Die polisie—Waarom is hulle nodig?
HOE sou die lewe wees as daar nie polisie was nie? Wel, wat het in 1997 gebeur toe 18 000 polisiebeamptes in die Brasiliaanse stad Recife gestaak het en die meer as eenmiljoen inwoners van daardie stad sonder ’n polisiemag was?
“In vyf chaotiese dae het hierdie kusstad se daaglikse moordsyfer verdriedubbel”, het The Washington Post berig. “Agt banke is beroof. Bendes het ’n winkelsentrum geplunder en deur gegoede woonbuurte gery en vuurwapens afgevuur. En niemand gehoorsaam die verkeersreëls nie. . . . Weens die vlaag van misdaad is daar nie meer plek in die lykshuis nie en word die grootste staatshospitaal, waar mense met skiet- en steekwonde op die gangvloere lê, met pasiënte oorstroom.” Die Minister van Justisie het blykbaar gesê: “Hierdie soort wetteloosheid is ongekend.”
Waar ons ook al woon, word die kwaad deur slegs ’n dun lagie beskaafdheid bedek. Ons het polisiebeskerming nodig. Die meeste van ons het natuurlik al gehoor van wreedheid, korrupsie, onverskilligheid en die misbruik van mag deur sommige polisiebeamptes. Die erns van die voorvalle verskil van land tot land. Maar wat sou ons sonder die polisie gedoen het? Trouens, lewer die polisie nie dikwels nuttige dienste nie? Ontwaak! het ’n paar polisiebeamptes in verskillende lande gevra waarom hulle hierdie loopbaan gekies het.
’n Gemeenskapsdiens
“Ek geniet dit om mense te help”, het Ivan, ’n Britse polisiebeampte, gesê. “Ek het gehou van die uiteenlopende aard van die werk. Die meeste mense besef nie dat misdaad slegs 20 tot 30 persent van polisiewerk uitmaak nie. Dit is grotendeels ’n gemeenskapsdiens. Op ’n tipiese dag op patrollie kan ek voor verskillende situasies te staan kom: ’n skielike sterfte, ’n verkeersongeluk, ’n misdaad en ’n verwarde bejaarde wat hulp nodig het. Dit kan veral bevredigend wees om ’n vermiste kind aan sy ouers terug te besorg of om ’n misdaadslagoffer te help om sy of haar emosionele trauma te verwerk.”
Stephen is ’n oudpolisiebeampte in die Verenigde State. Hy sê: “As ’n polisiebeampte het jy die middele en tyd om die beste hulp te verleen wanneer mense jou opreg om hulp vra. Dis waarom ek hierdie werk wou doen. Ek wou beskikbaar wees om hulle by te staan. Ek voel dat ek mense, ten minste tot ’n sekere mate, teen misdaad beskerm het. Ek het in vyf jaar meer as ’n 1 000 mense in hegtenis geneem. Maar dit het my ook bevrediging verskaf om vermiste kinders te vind, om Alzheimer-pasiënte te help wat verdwaal het, en om gesteelde voertuie op te spoor. Dit was ook opwindend om verdagtes agterna te sit en te vang.”
“Ek wou mense in noodsituasies help”, sê Roberto, ’n beampte in Bolivia. “As ’n kind het ek die polisie bewonder omdat hulle mense teen gevaar beskerm. Vroeg in my loopbaan was ek in bevel van voetpatrollies in die middestad, waar die regeringskantore was. Daar was so te sê elke dag politieke betogings. Dit was my werk om te keer dat dinge handuit ruk. Ek het gevind dat as ek vriendelik en redelik met die leiers was, ek ’n oproer kon voorkom waarin baie mense beseer kon word. Dit was lonende werk.”
Die polisie lewer ’n wye verskeidenheid dienste. Hulle moes al katte uit bome haal, gyselaars van terroriste red en bankrowers konfronteer. Maar vandat die moderne polisiemag op die toneel verskyn het, het dit mense hoop gegee en terselfdertyd vrese by hulle laat ontstaan. Die volgende artikel verduidelik waarom.
[Prente op bladsy 2, 3]
Bladsye 2 en 3: Beampte reël verkeer in Chengdu, China; Griekse onlustepolisie; polisiebeamptes in Suid-Afrika
[Erkenning]
Linda Enger/Index Stock Photography
[Prent op bladsy 3]
’n Winkel wat in Julie 2001 tydens ’n polisiestaking in Salvador, Brasilië, geplunder is
[Erkenning]
Manu Dias/Agência A Tarde
[Prent op bladsy 4]
Stephen, VSA
[Prent op bladsy 4]
Roberto, Bolivia