Vrae van lesers

Word daar in Hebreërs 11:26 van Moses gepraat as “die Christus” of was hy eerder ’n tipe van Jesus Christus?

Toe die apostel Paulus Moses se geloof bespreek het, het hy geskryf dat hy “die smaad van Christus groter rykdom geag het as die skatte van Egipte, want hy het uitgesien na die beloning” (Hebreërs 11:26). Dit wil voorkom asof Paulus na Moses as “die Christus” of die gesalfde in die een of ander sin verwys het.

Moses het weliswaar in verskeie opsigte ’n patroon daargestel vir die toekomstige Messias. Hoewel Moses self ’n profeet was, het hy ’n toekomstige, groter profeet ‘soos hy’ voorspel. Baie Jode het besef dat Jesus “die Profeet” was, en sy volgelinge het dit bevestig (Deuteronomium 18:15-19; Johannes 1:21; 5:46; 6:14; 7:40; Handelinge 3:22, 23; 7:37). Moses was ook die middelaar van die Wetsverbond, maar Jesus het “’n voortrefliker bediening” verkry as ‘die Middelaar van ’n beter verbond’, die glorieryke nuwe verbond (Hebreërs 8:6; 9:15, NAV; 12:24, NAV; Galasiërs 3:19; 1 Timotheüs 2:5). In sekere opsigte kan daar gesê word dat Moses ’n tipe van die toekomstige Messias was.

Maar dit is blykbaar nie die hoofbetekenis van Hebreërs 11:26 nie. Daar is geen aanduiding dat Moses van besonderhede aangaande die Messias bewus was nie of dat hy geweet het dat die dinge wat hy in Egipte deurgemaak het ter wille van die Messias of verteenwoordigend van Hom was nie.

Party het aan die hand gedoen dat Paulus se woorde in Hebreërs 11:26 op dieselfde neerkom as sy verklaring dat Christene ‘lyding ter wille van Christus’ ondergaan (2 Korinthiërs 1:5). Gesalfde Christene het geweet dat Jesus Christus gely het en dat as ‘hulle saam met Hom ly, hulle ook saam met Hom verheerlik sou word’ in die hemel. Maar Moses het nie geweet dat die toekomstige Messias sou ly nie, en Moses het ook nie ’n hemelse hoop gehad nie.—Romeine 8:17; Kolossense 1:24.

Daar is ’n eenvoudiger begrip van hoe Moses “die smaad van Christus . . . rykdom geag het”.

Toe Paulus in Hebreërs 11:26 “Christus” geskryf het, het hy die Griekse woord Khri·stouʹ gebruik wat die ekwivalent van die Hebreeuse Ma·shiʹach, of Messias, is. “Messias” sowel as “Christus” beteken “gesalfde”. Paulus het dus van Moses geskryf wat ‘die smaad van die gesalfde’ as rykdom geag het. Kon Moses ’n “gesalfde” genoem word?

Ja. In Bybeltye kon iemand in ’n amp bevestig word deur olie oor sy kop uit te giet. “Samuel het die kruik met olie geneem en dit op [Saul se] hoof uitgegiet.” “Samuel neem toe die horing met olie en salf [Dawid] te midde van sy broers, en die Gees van die HERE het . . . oor Dawid vaardig geword.” (1 Samuel 10:1; 16:13; vergelyk Exodus 30:25, 30; Levitikus 8:12; 2 Samuel 22:51; Psalm 133:2.) Tog word daar van sommige, soos die profeet Elisa en die Siriese koning Hasael, gesê dat hulle “gesalf” is selfs al is daar geen bewys dat letterlike olie oor hulle gegiet is nie (1 Konings 19:15, 16; Psalm 105:14, 15; Jesaja 45:1). Iemand kon dus ’n “gesalfde” wees deur uitgekies of spesiaal aangewys te word.

In hierdie opsig was Moses God se gesalfde en party Bybels gee Hebreërs 11:26 selfs weer met “God se Gesalfde” of “die Gesalfde”. Moses was aangewys as Jehovah se verteenwoordiger en die een om Israel uit Egipte uit te lei (Exodus 3:2-12, 15-17). Hoewel Moses in die weelde en glorie van Egipte grootgemaak is, het hy sy aanwysing, wat hy aanvaar en vervul het, baie hoër geag. Gevolglik kon Paulus skryf dat Moses “die smaad van Christus groter rykdom geag het as die skatte van Egipte”.