‘Doen alles sonder murmurering’
“Hou aan om alles sonder murmurering . . . te doen.”—FILIPPENSE 2:14.
1, 2. Watter raad het die apostel Paulus aan Christene in Filippi en Korinte gegee, en waarom?
IN SY goddelik geïnspireerde brief aan die eerste-eeuse Christengemeente in Filippi het die apostel Paulus hulle hartlik geprys. Hy het lof uitgespreek vir die vrygewigheid en ywer van sy medegelowiges in daardie stad, asook sy vreugde oor hulle goeie werke. Nietemin het Paulus hulle daaraan herinner om ‘aan te hou om alles sonder murmurering te doen’ (Filippense 2:14). Waarom het die apostel hierdie vermaning gegee?
2 Paulus het geweet waartoe murmurering kan lei. ’n Paar jaar vroeër het hy die gemeente in Korinte daaraan herinner dat dit gevaarlik kan wees om te murmureer. Paulus het daarop gewys dat die Israeliete Jehovah se toorn herhaaldelik laat ontvlam het terwyl hulle in die wildernis was. Hoe? Deur skadelike dinge te begeer, deur afgodediens en hoerery te beoefen, deur Jehovah op die proef te stel en deur te murmureer. Paulus het die Korintiërs aangespoor om uit hierdie voorbeelde te leer. Hy het geskryf: “Moet ook nie murmureerders wees, net soos party van hulle gemurmureer het nie, sodat hulle deur die vernietiger omgekom het.”—1 Korintiërs 10:6-11.
3. Waarom is die onderwerp van murmurering vandag van belang?
3 As Jehovah se hedendaagse knegte openbaar ons ’n gees soortgelyk aan dié van die gemeente in Filippi. Ons is ywerig vir goeie werke, en ons het liefde onder mekaar (Johannes 13:34, 35). Met die oog op die skade wat murmurering in die verlede onder God se volk aangerig het, het ons egter goeie rede om die raad ter harte te neem: “Hou aan om alles sonder murmurering . . . te doen.” Kom ons beskou eers voorbeelde van murmurering wat in die Skrif genoem word. Dan sal ons ’n paar dinge bespreek wat ons kan doen om te verhoed dat murmurering vandag skade aanrig.
’n Bose vergadering murmureer teen Jehovah
4. Hoe het die Israeliete in die wildernis gemurmureer?
4 Die Hebreeuse woord wat ‘murmureer, brom, kla of grom’ beteken, word in die Bybel gebruik in verband met gebeure gedurende Israel se 40 jaar in die wildernis. Soms was die Israeliete ontevrede met hulle lewenslot en het hulle aan hierdie ontevredenheid uiting gegee deur te murmureer. Byvoorbeeld, net ’n paar weke nadat hulle uit slawerny in Egipte verlos is, het “die hele vergadering van die kinders van Israel . . . teen Moses en Aäron begin murmureer”. Die Israeliete het oor kos gekla en gesê: “As ons maar deur Jehovah se hand in Egipteland gesterf het, terwyl ons by die vleispotte gesit het, terwyl ons brood tot versadiging toe geëet het, want julle het ons tot in hierdie wildernis uitgelei om hierdie hele gemeente van honger te laat sterf.”—Eksodus 16:1-3.
5. Teen wie was die Israeliete se murmurering eintlik gerig?
5 Jehovah het die Israeliete in werklikheid in die wildernis onderhou deur hulle op liefdevolle wyse van kos en water te voorsien. Daar was nooit enige gevaar dat die volk Israel in die wildernis van honger sou omkom nie. Maar in ’n gees van ontevredenheid het hulle hulle netelige situasie oordryf en begin murmureer. Hulle klagtes was nou wel teen Moses en Aäron gerig, maar in Jehovah se oë was hulle ontevredenheid eintlik teen God self gerig. Moses het vir die Israeliete gesê: “Jehovah het julle murmureringe gehoor wat julle teen hom murmureer. En wat is ons? Julle murmureringe is nie teen ons nie, maar teen Jehovah.”—Eksodus 16:4-8.
6, 7. Hoe het die gesindheid van die Israeliete verander, volgens Numeri 14:1-3?
6 Nie lank daarna nie het die Israeliete weer eens gemurmureer. Moses het 12 manne uitgestuur om die Beloofde Land te gaan verken. Tien van hulle het met ’n slegte berig teruggekeer. Die gevolg? “Al die kinders van Israel het teen Moses en Aäron begin murmureer, en die hele vergadering het teen hulle begin sê: ‘As ons maar in Egipteland gesterf het, of as ons maar in hierdie wildernis gesterf het! En waarom bring Jehovah ons na hierdie land [Kanaän] om deur die swaard te val? Ons vrouens en ons kindertjies sal roofgoed word. Is dit nie vir ons beter om na Egipte terug te keer nie?’”—Numeri 14:1-3.
7 Hoe het Israel se gees tog verander! Hulle aanvanklike dankbaarheid omdat hulle uit Egipte verlos is en deur die Rooi See heen gered is, het hulle beweeg om lofliedere aan Jehovah te sing (Eksodus 15:1-21). Toe hulle egter die ongemak van die wildernis moes verduur en vrees vir die Kanaäniete ondervind het, het die dankbaarheid van God se volk plek gemaak vir ’n gees van ontevredenheid. In plaas van God te dank vir hulle vryheid, het hulle hom die skuld gegee vir wat hulle verkeerdelik as ontbering beskou het. Murmurering het dus getoon dat hulle ’n gebrek aan gepaste waardering vir Jehovah se voorsienings gehad het. Geen wonder nie dat hy gesê het: “Hoe lank sal hierdie bose vergadering aanhou om so teen my te murmureer?”—Numeri 14:27; 21:5.
Murmurering in die eerste eeu
8, 9. Meld voorbeelde van murmurering wat in die Christelike Griekse Geskrifte opgeteken is.
8 In die voorgaande voorbeelde van murmurering was dit groepe mense wat blykbaar hulle ontevredenheid hardop uitgespreek het. Toe Jesus Christus in 32 G.J. vir die Huttefees in Jerusalem was, is daar egter “onder die skare heelwat op gedempte toon oor hom gepraat” (Johannes 7:12, 13, 32). Hulle het oor hom gefluister; party het gesê dat hy ’n goeie man is en ander dat hy nie een is nie.
9 By ’n ander geleentheid was Jesus en sy dissipels gaste in die huis van Levi, of Matteus, die belastinggaarder. “Die Fariseërs en hulle skrifgeleerdes [het] by sy dissipels begin murmureer en gesê: ‘Waarom eet en drink julle saam met belastinggaarders en sondaars?’” (Lukas 5:27-30). ’n Ruk later in Galilea “het die Jode oor [Jesus] begin murmureer omdat hy gesê het: ‘Ek is die brood wat uit die hemel neergedaal het.’” Selfs party van Jesus se volgelinge het aanstoot geneem aan wat hy gesê het en het begin murmureer.—Johannes 6:41, 60, 61.
10, 11. Waarom het die Griekssprekende Jode gemurmureer, en wat kan Christen- ouer manne leer uit die manier waarop die klagte hanteer is?
10 ’n Geval van murmurering wat kort ná Pinkster 33 G.J. ontstaan het, het ’n positiewer afloop gehad. Talle pas bekeerde dissipels wat van plekke buite Israel gekom het, het op daardie stadium die gasvryheid van medegelowiges in Judea geniet, maar probleme het ontstaan in verband met die uitdeling van wat beskikbaar was. Die verslag sê: “Daar [het] ’n murmurering ontstaan van die Griekssprekende Jode teen die Hebreeussprekende Jode, omdat hulle weduwees in die daaglikse uitdeling oor die hoof gesien is.”—Handelinge 6:1.
11 Hierdie murmureerders was nie soos die Israeliete in die wildernis nie. Die Griekssprekende Jode het nie uit selfsug hulle ontevredenheid met hulle lewenslot uitgespreek nie. Hulle het die aandag gevestig op die feit dat daar nie in die behoeftes van party van die weduwees voorsien is nie. Ook het die murmureerders nie as opstokers opgetree en hulle stem teen Jehovah verhef nie. Hulle het hulle klagte onder die apostels se aandag gebring, wat gereël het dat daar onmiddellik opgetree word omdat die klagte geregverdig was. Wat ’n goeie voorbeeld het die apostels tog gestel vir Christen- ouer manne van vandag! Hierdie geestelike herders maak seker dat hulle nie hulle “oor toestop vir die klaaggeroep van die geringe” nie.—Spreuke 21:13; Handelinge 6:2-6.
Pasop vir die ondermynende invloed van murmurering
12, 13. (a) Lig die gevolge van murmurering toe. (b) Wat kan daartoe aanleiding gee dat iemand begin murmureer?
12 Die meeste van die skriftuurlike voorbeelde waarna ons gekyk het, toon dat murmurering in die verlede groot skade onder God se volk aangerig het. Daarom is dit verstandig van ons om ernstig na te dink oor die ondermynende invloed wat dit vandag kan hê. Ons kan dit met ’n illustrasie toelig. Baie metaalsoorte is van nature geneig om te roes. As vroeë tekens van roes geïgnoreer word, kan metaal so erg roes dat dit nie langer bruikbaar is nie. Tallose motors beland op die skrootwerf, nie omdat hulle meganies ingegee het nie, maar omdat die metaal so geroes is dat die voertuie onveilig is. Hoe kan ons hierdie illustrasie op murmurering toepas?
13 Net soos sekere metale geneig is om te roes, is onvolmaakte mense geneig om te kla. Ons moet wakker wees om enige teken hiervan te identifiseer. Net soos vog en seelug metaal gouer laat roes, maak teëspoed ons meer geneig om te murmureer. Spanning kan ’n klein irritasie in ’n groot ergernis verander. Namate toestande in die laaste dae van hierdie stelsel versleg, sal daar waarskynlik meer redes tot klagte wees (2 Timoteus 3:1-5). Gevolglik sal een kneg van Jehovah dalk teen ’n ander begin murmureer. Dit kan oor iets kleins wees, soos gegriefdheid oor iemand se swakhede, vermoëns of diensvoorregte.
14, 15. Waarom moet ons nie vrye teuels gee aan ’n neiging om te kla nie?
14 Wat die rede vir ons misnoeë ook al is, as ons vrye teuels gee aan ’n neiging om te kla, kan dit ’n gees van ontevredenheid in ons bevorder en ons in die gewoonte laat verval om te murmureer. Ja, die geestelik ondermynende invloed van murmurering kan ons heeltemal verdorwe laat raak. Toe die Israeliete oor die lewe in die wildernis gemurmureer het, het hulle selfs Jehovah blameer (Eksodus 16:8). Mag dit nooit met ons gebeur nie!
15 Metaal se neiging om te roes, kan vertraag word deur ’n laag roeswerende verf daaroor te verf en enige roeskolle gou te behandel. Net so kan ons, as ons ’n neiging om te kla in onsself bespeur, dit onder beheer hou as ons gou biddende aandag aan die saak skenk. Hoe?
Beskou sake vanuit Jehovah se oogpunt
16. Hoe kan ons ’n neiging om te kla, te bowe kom?
16 Murmurering laat ons behep raak met onsself en ons probleme en skuif die seëninge wat ons as Getuies van Jehovah geniet, op die agtergrond. As ons ’n neiging om te kla, te bowe wil kom, moet ons hierdie seëninge helder voor oë hou. Byvoorbeeld, elkeen van ons het die wonderlike voorreg om die persoonlike naam van Jehovah te dra (Jesaja 43:10). Ons kan ’n hegte verhouding met hom opbou, en ons kan te eniger tyd met die “Hoorder van die gebed” praat (Psalm 65:2; Jakobus 4:8). Ons lewe is werklik sinvol omdat ons die geskil van universele soewereiniteit verstaan en in gedagte hou dat dit ons voorreg is om ons onkreukbaarheid teenoor God te handhaaf (Spreuke 27:11). Ons kan gereeld deelneem aan die verkondiging van die goeie nuus van die Koninkryk (Matteus 24:14). Geloof in die losprysoffer van Jesus Christus stel ons in staat om ’n skoon gewete te hê (Johannes 3:16). Ons geniet hierdie seëninge ongeag wat ons moet verduur.
17. Waarom moet ons sake vanuit Jehovah se oogpunt probeer beskou, selfs as ons ’n geldige rede tot klagte het?
17 Ons moet sake vanuit Jehovah se oogpunt probeer sien, nie net ons eie nie. “Maak u weë aan my bekend, o Jehovah; leer my u paaie”, het die psalmis Dawid gesing (Psalm 25:4). As ons ’n geldige rede tot klagte het, het Jehovah dit beslis al raakgesien. Hy kan die saak onmiddellik regstel. Waarom laat hy dan soms toe dat teëspoed voortduur? Dit kan wees om ons te help om goeie eienskappe aan te kweek, soos geduld, volharding, geloof en lankmoedigheid.—Jakobus 1:2-4.
18, 19. Lig toe watter uitwerking dit kan hê as ons ongerief verduur sonder om te kla.
18 Ons gewilligheid om ongerief te verduur sonder om te kla, help ons nie net om ons persoonlikheid te verbeter nie, maar kan ook mense beïndruk wat ons gedrag waarneem. In 2003 het ’n groep van Jehovah se Getuies per bus van Duitsland gereis om ’n streekbyeenkoms in Hongarye by te woon. Die busbestuurder was nie ’n Getuie nie, en hy was nie eintlik lus om tien dae saam met die Getuies deur te bring nie. Aan die einde van die reis het hy egter ’n heel ander beskouing gehad. Waarom?
19 Gedurende die reis het verskeie dinge verkeerd geloop. Maar die Getuies het nooit gekla nie. Die bestuurder het gesê dat dit die beste groep passasiers was wat hy nog ooit gehad het! Trouens, hy het belowe om die Getuies in te nooi en aandagtig na hulle te luister wanneer hulle weer aan sy deur klop. Wat ’n goeie indruk het die passasiers tog gemaak deur ‘alles sonder murmurering te doen’!
Vergewensgesindheid bevorder eenheid
20. Waarom moet ons mekaar vergewe?
20 Sê nou ons het ’n klagte teen ’n medegelowige? As dit ’n ernstige saak is, moet ons die beginsels toepas wat in Jesus se woorde in Matteus 18:15-17 gevind word. Maar dít sal nie altyd nodig wees nie, aangesien die meeste griewe nie ernstig is nie. ’n Mens kan die situasie eerder sien as ’n geleentheid om vergewensgesind te wees. Paulus het geskryf: “Hou aan om mekaar te verdra en mekaar vryelik te vergewe as iemand rede tot klagte teen ’n ander het. Net soos Jehovah julle vryelik vergewe het, so moet julle ook doen. Maar beklee julle, benewens al hierdie dinge, met liefde, want dit is ’n volmaakte band van eenheid” (Kolossense 3:13, 14). Kan ons in ons hart plek vind vir vergifnis? Het Jehovah nie rede om oor ons te kla nie? Tog is hy keer op keer medelydend en vergewensgesind teenoor ons.
21. Watter uitwerking kan murmurering hê op dié wat dit hoor?
21 Wat die probleem ook al is, murmurering sal dit nie oplos nie. Die Hebreeuse term wat beteken “om te murmureer”, kan ook beteken “om te grom”. Ons voel heel waarskynlik ongemaklik in die geselskap van iemand wat heeltyd murmureer en probeer op ’n afstand van hom bly. As ons murmureer, of grom, sal dié wat ons hoor, dalk net so voel. Hulle sal moontlik so ongemaklik voel dat hulle op ’n afstand van ons sal wil bly! ’n Gegrom trek dalk iemand se aandag, maar dit sal beslis niemand se hart wen nie.
22. Wat het ’n meisie oor Jehovah se Getuies gesê?
22 Vergewensgesindheid bevorder eenheid—iets wat Jehovah se knegte as kosbaar beskou (Psalm 133:1-3). In een Europese land het ’n 17-jarige Katolieke meisie aan die takkantoor van Jehovah se Getuies geskryf om haar bewondering vir hulle uit te spreek. Sy het gesê: “So ver ek weet, is dit die enigste organisasie waarvan die lede nie verdeeld is weens haat, gierigheid, onverdraagsaamheid, selfsug of onenigheid nie.”
23. Wat sal ons in die volgende artikel bespreek?
23 Waardering vir al die geestelike seëninge wat ons as aanbidders van die ware God, Jehovah, ontvang, sal ons help om eenheid te bevorder en murmurering teen ander in persoonlike sake te vermy. Die volgende artikel sal toon hoe godvrugtige eienskappe sal keer dat ons by ’n selfs gevaarliker vorm van murmurering betrokke raak—naamlik murmurering teen die aardse deel van Jehovah se organisasie.
Onthou jy?
• Wat is betrokke by murmurering?
• Hoe kan die gevolge van murmurering toegelig word?
• Wat kan ons help om ’n neiging om te murmureer, te bowe te kom?
• Hoe kan bereidwilligheid om te vergewe, ons help om nie te murmureer nie?
[Prent op bladsy 14]
Die Israeliete het in werklikheid teen Jehovah gemurmureer!
[Prent op bladsy 17]
Probeer jy sake beskou soos Jehovah dit beskou?
[Prente op bladsy 18]
Vergewensgesindheid bevorder Christelike eenheid