentynboom verslaan het.—1 Samuel 18:7.

[Voetnote]

[Prent op bladsy 17]

[Foto-erkenning op bladsy 16]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.