Gemoedsrus in ’n wedywerende gemeenskap
“AS IEMAND die eerste wil wees”, het Jesus Christus sy apostels vermaan, “moet hy die laaste van almal en almal se dienaar wees.” Die apostels het gestry oor wie die grootste onder hulle is. Hulle het geweet dat Jesus daardie soort gesindheid verafsku. Hy het nooit sy apostels met mekaar laat wedywer om geestelike vooruitgang te bevorder nie.—Markus 9:33-37.
Voordat Jesus Christus na die aarde toe gekom het, het hy gehelp om die eerste mensepaar te skep, en hy het geweet hoe hulle gemaak is (Kolossense 1:15, 16). Die eerste mense is geskep met die vermoë om vooruitgang te maak sonder om meedoënloos met ander te wedywer. Dit was nie nodig dat mense onder mekaar moes baklei om vas te stel wie hulle hoof is nie, en dit was ook nie nodig dat hulle met die diere in ’n stryd om oorlewing moes meeding nie.—Genesis 1:26; 2:20-24; 1 Korinthiërs 11:3.
Die oorsprong van die gees van wedywering
Hoe het ’n genadelose gees van wedywering dan so ’n oorheersende mag in ons mensegemeenskap geword? Die eerste moord in die mensegeskiedenis gee ons ’n leidraad. Kain, die eerste mensepaar se oudste seun, se gees van wedywering het tot hierdie tragedie gelei. Kain het sy broer Abel vermoor omdat Abel se offer God behaag het, terwyl dit nie die geval met Kain s’n was nie. En die Bybel sê dat Kain “uit die Bose was en sy broer doodgeslaan het”.—1 Johannes 3:12; Genesis 4:4-8.
Ja, die Bose, Satan die Duiwel, is die vader en aanstigter van die gees van wedywering. Hoewel hy ’n engeleseun van God met groot voorregte was, wou hy meer hê. (Vergelyk Esegiël 28:14, 15.) Toe hy Eva verlei het, het hy sy eie begeerte geopenbaar. Hy het gesê dat sy “soos God sal wees” as sy van die verbode vrug sou eet (Genesis 3:4, 5). Dit was in werklikheid Satan wat soos God wou wees deur met Jehovah te wedywer. ’n Gees van wedywering teenoor God het hom aangespoor om in opstand te kom.—Jakobus 1:14, 15.
Hierdie gees is aansteeklik. Die godgegewe vrede van die oorspronklike gesinsreëling het weens Satan se invloed verdwyn (Genesis 3:6, 16). Sedert sy opstand teen God het Satan die Duiwel oor die mensdom geheers en ’n gees van wedywering bevorder en selfs mans en vroue mislei om te glo dat genadelose wedywering die sleutel tot sukses is. Maar die Bybel verduidelik: “Waar afguns en selfsug is, daar is wanorde en allerhande gemene dade” (Jakobus 3:14-16). Satan het die mens dus van sy geluk en gemoedsrus beroof.
Sukses sonder wedywering
In teenstelling met wat Satan wil hê ons moet glo, gee die Bybel voorbeelde van sukses sonder wedywering. Die belangrikste is dié van Jesus Christus. Hoewel hy in God se gedaante bestaan het, het hy dit nooit oorweeg om aan God gelyk te wees nie, maar het die gedaante van ’n slaaf aangeneem en na die aarde toe gekom. Hy het homself boonop verneder en gehoorsaam geword tot die dood aan ’n folterpaal. Hierdie gehoorsame gesindheid, wat glad nie met wedywering gepaardgegaan het nie, het daartoe gelei dat hy God se guns verkry het. “Juis om dié rede het God hom ook tot ’n hoër posisie verhef en hom goedgunstig die naam gegee wat bo elke ander naam is” (Filippense 2:5-9, NW). Watter groter sukses kon enigiemand behaal? Hy het sy Vader behaag soos niemand anders dit kon doen nie, en dit het hy sonder ’n gees van mededinging of wedywering gedoen.—Spreuke 27:11.
Die talle getroue engele in die hemel openbaar dieselfde gesindheid. Hoewel Jesus, wat die hoof van die engele was, ’n weinig minder as hulle gemaak is toe hy na die aarde toe gekom het, het hulle gewillig in sy behoeftes voorsien. Hulle het klaarblyklik glad nie daaraan gedink om die situasie uit te buit en hom as die Aartsengel te probeer vervang nie.—Mattheüs 4:11; 1 Thessalonicense 4:16; Hebreërs 2:7.
Hulle teësin in ’n gees van wedywering is selfs duideliker wanneer ons dink aan hulle reaksie op God se voorneme om party onvolmaakte mense tot ’n toestand van onsterflike geeslewe te verhef waarin hulle “engele sal oordeel” (1 Korinthiërs 6:3). Engele het baie ondervinding in Jehovah se diens en is baie bekwamer om goed te doen as onvolmaakte mense. Nogtans dien die engele graag die gesalfdes op aarde, en hulle is nooit jaloers oor wat hierdie gesalfdes gaan ontvang nie (Hebreërs 1:14). Hulle openbaar nie ’n gees van wedywering nie, en hulle goeie gesindheid stel hulle in staat om voor die troon van die Soewereine Heer Jehovah te dien.
Dink ook aan God se eertydse getroue knegte wat ’n opstanding op die aarde sal kry. Abraham was ’n uitsonderlike voorbeeld van geloof en is ‘die vader van almal wat glo’, genoem (Romeine 4:9, 11). Job het ’n prysenswaardige voorbeeld van volharding gestel (Jakobus 5:11). Moses “was baie sagmoedig, meer as al die mense op die aardbodem”, en hy het die nasie Israel na vryheid gelei (Numeri 12:3). Wie onder die onvolmaakte mensdom het ’n beter voorbeeld van geloof, volharding en sagmoedigheid gestel as hierdie manne? Hulle het egter die vooruitsig om die aardse ryk van God se Koninkryk te beërf (Mattheüs 25:34; Hebreërs 11:13-16). Hulle sal, soos Johannes die Doper, ’n laer posisie beklee as “iemand wat ’n mindere in die koninkryk van die hemele is” (Mattheüs 11:11, NW). Sal hulle hoegenaamd daaraan dink om te kla en daarop aandring dat hulle net so ’n goeie of selfs beter voorbeeld van geloof, volharding of sagmoedigheid gestel het as diegene wat die hemelse lewe ontvang? Beslis nie! Hulle sal gelukkige onderdane van God se Koninkryk wees.
Dit is vandag ook aangenaam om in die geselskap van mense te wees wat nie ’n gees van wedywering openbaar nie. Jasoeo, wat in die eerste artikel gemeld is, het diep in die skuld geraak omdat hy met goud gespekuleer het, en hy het al sy besittings verloor. Sy “vriende” het hom verlaat. Aangesien sy vrou die Bybel saam met Jehovah se Getuies begin studeer het, het hy hulle vergaderinge bygewoon uit selfverwyt dat hy sy gesin soveel leed aangedoen het. Hy het uiteindelik van sy gees van wedywering ontslae geraak en een van Jehovah se Getuies geword. Hy is nou gelukkig dat hy onder Christenvriende is, die soort vriende wat gewillig is om hom in tye van nood te help.
Hoe om gemoedsrus te behou
Dit is nie altyd maklik om gemoedsrus in ’n meedoënlose, mededingende gemeenskap te behou nie. Dit is raadsaam om daarop te let dat die Bybel “vyandskap, twis, jaloersheid, toornigheid, naywer, tweedrag, partyskap; afguns” as “werke van die vlees” veroordeel wat verhinder dat mense God se Koninkryk beerwe. Al hierdie werke gaan met ’n gees van wedywering gepaard. Dit is geen wonder nie dat die apostel Paulus die Galasiërs aangemoedig het: “Laat ons nie egotisties word en wedywering met mekaar aanwakker en afgunstig op mekaar wees nie.”—Galasiërs 5:19-21, 26, vgl. NW.
In hierdie konteks het Paulus se brief getoon hoe ’n mens die gees van egotistiese wedywering die hoof kan bied. Hy het gesê: “Die vrug van die Gees is liefde, blydskap, vrede, lankmoedigheid, vriendelikheid, goedheid, getrouheid, sagmoedigheid, selfbeheersing. Teen sulke dinge is die wet nie” (Galasiërs 5:22, 23). Die vrug van die gees help ons om ons verstand van mededinging te bevry. Beskou byvoorbeeld die eienskap liefde. “Die liefde is nie jaloers nie”, verduidelik Paulus. “Die liefde praat nie groot nie, is nie opgeblase nie, handel nie onwelvoeglik nie, soek nie sy eie belang nie, word nie verbitterd nie” (1 Korinthiërs 13:4-7). Deur liefde aan te kweek, kan ons jaloesie, ’n dryfveer agter die gees van wedywering, uitroei. Die ander vrugte van die gees help ons ook om enige spoor van genadelose wedywering wat nog in ons hart en verstand is uit te wis. Met selfbeheersing kan enige begeerte om met ander te wedywer en tot elke prys te wen inderdaad gou onderdruk word!—Spreuke 17:27.
Maar as ons hierdie eienskappe wil aankweek, moet ons toelaat dat God se gees in ons werk. Ons kan hierdie heilsame uitwerking van die heilige gees bevorder as ons in gebed volhard en vra dat God se gees ons help (Lukas 11:13). Wat sal God ons in antwoord op ons gebed gee? Die Bybel antwoord: “Wees oor niks besorg nie, maar laat julle begeertes in alles deur gebed en smeking met danksegging bekend word by God. En die vrede van God, wat alle verstand te bowe gaan, sal julle harte en julle sinne bewaar in Christus Jesus.”—Filippense 4:6, 7.
Dit het duidelik in die geval van Jesus se apostels geblyk. Selfs nadat Jesus die Here se Aandmaal tydens die laaste aand saam met sy apostels ingestel het, het hulle nog gestry oor wie van hulle nou eintlik die grootste was (Lukas 22:24-27). Jesus het hulle by verskeie geleenthede probeer help om hulle denke reg te stel, maar hierdie gees van wedywering was diep by hulle ingewortel (Markus 9:34-37; 10:35-45; Johannes 13:12-17). Toe hulle egter die heilige gees sowat 50 dae ná daardie stryery ontvang het, het hulle gesindheid verander. Daar was geen argument oor wie van hulle die nuuskierige skare sou toespreek wat op daardie Pinksterdag byeengekom het nie.—Handelinge 2:14-21.
Daar was geen plek vir enige menslike oorheersing van die Christengemeente nie. Toe hulle ’n probleem oor die besnydenis moes oplos, het Jakobus, wat nie eers ’n dissipel ten tye van Jesus se dood was nie, daardie belangrike vergadering gelei. Daar is geen teken van ’n stryery oor wie die leiding tydens daardie vergadering van die bestuursliggaam van die Christengemeente moes neem nie. Hoe anders tog as die tyd toe die apostels met ’n gees van wedywering besmet was! Met behulp van die heilige gees het hulle Jesus se leringe herroep en die betekenis van sy lesse begin verstaan.—Johannes 14:26.
Dieselfde kan in ons geval gebeur. Ons kan enige oorblywende begeerte om met ander te wedywer en ten koste van hulle vooruitgang te maak met behulp van die heilige gees te bowe kom. In die plek daarvan kan ons die vrede van God, wat alle verstand te bowe gaan, verkry. Die Bybel gee ons die versekering dat die bron van genadelose wedywering, Satan die Duiwel, binnekort in die afgrond gewerp, of onbedrywig, gaan word (Openbaring 20:1-3). Wedywering tussen bure sal nie meer bestaan nie. Sal die resultaat ’n gemeenskap sonder vooruitgang wees? Glad nie! Mense sal volmaaktheid bereik, nie deur met mekaar te wedywer nie, maar omdat Jesus se losprysoffer ten behoewe van hulle aangewend sal word.—1 Johannes 2:1, 2.
Keinosoeke, wat vroeër gemeld is en wat voorheen die eer van wêreldse sukses gesmaak het deur ’n rekordgetal motors te verkoop, het homself verstandelik en liggaamlik uitgeput, maar hy het eindelik uit sy werk bedank. “Nou is my lewe met ware vreugde gevul”, sê hy. Hy het uitgevind waarom Jesus se lewe waarlik suksesvol was. Hy vind nou verkwikking in wat hy ook al in God se wêreldwye gemeente kan doen. So word hy vir die nuwe wêreld voorberei, waar daar geen wedywering sal wees nie. Jy kan ook ’n kykie op hierdie nuwewêreld-gemeenskap kry deur een van die Koninkryksale in jou gebied te besoek en met Jehovah se Getuies om te gaan.
[Prent op bladsy 7]
Vrede en samewerking sal deur die mensegemeenskap in God se nuwe wêreld geniet word