Ouere manne, oordeel in regverdigheid

“Neem julle broers in verhoor en oordeel regverdig.”—DEUTERONOMIUM 1:16.

1. Watter oordrag van gesag het daar ten opsigte van oordeel plaasgevind, en wat beteken dit vir menseregters?

AS OPPERMAGTIGE Regter het Jehovah geregtelike gesag aan sy Seun oorgedra (Johannes 5:27). As Hoof van die Christengemeente gebruik Christus op sy beurt die getroue en verstandige dienskneg en sy Bestuursliggaam om ouere manne aan te stel, wat met tye as regters moet optree (Mattheüs 24:45-47; 1 Korinthiërs 5:12, 13; Titus 1:5, 9). As substituutregters is hulle onder verpligting om die voorbeeld van die hemelse Regters, Jehovah en Christus Jesus, noukeurig na te volg.

Christus—die Modelregter

2, 3. (a) Watter Messiaanse profesie openbaar Christus se eienskappe as Regter? (b) Watter punte is veral noemenswaardig?

² Daar is profeties van Christus as Regter geskryf: “Op hom moet die gees van Jehovah kom rus, die gees van wysheid en van verstand, die gees van raad en van krag, die gees van kennis en van die vrees van Jehovah; en hy sal vreugde skep in die vrees van Jehovah. En hy sal nie oordeel alleen na wat sy oë sien nie, nog teregwys slegs na wat sy ore hoor nie. En met regverdigheid moet hy die geringes oordeel, en met regskapenheid moet hy teregwysing gee ten behoewe van die sagmoediges van die aarde.”—Jesaja 11:2-4, NW.

³ Let in daardie profesie op die eienskappe wat Christus die bevoegdheid gee om ‘die wêreld in geregtigheid te oordeel’ (Handelinge 17:31). Hy oordeel in ooreenstemming met Jehovah se gees, goddelike wysheid, verstand, raad en kennis. Let ook daarop dat hy in die vrees van Jehovah oordeel. “Die regterstoel van Christus” verteenwoordig dus “die regterstoel van God” (2 Korinthiërs 5:10; Romeine 14:10, NAV). Hy maak seker dat hy sake op dieselfde manier oordeel as wat God hulle oordeel (Johannes 8:16). Hy oordeel nie net volgens die uiterlike of volgens blote hoorsê nie. Hy oordeel met regskapenheid ten behoewe van die sagmoediges en die geringes. Wat ’n wonderlike Regter! En wat ’n wonderlike voorbeeld is dit tog vir onvolmaakte mense wat vandag in ’n regterlike hoedanigheid moet optree!

Aardse regters

4. (a) Wat sal een van die funksies van die 144 000 gedurende die Millenniumheerskappy van Christus wees? (b) Watter profesie toon dat sommige gesalfde Christene as regters aangestel sal word terwyl hulle nog op aarde is?

⁴ Die Skrif toon dat die betreklik klein getal gesalfde Christene, van die 12 apostels af, gedurende die Millennium mederegters saam met Christus Jesus sal wees (Lukas 22:28-30; 1 Korinthiërs 6:2; Openbaring 20:4). ’n Oorblyfsel van gesalfde lede van geestelike Israel op aarde is self in 1918-19 geoordeel en herstel (Maleagi 3:2-4). Daar is aangaande hierdie herstel van geestelike Israel voorspel: “Ek sal jou weer regters gee soos vroeër en raadsmanne soos in die begin” (Jesaja 1:26). Net soos Jehovah “in die begin” met vleeslike Israel gedoen het, het hy dus regverdige regters en raadgewers aan die herstelde oorblyfsel gegee.

5. (a) Wie is ná die herstel van geestelike Israel ‘as regters aangestel’, en hoe word hulle in die boek Openbaring uitgebeeld? (b) Wie help die gesalfde opsieners nou met regterlike werk, en hoe word hulle opgelei om beter regters te word?

⁵ Aanvanklik was die ‘wyse manne’ wat ‘as regters aangestel is’ almal gesalfde ouere manne (1 Korinthiërs 6:4, 5, NW). Getroue, gerespekteerde gesalfde opsieners word in Openbaring uitgebeeld asof hulle in Jesus se regterhand, dit wil sê, onder sy beheer en leiding, gehou word (Openbaring 1:16, 20; 2:1). Sedert 1935 het die gesalfdes die lojale ondersteuning van ’n steeds toenemende “groot menigte” gekry wat die hoop het om “die groot verdrukking” te oorleef en vir ewig op ’n paradysaarde te lewe (Openbaring 7:9, 10, 14-17). Namate “die bruilof van die Lam” nader kom, word al hoe meer van hulle deur die gesalfde Bestuursliggaam aangestel om as ouere manne en regters in die meer as 66-000 gemeentes van Jehovah se Getuies wêreldwyd te diena (Openbaring 19:7-9). Hulle word deur middel van spesiale skole opgelei om na verantwoordelikhede in die “nuwe aarde”-gemeenskap om te sien (2 Petrus 3:13). Die Koninkryksbedieningskool wat teen die einde van 1991 in talle lande gehou is, het die behoorlike hantering van regterlike sake beklemtoon. Ouere manne wat as regters dien, is verplig om Jehovah en Christus Jesus na te volg, wie se oordele waaragtig en regverdig is.—Johannes 5:30; 8:16; Openbaring 19:1, 2.

Regters wat ‘hulle met vrees gedra’

6. Waarom moet ouere manne wat op regterlike komitees dien ‘hulle met vrees gedra’?

⁶ As Christus self in die vrees van Jehovah en met behulp van Sy gees oordeel, hoeveel te meer moet onvolmaakte ouere manne dit tog nie doen nie! Wanneer hulle aangewys word om op ’n regterlike komitee te dien, moet hulle ‘hulle met vrees gedra’ en ‘die Vader aanroep, wat onpartydig oordeel’ om hulle te help om in regverdigheid te oordeel (1 Petrus 1:17, NW). Hulle moet onthou dat hulle met mense se lewens, hulle “siele”, te doen het en dat hulle daarvoor ‘moet rekenskap gee’ (Hebreërs 13:17). Met die oog hierop sal hulle tog sekerlik ook voor Jehovah aanspreeklik wees vir enige vermybare regterlike foute wat hulle maak. J. H. A. Ebrard het in sy kommentaar oor Hebreërs 13:17 geskryf: “Dit is die plig van die herder om wag te hou oor die siele wat aan sy sorg toevertrou is, en . . . hy moet van hulle almal rekenskap gee, ook van dié wat deur sy toedoen verlore geraak het. Dit is ’n gewigtige boodskap. Laat elke bedienaar van die woord in gedagte hou dat hy hierdie verskriklik [ontsaglik] verantwoordelike amp vrywillig aanvaar het.”—Vergelyk Johannes 17:12; Jakobus 3:1.

7. (a) Wat moet hedendaagse regters onthou, en wat moet hulle hulle ten doel stel? (b) Watter lesse moet ouere manne uit Mattheüs 18:18-20 leer?

⁷ Ouere manne wat in ’n regterlike hoedanigheid optree, moet onthou dat Jehovah en Christus Jesus die werklike Regters van elke geval is. Onthou wat daar vir die regters in Israel gesê is: “Julle spreek nie reg vir die mens nie, maar vir die HERE; en Hy is by julle in die regspraak. Mag die skrik vir die HERE dan nou op julle wees . . . so moet julle handel, dat julle jul nie skuldig maak nie” (2 Kronieke 19:6-10). Die ouere manne wat ’n saak oordeel, moet met eerbiedige vrees hulle bes doen om seker te maak dat Jehovah werklik ‘by hulle in die regspraak’ is. Hulle beslissing moet Jehovah en Christus se beskouing van die saak noukeurig weerspieël. Wat hulle op aarde figuurlik ‘bind’ (skuldig bevind) of ‘ontbind’ (onskuldig bevind), moet dít wees wat reeds in die hemel gebind of ontbind is—soos geopenbaar word deur wat in die geïnspireerde Woord van God geskryf staan. As hulle in Jesus se naam tot Jehovah bid, sal Jesus “in hul midde” wees om hulle te help. (Mattheüs 18:18-20, voetnoot in NW; Die Wagtoring van 15 Februarie 1988, bladsy 9.) Die atmosfeer by ’n regterlike verhoor moet toon dat Christus waarlik in hulle midde is.

Voltydse herders

8. Wat is die ouere manne se hoofverantwoordelikheid teenoor die kudde, soos die voorbeelde van Jehovah en Jesus Christus toon? (Jesaja 40:10, 11; Johannes 10:11, 27-29).

⁸ Ouere manne oordeel nie voltyds nie. Hulle is voltydse herders. Hulle is helers, nie kastyders nie (Jakobus 5:13-16). Die grondgedagte van die Griekse woord vir opsiener (e·piʹsko·pos) is dié van beskermende sorg. Die Theological Dictionary of the New Testament sê: “Die term [e·piʹsko·pos] vul herder [in 1 Petrus 2:25] aan deur die herderswerk om te waak oor of te beskerm, te impliseer.” Ja, hulle hoofverantwoordelikheid is om oor die skape te waak en hulle te beskerm, om hulle binne die kudde te hou.

9, 10. (a) Hoe het Paulus die eerste plig van ouere manne beklemtoon, en watter vraag kan ons ons gerus afvra? (b) Wat gee Paulus se woorde in Handelinge 20:29 te kenne, en hoe kan ouere manne die aantal regterlike sake probeer verminder?

⁹ Toe die apostel Paulus met die ouere manne van die gemeente in Efese gepraat het, het hy die klem laat val waar dit hoort: “Gee dan ag op julleself en op die hele kudde waaroor die Heilige Gees julle as opsieners aangestel het om as herders die gemeente van God te versorg, wat Hy deur sy eie bloed verkry het” (Handelinge 20:28). Paulus beklemtoon herderswerk, nie bestrawwing nie. Sommige ouere manne kan gerus oor die volgende vraag nadink: ‘Kan ons ons die aansienlike hoeveelheid tyd bespaar wat nodig is om regterlike sake te ondersoek en te hanteer as ons meer tyd en inspanning aan die herderswerk bestee?’

¹⁰ Paulus het weliswaar teen “onderdrukkende wolwe” gewaarsku. Maar het hy hulle nie verwyt omdat hulle ‘die kudde nie teer behandel het nie’? (Handelinge 20:29, NW). En hoewel hy te kenne gegee het dat die getroue opsieners hierdie “wolwe” moes uitsit, toon sy woorde dan nie dat die ouere manne die ander lede van die kudde “teer” moes behandel nie? Wat het ’n skaap nodig wanneer hy of sy geestelik swak word en ophou om God te dien—om geslaan of gesond gemaak te word, gestraf of deur ’n herder versorg te word? (Jakobus 5:14, 15). Ouere manne moet dus reël om gereeld herderswerk te doen. Dit kan die goeie vrugte afwerp dat hulle minder tyd aan tydrowende regterlike sake hoef te bestee waarby Christene betrokke is wat deur die sonde oorval is. By die ouere manne moet dit tog sekerlik eerstens daarom gaan dat hulle as ’n bron van verligting en verkwikking moet dien en dat hulle sodoende vrede, kalmte en veiligheid onder Jehovah se volk sal bevorder.—Jesaja 32:1, 2.

Barmhartige herders

11. Waarom moet ouere manne wat op regterlike komitees dien onpartydig wees en “die wysheid van bo” hê?

¹¹ Intensiewer herderswerk voordat ’n Christen ’n verkeerde stap doen, kan heel moontlik die aantal regterlike sake onder Jehovah se volk verminder. (Vergelyk Galasiërs 6:1.) Maar as gevolg van menslike sonde en onvolmaaktheid sal Christenopsieners nietemin van tyd tot tyd gevalle van oortreding moet hanteer. Watter beginsels moet vir hulle as riglyne dien? Hierdie beginsels het nie sedert Moses se tyd of dié van die vroeë Christene verander nie. Moses se woorde aan die regters van Israel is steeds van toepassing: “Neem julle broers in verhoor en oordeel regverdig . . . Julle mag in die gereg nie partydig wees nie” (Deuteronomium 1:16, 17). Onpartydigheid is ’n kenmerk van “die wysheid van bo”, die wysheid wat so noodsaaklik is vir ouere manne wat op regterlike komitees dien (Jakobus 3:17; Spreuke 24:23). Hierdie wysheid sal hulle help om tussen swakheid en goddeloosheid te onderskei.

12. In watter sin moet regters nie net regverdig nie, maar ook goed wees?

¹² Ouere manne moet ‘regverdig oordeel’, in ooreenstemming met Jehovah se standaarde van reg en verkeerd (Psalm 19:10). Maar hoewel hulle daarna streef om regverdigheid te betoon, moet hulle ook probeer om goedheid te betoon, in die sin van die onderskeid wat Paulus in Romeine 5:7, 8 tref. Die werk Insight on the Scriptures lewer kommentaar oor hierdie verse in sy artikel oor “Regverdigheid”, en sê: “Die gebruik van die Griekse term toon dat die persoon wat bekend is vir, of onderskei word deur, goedheid, iemand is wat welwillend (geneig is om goed te doen of ander te bevoordeel) en weldadig is (sulke goedheid daadwerklik toon). Hy wil nie net doen wat die geregtigheid vereis nie, maar gaan verder as dit, hy word beweeg deur ’n heilsame sorgsaamheid vir ander en die begeerte om hulle te bevoordeel en te help” (Deel 2, bladsy 809). ’n Ouere man wat nie net regverdig nie, maar ook goed is, sal oortreders met hartlikheid en liefdevolle sorgsaamheid behandel (Romeine 2:4). Hulle sal barmhartigheid en medelye wil betoon. Hulle moet alles in hulle vermoë doen om die oortreder te laat verstaan dat dit nodig is om berou te toon, al lyk dit aanvanklik of hy nie op hulle pogings reageer nie.

Die regte gesindheid tydens ’n verhoor

13. (a) Wat is ’n ouere man nog steeds al tree hy as ’n regter op? (b) Watter raad van Paulus is ook op regterlike verhore van toepassing?

¹³ Wanneer ’n situasie vereis dat ’n regterlike verhoor gehou word, moet die opsieners nooit vergeet dat hulle steeds herders is wat, onder “die goeie herder”, met Jehovah se skape te doen het nie (Johannes 10:11). Die raad wat Paulus gegee het vir gewone hulp wat aan skape verleen moet word wat in die moeilikheid is, is net soseer op regterlike verhore van toepassing. Hy het geskryf: “Broeders, as iemand ewenwel deur een of ander misdaad oorval word, moet julle wat geestelik is, so een reghelp met die gees van sagmoedigheid, terwyl jy op jouself let, dat jy ook nie versoek word nie. Dra mekaar se laste en vervul so die wet van Christus.”—Galasiërs 6:1, 2.b

14. Hoe moet opsieners regterlike verhore beskou, en wat moet hulle houding teenoor ’n oortreder wees?

¹⁴ Pleks dat ouere manne wat op ’n regterlike komitee dien hulleself as verhewe regters beskou wat vergader om straf uit te deel, moet hulle die verhoor as ’n ander aspek van hulle herderswerk beskou. Een van Jehovah se skape is in die moeilikheid. Wat kan hulle doen om hom of haar te red? Is dit te laat om hierdie skaap wat van die kudde afgedwaal het, te help? Ons hoop nie dat dit die geval is nie. Hulle moet Jehovah se standaarde geensins verlaag indien ’n ernstige sonde gepleeg is nie. Maar as hulle bewus bly van enige versagtende omstandighede sal dit hulle help om genade te betoon waar dit moontlik is (Psalm 103:8-10; 130:3). Ongelukkig is sommige oortreders so verhard dat die ouere manne verplig is om ferm te wees, maar hulle sal nooit hardvogtig wees nie.—1 Korinthiërs 5:13.

Die doel van regterlike verhore

15. Wat moet eers vasgestel word wanneer ’n ernstige probleem tussen persone ontstaan?

¹⁵ Wanneer ’n ernstige probleem tussen persone ontstaan, sal verstandige ouere manne eers vasstel of die betrokke persone probeer het om die saak privaat op te los, in die gees van Mattheüs 5:23, 24 of Mattheüs 18:15. As dit nie geslaagd was nie, sal raad deur een of twee ouere manne moontlik genoeg wees. Regterlike optrede is slegs nodig as ’n growwe sonde gepleeg is wat tot uitsetting kan lei (Mattheüs 18:17; 1 Korinthiërs 5:11). Daar moet ’n vaste skriftuurlike grondslag wees om ’n regterlike komitee saam te roep. (Sien Die Wagtoring van 15 September 1989, bladsy 18.)

16. Wat probeer ouere manne deur middel van regterlike verhore bereik?

¹⁶ Wat probeer ouere manne deur middel van regterlike verhore bereik? Eerstens is dit onmoontlik om met geregtigheid te oordeel as die waarheid nie bekend is nie. Soos in Israel moet ernstige sake “terdeë ondersoek” word (Deuteronomium 13:14; 17:4). Een doel van ’n verhoor is dus om die feite van die saak vas te stel. Maar dit kan en moet in liefde gedoen word (1 Korinthiërs 13:4, 6, 7). Wanneer hulle die feite ken, sal die ouere manne doen wat nodig is om die gemeente te beskerm en Jehovah se hoë standaarde binne die gemeente te handhaaf sodat die vrye vloei van sy gees na die gemeente nie belemmer word nie (1 Korinthiërs 5:7, 8). Die doel van ’n verhoor is egter ook om ’n oortreder wat in gevaar verkeer te red, indien dit enigsins moontlik is.—Vergelyk Lukas 15:8-10.

17. (a) Hoe moet ’n beskuldigde gedurende ’n verhoor behandel word, en met watter doel? (b) Wat sal dit van die lede van die regterlike komitee vereis?

¹⁷ ’n Beskuldigde moet nooit anders behandel word as ’n skaap van God nie. Hy of sy moet met teerheid behandel word. As ’n sonde (of sondes) gepleeg is, sal dit die regverdige regters se doel wees om die sondaar reg te help, om hom die verkeerdheid van sy weg te laat insien, om hom berou te laat toon en hom sodoende uit “die strik van die duiwel” te bevry. Dit sal die toepassing van “die kuns van onderrigting”, “onderrigting in saggeaardheid” vereis (2 Timotheüs 2:24-26; 4:2, NW). Maar wat gebeur as die oortreder besef dat hy gesondig het, as hy werklik diep in sy hart getref is en Jehovah se vergifnis vra? (Vergelyk Handelinge 2:37.) As die komitee oortuig is dat hy werklik hulp verlang, sal dit gewoonlik nie nodig wees om hom uit te sit nie.—Sien Die Wagtoring van 1 Junie 1983, bladsy 30, paragraaf 4.

18. (a) Wanneer moet ’n regterlike komitee fermheid toon en ’n oortreder uitsit? (b) Met die oog op watter hartverskeurende situasie moet ouere manne hulle ten behoewe van verdwaalde skape inspan?

¹⁸ Wanneer lede van ’n regterlike komitee daarenteen te doen het met ’n duidelike geval van doelbewuste afvalligheid, opsetlike opstand teen Jehovah se wette of volslae goddeloosheid is dit hulle plig om die ander lede van die gemeente te beskerm deur die onberouvolle oortreder uit te sit. As dit duidelik is dat die oortreder nie godvrugtige berou het nie, is die regterlike komitee nie verplig om herhaaldelik met hom te vergader of om woorde in sy mond te lê omdat hulle hom wil probeer dwing om berou te toon nie.c In onlangse jare is daar jaarliks ongeveer 1 persent van die verkondigers uitgesit. Dit beteken dat daar ongeveer uit elke honderd skape wat in die kudde is een verlore gaan—ten minste tydelik. As ’n mens in ag neem hoeveel tyd en inspanning dit verg om iemand in die kudde in te bring, is dit werklik hartverskeurend om te weet dat tienduisende elke jaar ‘aan Satan oorgelewer word’.—1 Korinthiërs 5:5.

19. Wat moet ouere manne wat op ’n regterlike komitee dien nooit vergeet nie, en wat sal hulle hulle dus ten doel stel?

¹⁹ Wanneer ouere manne met ’n regterlike saak begin, moet hulle onthou dat die meeste gevalle van sonde in die gemeente die gevolg van swakheid is, nie van goddeloosheid nie. Hulle moet nooit Jesus se gelykenis van die verlore skaap vergeet, wat hy met dié woorde afgesluit het nie: “Ek sê vir julle dat daar net so blydskap sal wees in die hemel oor een sondaar wat hom bekeer, meer as oor negen-en-negentig regverdiges wat die bekering nie nodig het nie” (Lukas 15:7). Waarlik, “Jehovah . . . wil nie hê dat iemand vernietig word nie, maar wil hê dat almal berou toon” (2 Petrus 3:9, NW). Mag regterlike komitees wêreldwyd, met Jehovah se hulp, hulle bes doen om tot dié blydskap in die hemel by te dra deur oortreders tot inkeer te bring en hulle weer koers te laat kry op die smal pad wat na die ewige lewe lei.—Mattheüs 7:13, 14.

[Voetnote]

Hersieningsvrae

◻ Wat moet die ouere manne se hoofdoel wees in navolging van die Groot Herder en die Goeie Herder se voorbeeld?

◻ Hoe kan ouere manne probeer om die aantal regterlike sake te verminder?

◻ In watter sin moet regters nie net regverdig nie, maar ook goed wees?

◻ Hoe moet ’n oortreder tydens ’n verhoor behandel word, en met watter doel?

◻ Waarom is uitsetting ’n laaste uitweg?

[Prent op bladsy 16]

Waar herderswerk vooraf gedoen word, kan baie regterlike sake vermy word

[Prent op bladsy 18]

Ouere manne moet selfs gedurende ’n regterlike verhoor probeer om ’n oortreder in ’n gees van sagmoedigheid reg te help