Hoe om heimwee in God se diens die hoof te bied

JESUS CHRISTUS het die volgende opdrag aan sy volgelinge gegee: “Gaan . . . heen, maak dissipels van al die nasies” (Mattheüs 28:19). In die geval van baie Christene bring hulle gehoorsaamheid aan hierdie opdrag mee dat hulle moeilike omstandighede ver van hulle tuiste af moet trotseer. Reisende opsieners, hulle vrouens en ander laat baie dinge agter ter wille van God se diens. Heimwee kan ’n wesenlike uitdaging vir al hierdie Getuies van Jehovah bied.

’n Mens raak vol heimwee wanneer herinneringe jou gedagtes terugvoer na die geborgenheid en liefde van ’n aangename verlede. Dit kan sulke intense emosies laat opwel dat jy depressief raak en voel dat jy nie meer kan aangaan nie. Trouens, sommige het, nadat hulle hulle besittings verkoop en hoë koste aangegaan het om na ’n ander land toe te reis, hulle planne laat vaar en teruggekeer huis toe. Heimwee het die oorhand oor hulle gekry.

Sulke gemoedsaandoenings kom gewoonlik dikwels voor kort nadat ’n mens verhuis het, maar sommige mense word hulle lewe lank daardeur geteister. Nadat Jakob reeds meer as 20 jaar van sy ouerhuis af weg was, het hy ‘erg verlang na die huis van sy vader’ (Genesis 31:30). Wie kan verwag om heimwee te hê? Wat veroorsaak heimwee? Hoe kan ’n mens sulke gevoelens die hoof bied?

Wat veroorsaak die weemoed?

Enigeen kan heimwee hê. Amytis, ’n dogter van die Mediese koning Astuages, het blykbaar alle rede gehad om gelukkig te wees: rykdom, aansien en ’n lieflike huis. Nogtans het sy so na die berge van Medië verlang dat haar man, koning Nebukadnesar, die hangende tuine van Babilon gebou het om haar te probeer troos.

Heimwee kan veral ’n probleem wees wanneer dit lyk of die lewe moeiliker is as wat dit was voor ’n mens verhuis het. Toe die volk van Juda bannelinge geword het, het hulle geweeklaag: “By die riviere van Babel, daar het ons gesit, ook geween as ons aan Sion dink. Hoe sou ons die lied van die HERE kan sing in ’n vreemde land?”—Psalm 137:1, 4.

Baie dinge kan aanleiding gee tot die weemoed wat met heimwee gepaardgaan. Terri, wat Kanada verlaat het, sê: “Eendag het ’n gesinsfoto uit ’n boek geval. Toe ek dit optel, het ’n vlaag van heimwee my skielik oorweldig, en ek het gehuil.” Chris, wat van Engeland af na ’n baie armer land verhuis het, erken: “Net die wysie van ’n ou liedjie of die geur van ’n bekende gereg kon my laat verlang na die dinge wat ek agtergelaat het.”—Vergelyk Numeri 11:5.

Hegte gesinsbande is dikwels ’n bydraende faktor. Roseli, ’n Brasiliaan wat nou in ’n naburige land woon, sê: “Ek voel bedruk wanneer ek slegte nuus van die huis af hoor en ek nie daar kan wees om te help nie. Soms is dit erger wanneer ek niks hoor nie en ek my allerhande dinge begin wysmaak.” Janice het van Noord-Amerika af na ’n dorpie in die tropiese Amasonestreek verhuis. Sy sê: “Ek kry heimwee wanneer ek goeie nuus van die huis af hoor. Ek hoor hoe hulle gesellig saam verkeer en ek wens ek kan by hulle wees.”

Dit is nie net oor die mense wat jy agtergelaat het wat jy heimwee voel nie. Linda verduidelik: “Ek het gefrustreerd geraak wanneer ek nie geweet het waar om die goed te koop wat ek nodig het nie. Ek het nie die pryse geken of geweet hoe om oor afslag te knibbel nie. Om ’n motor te besit, was te duur, en ek is altyd rondgestamp wanneer ek op die oorlaaide openbare voertuie probeer klim het. Dit het my na die huis laat verlang.” Oor die kulturele en ekonomiese gaping sê Janet die volgende: “Dit was die armoede wat my ontstel het. Ek het nooit tevore mense gesien wat brood bedel of groot gesinne wat almal in een kamer woon wat geen watertoevoer het nie. . . . Sulke dinge het my so ontstel dat ek gevoel het ek kan nie langer daar bly nie.”

Hoe om jou gevoelens die hoof te bied

Ons moet nie skaam voel omdat ons sterk gevoelens koester vir mense wat ons liefhet of vir die bekende omgewing waarin ons grootgeword het nie. Jehovah God het aan ons gevoelens gegee sodat ons intieme persoonlike verhoudinge kan geniet. Die Christenopsieners van die gemeente in Efese was emosioneel ryp manne. Maar wat het gebeur toe die apostel Paulus se tydjie saam met hulle ten einde geloop het? Wel, “daar het ’n groot geween ontstaan van almal, en hulle het Paulus om die hals geval en hom gesoen”! (Handelinge 20:37). Hierdie voorval het natuurlik niks met heimwee te doen gehad nie. Nogtans gee dit ons stof tot nadenke. Dit is normaal om gevoelens te hê, maar ons moet nie toelaat dat hulle die oorhand oor ons kry nie. Hoe kan jy dan heimwee met welslae die hoof bied?

Leer die plaaslike taal praat—dit is belangrik as jy gou tuis wil voel. Wanneer jy nie behoorlik kan kommunikeer nie omdat jy met ’n vreemde taal te doen het, kan dit jou heimwee vererger. Leer dus, indien moontlik, om die taal van die streek te lees en te praat voordat jy daarheen verhuis. As dit nie moontlik is nie, lê jou dan daarop toe om gedurende die eerste paar weke ná jou aankoms die taal te leer. Dit is wanneer jy die sterkste motivering het en dit derhalwe die gouste sal kan leer. Indien jy hierdie weke hoofsaaklik aan taalstudie wy, sal jy gou lekker kan gesels, en dit kan help om vlae van heimwee te verminder.

Knoop so gou moontlik nuwe vriendskappe aan, want dit sal jou help om tuis te voel. Die gemeente van Jehovah se Getuies is die beste plek om ware vriende te vind. Neem die inisiatief en toon belangstelling in ander. Wend ’n poging aan om hulle agtergrond, hulle familie, hulle probleme en die dinge waarin hulle belangstel te leer ken. Nooi medegelowiges na jou huis toe. Dan sal jy vind dat ander ook in jou belangstelling sal begin toon.

Onder God se volk kan vriendskappe net so heg wees soos gesinsbande. Jesus het gesê: “Elkeen wat die wil van God doen, dié is my broer en my suster en moeder” (Markus 3:35). Christus het sy volgelinge ook die versekering gegee: “Daar is niemand wat huis of broers of susters of vader of moeder of vrou of kinders of grond ter wille van My en van die evangelie verlaat het nie, of hy ontvang nou in hierdie tyd honderd maal soveel: huise en broers en susters en moeders en kinders en grond, saam met vervolginge, en in die eeu wat kom, die ewige lewe” (Markus 10:29, 30). Met so ’n wonderlike geestelike broederskap is ons nie alleen nie, selfs nie in ’n nuwe land nie.

As ’n mens jou vriendskapsbande met diegene in jou tuisland behou, kan dit jou ook help om heimwee die hoof te bied. Jy sal dalk verbaas wees om te vind dat kommunikasie deur middel van briewe besonder betekenisvol is noudat jy verhuis het, omdat jy waarskynlik heelwat aandag sal skenk aan wat jy sê. Daar sal opwindende dinge wees om te vertel. Janet, na wie ons voorheen verwys het, gee die volgende aan die hand: “Langafstandfoonoproepe is duur, maar om ’n bandopname met die pos te stuur, is betreklik goedkoop. Om met ’n masjien te praat, voel aanvanklik vreemd. Maar as jy met iemand gesels terwyl die mikrofoon tussen julle is, is dit maklik en interessant.” Jy kan ook vra dat jou mense weer vir jóú ’n bandopname moet stuur.

Shirley, wat 25 jaar gelede van die Verenigde State na Latyns-Amerika geëmigreer het, sê: “Ek skryf altyd eerder oor opbouende ondervindinge as oor probleme. Dit moedig ander aan om aan my te bly skryf.” Maar wees versigtig. Te veel korrespondensie kan jou daarvan weerhou om nuwe vriendskappe aan te knoop. Del, wat van Kanada af na ’n ander land getrek het, sê: “Moenie by die huis bly en jou sit en verknies oor die dinge wat jy mis nie. Gaan liewer uit en geniet jou nuwe tuiste.”

Raak vertroud met die nuwe land se gebruike, geskiedenis, humor en interessante en mooi plekke. Dit sal jou help om nie oor negatiewe dinge te tob nie. En as dit jou voorneme is om in die plek aan te bly waarheen jy verhuis het, is dit die beste as jy nie jou geboorteland te gou of te dikwels besoek nie. ’n Mens het tyd nodig om nuwe vriendskappe aan te knoop en aan ’n nuwe omgewing gewoond te raak. Lang besoeke aan jou geboorteland kan hierdie proses onderbreek. As jy eers in jou nuwe tuiste gevestig geraak het, sal jy dit geniet om vir ’n besoek huis toe te gaan—en dan terug te kom. Lê jou intussen daarop toe om ’n liefde vir jou nuwe tuiste aan te kweek.

Bly vorentoe kyk

Jehovah het die hele aarde aan ons as ons tuiste gegee (Psalm 115:16). As ons ’n blymoedige Christelike gesindheid het, kan die lewe in enige land genotvol wees. As jy verhuis om Koninkryksbelange te bevorder en die goeie nuus in ’n ander land of elders in jou eie land te verkondig, doen dit dan met gelukkige verwagtinge. Sien uit daarna om nuwe vriendskapsbande te smee, om ander gebruike te leer ken, om dissipels te maak of om lonende werk in God se diens te verrig.

Jehovah God is een Vriend wat altyd met jou sal wees, ongeag waar jy jou bevind (Psalm 94:14; 145:14, 18). Bly dus na aan hom in gebed (Romeine 12:12). Dit sal jou help om jou doel in die lewe as ’n dienskneg van God voor oë te hou. Abraham en Sara het hulle doel voor oë gehou toe hulle hulle gerieflike huis in die stad Ur verlaat het. In gehoorsaamheid aan Jehovah se bevel het hulle hulle vriende en familie agtergelaat (Handelinge 7:2-4). As hulle bly dink het aan die vaderland waaruit hulle weggetrek het en daarna verlang het, sou hulle geleentheid gehad het om terug te keer. Maar hulle het verlang om ’n beter plek te verkry—wat uiteindelik lewe op ’n paradysaarde onder God se hemelse Koninkryk sou beteken.—Hebreërs 11:15, 16.

Dit kan nogal vir ’n mens ’n groot uitdaging wees om die predikingswerk in ander lande te doen of in gebiede in jou eie land waar Koninkryksverkondigers meer benodig word. Maar dit is ook ’n vrugbare en uiters lonende werk (Johannes 15:8). En as negatiewe gedagtes jou miskien tydelik oorval, kan jy hulle oorwin deur jou doel voor oë te hou en vorentoe te kyk. ’n Ongetroude sendelingsuster het gesê: “Wanneer ek die weemoed in my voel opwel, probeer ek aan die nuwe wêreld dink en aan hoe die hele mensdom een gesin gaan wees.” Sulke aangename gedagtes kan jou help om jou vreugde te behou en nie aan heimwee toe te gee nie.

[Prent op bladsy 29]

Heimwee hoef nie op jou Christelike bediening inbreuk te maak nie