Gee jy graag aan ander?

HET jy al opgemerk dat daar meer as een beweegrede is waarom mense gee? ’n Geskenk kan ’n blyk van liefde, van vrygewigheid, van waardering wees. Maar het jy nie al opgelet dat ’n geskenk ook gegee kan word omdat iemand graag in ander se guns wil kom nie? Of dit word dalk bloot uit ’n pligsgevoel gegee of omdat die gewer iets in ruil daarvoor wil ontvang.

Die geskenk is dalk in ’n pakkie wat met ’n mooi strikkie toegebind is. Maar is dit nie so dat ’n goeie geskenk dalk ook ’n bos blomme, ’n bord kos of ’n weldaad kan wees nie? Trouens, die geskenke wat die meeste waardeer word, behels dikwels dat ’n mens van jouself gee.

Wil jy graag in iemand se guns kom?

Dit is niks ongewoons vir iemand om ’n geskenk aan ’n persoon te gee in wie se guns hy wil kom nie. In party lande sal ’n jong man wat graag die hart wil steel van die meisie met wie hy wil trou dalk vir haar blomme bring. ’n Verstandige vrou sal egter begryp wat agter die geskenk sit. Sy neem in ag of die beweegrede agter die jong man se geskenk ’n blyk van liefde is wat ook van hom ’n goeie eggenoot sal maak. Indien so ’n geskenk met ’n opregte beweegrede gegee word, kan dit baie geluk vir sowel die gewer as die ontvanger meebring.

Die Bybel praat van ’n geleentheid toe Abigail, Nabal se vrou, gou ’n groot geskenk vir Dawid voorberei het, aangesien sy besef het dat hy deur God gekies is om die toekomstige koning van Israel te wees. Sy wou ook in sy guns kom. Haar man het Dawid verag en het teen Dawid se manne uitgevaar. Dawid het as aanvoerder van ongeveer 400 gewapende manne opgetrek om Nabal en sy huisgesin dood te maak. Abigail het tussenbeide getree en gou ’n groot geskenk wat uit eetware bestaan het aan Dawid gestuur vir sy manne. Sy het self ook ná haar geskenk daar aangekom, en nadat sy nederig vir haar man se optrede verskoning gevra het, het sy groot onderskeidingsvermoë aan die dag gelê terwyl sy met Dawid geredeneer het.

Haar bedoelings was edel, en die uitkoms was goed. Dawid het haar geskenk aanvaar en vir haar gesê: “Gaan op in vrede na jou huis! Kyk, ek het na jou geluister en jou in guns aangeneem.” Later, nadat Nabal gesterf het, het Dawid Abigail selfs gevra om met hom te trou, en sy het geredelik daartoe ingestem.—1 Samuel 25:13-42.

Maar in party gevalle sal die guns wat iemand verlang dalk partydigheid, selfs regsverdraaiing, insluit. In so ’n geval is dit ’n omkoopgeskenk. Die gewer dink hy sal daaruit voordeel trek, maar hy beroof homself van gemoedsrus. Daar is altyd die gevaar dat ander dit sal uitvind en dat hy daarvoor tot verantwoording geroep sal word. Selfs al word daar guns betoon aan die persoon wat dit wou hê, kan hy vind dat hy nou ’n reputasie het as iemand oor wie se beweegredes daar twyfel bestaan. Die Bybel weerspieël Goddelike wysheid wanneer dit ons teen sulke geskenke waarsku.—Deuteronomium 16:19; Prediker 7:7.

Word die geskenk met ’n gewillige hart gegee?

Dit ly geen twyfel nie—dit verskaf ’n mens baie meer vreugde om aan iemand wat jy liefhet te gee omdat jy dit wíl doen as om te gee omdat ander jou laat voel dat jy moet.

Die apostel Paulus het ’n paar uitstekende goddelike beginsels uiteengesit wat die insameling van noodlenigingsvoorrade vir behoeftige mede-Christene betref. “As die bereidheid eers daar is,” het hy geskryf, “is dit veral aanneemlik volgens wat ’n mens het, nie volgens wat ’n mens nie het nie.” Hy het bygevoeg: “Laat elkeen doen net soos hy hom in sy hart voorgeneem het, nie teësinnig of onder dwang nie, want God het ’n blymoedige gewer lief” (2 Korintiërs 8:12; 9:7). Baie hang dus van jou af. Bly jy by wat jy kan bekostig of maak jy skuld deur links en regs geskenke uit te deel? Doen jy wat jy jou in jou hart voorgeneem het of voel jy hoofsaaklik genoodsaak om te gee weens sosiale of reklamedruk? Paulus het die volgende oor vroeë Christene geskryf wat sulke Goddelike beginsels toegepas het: “Hulle [het] ons uit eie beweging met groot aandrang bly smeek . . . om die voorreg om goedgunstig te gee en om ’n aandeel te hê in die bediening wat vir die heiliges bestem is.”—2 Korintiërs 8:4.

In teenstelling hiermee het die Royal Bank Letter vir November/Desember 1994 die volgende oor die weke voor Kersfees gesê: “Die feestyd kan beskou word as ’n toestand van kunsmatige opwinding wat deur sakebelange bevorder word om verbruikers te oorreed om dinge te koop wat hulle andersins nie sou koop nie.” As daar op krediet gekoop word, sal enige bevrediging wat uit die gee van geskenke verkry word dalk gou verdwyn wanneer die rekeninge betaal moet word.

Wat is vir jou die belangrikste?—Die geleentheid of die liefde wat betoon word?

Vind jy dat jy hoofsaaklik geskenke gee by geleenthede waar dit blykbaar van jou verwag word? Indien wel, smaak jy dalk nie heeltemal die vreugde wat daaruit spruit as jy spontaan sou gee nie.

Daar is baie mense wat nie gelukkig is met wat die gee van geskenke op spesifieke dae tot gevolg het nie. ’n Moeder wat ook ’n skrywer is, het erken dat sy tekens van gierigheid in haar kinders opgemerk het namate die dag waarop hulle geskenke verwag het nader gekom het. Sy het erken dat haar eie vreugde oor ’n pragtige geskenk bederf is omdat sy gehoop het dat sy iets anders sou kry. Talle verslae sê dat vakansiedae wat met feesvieringe en die gee van geskenke gepaardgaan ook tye is wanneer daar baie emosionele druk en alkoholmisbruik is.

Nadat ’n professor in sielkunde wat in The New York Times aangehaal is, gesien het dat die klem op die gee van geskenke op vakansiedae kinders soms nadelig beïnvloed, het hy voorgestel: “Oorweeg dit om party geskenke op ander dae te gee as ’n manier om die spanning te verlig.” Dink jy dit sal help?

Tammy, ’n 12-jarige in ’n gesin wat nie Kersfees en verjaarsdae vier nie, het geskryf: “Dis lekkerder om ’n geskenk te kry wanneer jy dit glad nie verwag nie.” Sy het gesê dat haar ouers die hele jaar deur vir haar en haar broer geskenke gee en nie net een of twee keer per jaar nie. Maar daar is iets wat vir haar belangriker is as daardie geskenke. Soos sy dit stel: “Ek het ’n baie gelukkige gesinslewe.”

Die boek Secrets of Strong Families sê reguit: “Die meeste van ons bestee verskeie kere per jaar tyd en geld daaraan om volmaakte geskenke te soek vir verjaarsdae, herdenkings of vakansiedae vir die mense vir wie ons lief is. Die allerbeste geskenk sal ons niks uit die sak jaag nie. En jy sal nie nodig hê om dit toe te draai nie. As jy, soos die meeste mense, glo dat jou lewe jou waardevolste besitting is, is ’n deel van jou lewe die kosbaarste geskenk wat jy kan gee. Ons gee daardie kosbare geskenk aan ons geliefdes deur die tyd wat ons aan hulle afstaan.”

Jy kan dit ook aan diegene buite jou gesin gee. As ’n mens spontaan gee om in ’n ooglopende behoefte van ander te voorsien, kan dit jou op ’n spesiale manier tevrede laat voel. Jesus Christus het ons aangespoor om sulke liefdevolle besorgdheid teenoor die armes, die verlamdes en die blindes te toon en bygevoeg: “Jy sal gelukkig wees, omdat hulle niks het om jou mee te vergoed nie.”—Lukas 14:12-14.

’n Voorbeeld hiervan het onlangs in die Rockland Journal-News (VSA) verskyn. Toe die huis van ’n bejaarde blinde vrou ineengestort het, het vriende vir haar ’n nuwe huis gebou. Skenkings is deur verskeie plaaslike sakeondernemings gedoen, en ’n geldelike bydrae is deur ’n plaaslike regeringsagentskap gemaak. “Maar baie belangrik”, het die koerant gesê, “is die sowat 150 mense, van wie die meeste in die Haverstraw-gemeente van Jehovah se Getuies is, wat hulle tyd opgeoffer het om die huis te bou.”

Die artikel het verder gesê: “Op die bouterrein was daar hope boumateriaal langs tafels vol kos. Die werkers het in twee dae ’n drieverdiepinghuis vir twee gesinne gebou. . . . Jehovah se Getuies is bekend vir hulle vermoë om geboue vinnig op te rig. . . . Sulke spoed is egter in teenstelling met die permanensie van hulle doel: om as blyk van hulle liefde iets duursaams te gee. Me. Blakely sien dalk nie haar nuwe huis nie, maar haar hande kan dit voel, en haar hart weet hoe diep dit geraak is deur hierdie onselfsugtige daad.”

Wees regdeur die jaar vrygewig

Diegene wat waarlik vrygewig is, wag nie vir spesiale dae nie. Hulle lewe draai nie net om hulleself nie. Wanneer hulle iets goeds ontvang, deel hulle dit graag met ander. Dit beteken nie dat hulle kompulsief geskenke gee nie. Dit beteken nie dat hulle in so mate gee dat hulle gesinne verwaarloos word nie. Dit beteken nie dat hulle gee sonder om aan die gevolge vir die ontvanger te dink nie. Nogtans is hulle mense wat ‘altyddeur gee’, soos Jesus sy dissipels leer doen het.—Lukas 6:38.

Hulle is bewus van die omstandighede van vriende en bure wat bejaard en siek is of wat andersins aanmoediging nodig het. Hulle “geskenk” is dalk om vir hulle winkel toe te gaan of om met die huiswerk te help. Dit is dalk om hout te kap of sneeu weg te skep. Dit is dalk ’n bord kos wat voorberei is of ’n uurtjie om saam te kuier en te lees. Hulle eie lewe is dalk besig, maar nie te besig om te help nie. Hulle het uit ondervinding geleer dat dit waarlik ‘groter geluk verskaf om te gee as om te ontvang’.—Handelinge 20:35.

Die allergrootste Gewer is natuurlik ons Skepper, Jehovah God. Hy ‘gee aan almal lewe en asem en alles’ (Handelinge 17:25). In die Bybel gee hy ons ook insig in sy voorneme om ’n einde aan goddeloosheid, siekte en die dood te maak en om hierdie aarde in ’n paradys te omskep (Psalm 37:10, 11; Openbaring 21:4, 5). Wanneer diegene wat vrygewig is daardie goeie nuus leer, bly hulle nie stil nie. Dit verskaf aan hulle baie groot genot om ander daarvan te vertel. Hulle het waarlik ’n godvrugtige gees van mededeelsaamheid. Is dít die gees wat jy aankweek?

[Prente op bladsy 7]

Party van die kosbaarste geskenke kos nie ’n sent nie