Het jy geweet?
Wie was “die hoofman van die tempel”, en wat was sy rol?
“Die hoofman van die tempel” was een van die Joodse godsdiensleiers wat die apostels Petrus en Johannes in hegtenis laat neem het terwyl hulle gepreek het (Handelinge 4:1-3). Die Bybel gee nie ’n beskrywing van die verantwoordelikhede van die tempelhoofman nie, maar party geskiedenisbronne voorsien interessante agtergrondinligting.
Dit lyk of hierdie amptelike posisie teen Jesus se tyd beklee is deur ’n priester in ’n gesagsposisie net onder die hoëpriester. Die tempelhoofman het die orde in en om die tempel in Jerusalem gehandhaaf. Hy het toesig gehou oor die aanbidding by die tempel sowel as oor ’n groep wat die tempelpolisie genoem kan word. Hoofmanne onder sy bevel het toesig gehou oor die wagte wat die tempelpoorte soggens oopgemaak en saans toegemaak het, verseker het dat niemand beperkte gebiede binnegaan nie en die tempelskatkis bewaak het.
Die priesters en Leviete wat by die tempel gewerk het, is in 24 afdelings georganiseer, wat om die beurt twee keer per jaar, een week op ’n slag, gedien het. Elke afdeling het waarskynlik sy eie hoofman gehad.—1 Kronieke 24:1-18.
Hierdie tempelhoofmanne was invloedryke persone. Hulle word saam met die hoofpriesters genoem wat saamgesweer het om Jesus te laat doodmaak, en hulle het ook diegene onder hulle bevel gebruik om Jesus in hegtenis te neem.—Lukas 22:4, 52.
Matteus 3:4 sê dat Johannes die Doper “sprinkane en wilde heuning” geëet het. Was sprinkane destyds ’n algemene voedselbron?
Party twyfel of Johannes werklik insekte geëet het en beweer dat Matteus na peule van die sprinkaanboom, wilde vrugte of selfs ’n vissoort verwys het. Maar die Griekse woord wat Matteus gebruik het, verwys na ’n groep sprinkane wat vandag as Acrididae bekend staan. Die algemeenste sprinkaan in Israel was die woestynsprinkaan, wat daarvoor bekend was dat dit verwoestende swerms vorm.—Joël 1:4, 7; Nahum 3:15.
Sprinkane was vir eertydse volke soos die Assiriërs en die Etiopiërs ’n lekkerny en word vandag nog deur sekere Bedoeïene en Jemenitiese Jode geëet. In Israel is sprinkane as ’n kossoort vir die armes beskou. Nadat die kop, bene en agterlyf verwyder is, is die borsstuk rou of gerooster geëet of nadat dit in die son gedroog is. Soms is die sprinkane gesout of in asyn of heuning geweek. Die geskiedkundige Henri Daniel-Rops sê dat dit amper soos ’n garnaal proe.
Aangesien Johannes in die wildernis gepreek het, sou hy waarskynlik sprinkane kon vind (Markus 1:4). Omdat hulle uit omtrent 75 persent proteïen bestaan, was sprinkane, tesame met wilde heuning, ’n uiters voedsame maaltyd.
[Prent op bladsy 28]
assiriese dienaars wat sprinkane en granate dra
[Erkenning]
From the book Discoveries Among the Ruins of Nineveh and Babylon (1853)