Betoon jy jou dankbaarheid?

By ’n sendinghuis in Wes-Afrika was daar ’n waghond met die naam Teddy. Wanneer iemand vir Teddy ’n stukkie vleis gegooi het, het hy dit gulsig ingesluk sonder om dit te kou en te geniet. Dan het hy in die warm tropiese son vir die volgende happie gewag wat vir hom gegooi sou word. Wanneer die vleis op was, het hy omgedraai en weggeloop.

Teddy het nooit eers ’n sweempie dankbaarheid getoon vir wat hy ontvang het nie. Niemand het dit van hom verwag nie. Hy was immers net ’n hond.

WAT dankbaarheid betref, verwag ons dikwels meer van mense as van diere. Gewoonlik word ons teleurgestel. Baie mense vat gulsig wat hulle uit die lewe kan kry en soek dan vir nog. Dit is ook nie verbasend nie. Die Bybel het voorspel dat mense in die laaste dae ondankbaar sal wees.—2 Timoteus 3:1, 2.

Knegte van God het egter ’n ander gees. Hulle neem die raad van die apostel Paulus ter harte, wat medegelowiges aangespoor het: “Betoon julle dankbaar.”—Kolossense 3:15.

Jehovah betoon dankbaarheid

Jehovah God stel die volmaakte voorbeeld wat die betoning van dankbaarheid betref. Let op hoe hy sy getroue knegte beskou. Paulus het onder inspirasie aan die Hebreeuse Christene geskryf: “God is nie onregverdig sodat hy julle werk sal vergeet en die liefde wat julle vir sy naam getoon het deurdat julle die heiliges gedien het en nog dien nie.”—Hebreërs 6:10.

Daar is talle voorbeelde van Jehovah se waardering vir sy getroue knegte. Hy het Abraham geseën deur sy nageslag te vermeerder, sodat hulle geword het “soos die sterre van die hemel en soos die sand wat aan die seestrand is” (Genesis 22:17). Uit waardering vir Job se getrouheid onder beproewing het Jehovah hom nie net weer skatryk gemaak nie, maar hom ook “dubbel soveel” gegee (Job 42:10). Jehovah se handelinge met mense deur die millenniums heen het die waaragtigheid van dié verklaring getoon: “Die HERE—sy oë deurloop die hele aarde om diegene kragtig te steun wie se hart onverdeeld op Hom gerig is.”—2 Kronieke 16:9.

God se waardering vir diegene wat sy wil probeer doen en sy begeerte om hulle te beloon, is belangrike kenmerke van sy persoonlikheid. Erkenning van hierdie feit is onontbeerlik vir Christelike geloof. Paulus het geskryf: “Sonder geloof is dit onmoontlik om vir hom welbehaaglik te wees, want hy wat tot God nader, moet glo . . . dat hy die beloner word van dié wat hom ernstig soek.”—Hebreërs 11:6.

As Jehovah egter harteloos en krities was, sou ons almal verdoem gewees het. Die psalmis het hierdie punt lank gelede só gestel: “As U, HERE, die ongeregtighede in gedagtenis hou, Here, wie sal bestaan?” (Psalm 130:3). Jehovah is nie ondankbaar of krities nie. Hy waardeer diegene wat hom dien. Hy betoon dankbaarheid.

Jesus—iemand wat diepe waardering toon

Omdat Jesus Christus die eienskappe van sy hemelse Vader volmaak weerspieël, het hy dankbaarheid betoon vir die dinge wat ander in geloof gedoen het. Neem byvoorbeeld wat eenkeer by die tempel in Jerusalem plaasgevind het: “En toe [Jesus] opkyk, het hy die rykes hulle gawes in die skatkiste sien gooi. Toe het hy ’n sekere behoeftige weduwee twee muntstukkies van baie min waarde daar sien ingooi, en hy het gesê: ‘Ek sê vir julle in waarheid: Hierdie weduwee het, hoewel sy arm is, meer as hulle almal ingegooi. Want hulle almal het uit hulle oorvloed gawes ingegooi, maar hierdie vrou het in haar gebrek al die middele vir lewensonderhoud ingegooi wat sy gehad het.’”—Lukas 21:1-4.

Uit ’n geldelike oogpunt was die bydrae klein, veral wanneer dit met die bydraes van die rykes vergelyk word. Die meeste mense daar sou haar beswaarlik opgemerk het. Maar Jesus het daardie weduwee gesien. Hy het haar situasie begryp. Jesus het haar gesien en haar waardeer.

Dan was daar ’n ander voorval met ’n ryk vrou, Maria. Terwyl Jesus gedurende die maaltyd aan tafel gelê het, het sy baie duur welriekende olie op Jesus se voete en sy kop uitgegooi. Sommige het haar optrede gekritiseer, aangesien hulle gevoel het dat die olie verkoop en die geld gebruik kon word om die armes te help. Hoe het Jesus hierop gereageer? Hy het gesê: “Laat staan haar. Waarom probeer julle haar lastig val? Sy het ’n voortreflike daad aan my gedoen. Voorwaar, ek sê vir julle: Oral waar die goeie nuus in die hele wêreld verkondig word, sal wat hierdie vrou gedoen het ook vertel word ter gedagtenis aan haar.”—Markus 14:3-6, 9; Johannes 12:3.

Jesus het nie op ’n kritiese wyse gekla dat die kosbare olie eerder vir iets anders gebruik moes word nie. Hy het die vrygewige blyk van Maria se liefde en geloof waardeer. Die voorval is in die Bybel opgeteken ter gedagtenis aan haar voortreflike daad. Hierdie en ander verslae toon dat Jesus ’n man was wat diepe waardering getoon het.

As jy een van God se knegte is, kan jy seker wees dat Jehovah God sowel as Jesus Christus jou pogings om rein aanbidding te bevorder hoog op prys stel. Sulke kennis laat ons nader aan hulle kom en beweeg ons om hulle na te volg deur dankbaarheid te betoon.

Satan se kritiese gees

Kom ons kyk nou na ’n voorbeeld van iemand wat nie dankbaarheid betoon nie—Satan die Duiwel. Satan se gebrek aan waardering het daartoe bygedra dat hy ’n rampspoedige opstand teen God aangestig het.

Omdat Satan ’n kritiese gees van ontevredenheid in homself gekoester het, het hy dit in ander begin saai. Dink aan wat in die tuin van Eden gebeur het. Jehovah het die eerste man en vrou geskep, hulle in ’n paradysagtige tuin geplaas en vir hulle gesê: “Van al die bome van die tuin mag jy vry eet.” Daar was net een beperking. God het gesê: “Van die boom van die kennis van goed en kwaad, daarvan mag jy nie eet nie; want die dag as jy daarvan eet, sal jy sekerlik sterwe.”—Genesis 2:16, 17.

Dit was egter nie lank voordat Satan Jehovah se geloofwaardigheid betwis het nie. Sy doel was deels om Eva so ondankbaar teenoor Jehovah te maak dat sy beweeg sou word om teen hom in opstand te kom, net soos Satan self in opstand gekom het. “Is dit ook so dat God gesê het: Julle mag nie eet van al die bome van die tuin nie?” het Satan gevra (Genesis 3:1). Dit was duidelik dat hy geïmpliseer het dat God iets kosbaars van Eva weerhou, iets wat haar oë sou laat oopgaan en haar soos God self sou maak. In plaas van dankbaar te wees vir al die seëninge wat Jehovah op haar uitgestort het, het Eva iets begin begeer wat verbode was.—Genesis 3:5, 6.

Die rampspoedige gevolge is goed bekend. Hoewel sy die naam Eva gegee is “omdat sy moeder geword het van alles wat lewe”, het sy in ’n ander sin die moeder geword van alles wat sterwe. Alle mense het die sonde, wat tot die dood lei, van Adam geërf.—Genesis 3:20; Romeine 5:12.

Volg God en Christus na

Let op na die verskil tussen Satan en Jesus. Satan word beskryf as “die beskuldiger van ons broers, wat hulle dag en nag voor ons God beskuldig” (Openbaring 12:10). Jesus “kan . . . ook dié wat deur hom tot God nader volkome red, omdat hy altyd lewe om vir hulle te pleit”.—Hebreërs 7:25.

Satan beskuldig knegte van God. Jesus waardeer hulle en pleit vir hulle. As navolgers van Christus moet Christene mekaar se goeie eienskappe probeer raaksien en mekaar waardeer en agting vir mekaar hê. Sodoende toon hulle dat hulle dankbaar is teenoor die een wat die allerbeste voorbeeld in waardering toon, Jehovah God.—1 Korintiërs 11:1.

[Prent op bladsy 17]

Jesus het waardering uitgespreek vir Maria se voortreflike daad