ኮሽታ እንኳ በማይሰማበት በዚያ ጭር ያለ መንገድ ላይ ሳሉ ሩት ምን እንደምትፈልግ አሳምራ ታውቅ ነበር። ልቧ ለኑኃሚን እንዲሁም ኑኃሚን ለምታመልከው አምላክ ባላት ፍቅር ተሞልቶ ነበር። ስለዚህ እንዲህ አለቻት፦ “ተለይቼሽ እንድቀር ወይም እንድመለስ አትለማመጭኝ፤ ወደምትሄጂበት እሄዳለሁ፤ በምትኖሪበትም እኖራለሁ፤ ሕዝብሽ ሕዝቤ፤ አምላክሽ አምላኬ ይሆናል። በምትሞቺበት እሞታለሁ፤ እዚያው እቀበራለሁ። ከእንግዲህ ሞት ከሚለየን በቀር ብለይሽ እግዚአብሔር ይፍረድብኝ፤ ከዚህም የከፋ ያድርግብኝ።”​—ሩት 1:16, 17

ሩት የተናገረቻቸው ቃላት በጣም አስደናቂ ናቸው፤ በመሆኑም እሷ ከሞተች 3,000 የሚያህሉ ዓመታት ቢያልፉም የተናገረችው ነገር ዛሬም ድረስ ይታወሳል። እነዚህ ቃላት ሩት ያላትን ግሩም ባሕርይ ይኸውም ጽኑ ፍቅሯን ጥሩ አድርገው ይገልጻሉ። ሩት የነበራት ፍቅር እጅግ ጠንካራና ጽኑ በመሆኑ ኑኃሚን በሄደችበት ሁሉ ከእሷ ላለመለየት ቆርጣለች። ሁለቱን ሊነጣጥላቸው የሚችለው ሞት ብቻ ነው። ሩት የሞዓባውያንን አማልክት ጨምሮ በሞዓብ የነበራትን ሁሉ ትታ ለመሄድ ዝግጁ ስለነበረች የኑኃሚን ሕዝቦች የእሷም ሕዝቦች ይሆናሉ። ከዖርፋ በተለየ መልኩ ሩት የኑኃሚን አምላክ የሆነው ይሖዋ ለእሷም አምላኳ እንዲሆንላት እንደምትፈልግ በሙሉ ልብ መናገር ትችላለች።b