Vrae van lesers
Waarom het Noag eers ’n raaf en toe ’n duif uit die ark uitgestuur?
Die Bybel gee nie ’n breedvoerige verduideliking daarvoor nie. Dit lyk egter of daar wel logika in Noag se optrede was.
Vir 40 dae en 40 nagte het swaar reën op die aarde neergegiet en ’n vloed veroorsaak wat vyf maande lank selfs die bergtoppe oordek het. Toe het “die ark . . . op die gebergte van Ararat gerus” (Genesis 7:6–8:4). Maande later, nadat “die toppe van die berge sigbaar geword” het, het Noag “’n raaf uitgestuur, en dit het buite bly vlieg, deur te gaan en terug te keer”.—Genesis 8:5, 7, NW.
Waarom ’n raaf? Hierdie voël kan goed vlieg, en dit kan van ’n groot verskeidenheid voedselsoorte, waaronder die vleis van karkasse, leef. Noag het die raaf dalk uitgestuur om te sien of hy na die ark sou terugkeer en of hy sou wegbly, omdat hy waarskynlik van die oorblyfsels van karkasse sou eet wat sigbaar geword het nadat die water gesak en die land verskyn het. Maar die raaf het nie weggebly nie. Die Bybel sê dat hy teruggekeer het, maar dit sê nie dat hy na Noag toe teruggekeer het nie. Miskien het hy teruggekom om op die ark te rus tussen vlugte op soek na voedsel wat op die water gedryf het.
Later het Noag besluit om ’n duif uit te stuur. Ons lees: “Die duif het geen rusplek vir die holte van sy voet gevind nie en na hom teruggekeer in die ark” (Genesis 8:9). Dit dui daarop dat die duif op sy eie manier kon help om vas te stel of die vloedwaters afgeneem het. Duiwe het ’n groot vertroue in mense. Noag kon verwag dat die duif sou terugkeer, nie net om op die ark te rus nie, maar na Noag self.
Na bewering rus duiwe net op droë grond, is bekend daarvoor dat hulle laag in valleie vlieg en dat hulle plante eet (Esegiël 7:16, NAV). Grzimek’s Animal Life Encyclopedia sê: “Dit is waar dat alle duiwe wat sade en neute eet dit moeilik vind om voedsel te soek wanneer sneeu [of water] die grond langer as ’n dag bedek, aangesien die meeste van hulle potensiële voedsel op die grond voorkom.” Derhalwe sou die duif dalk vir Noag bewyse teruggebring het dat hy droë grond of plante wat uitspruit, gevind het. Die eerste keer dat Noag hom uitgestuur het, het die duif eenvoudig na hom in die ark teruggekeer. Die tweede keer het die duif met ’n olyfblaar teruggekom. Die derde keer het hy nie teruggekeer nie, wat bewys was dat dit vir Noag moontlik en veilig was om uit die ark uit te gaan.—Genesis 8:8-12.
Hoewel sommige hierdie besonderhede dalk as toevallig beskou, weerspieël die feit dat die verslag so spesifiek is en nie versuim om volledige verduidelikings te gee nie die Bybel se geloofwaardigheid. Dit gee ons verdere rede om die verslag te aanvaar, nie as vergesog of ’n versinsel nie, maar as eerlik en akkuraat. Die feit dat uitvoerige besonderhede en verduidelikings ontbreek, gee ons ook ’n aanduiding van watter interessante dinge getroue Christene Noag kan vra wanneer hy opgewek word en die besonderhede van sy optrede self kan verduidelik.—Hebreërs 11:7, 39.