ኢየሱስ አልዓዛር በሞተበት ጊዜ ያደረገው ነገር በጣም ሩኅሩኅ መሆኑን ያሳያል። በዚህ ጊዜ ያሳየው ጥልቅ ስሜት፣ ሙታንን ለማስነሳት ከፍተኛ ፍላጎት እንዳለው በግልጽ ያመለክታል። ጥቅሱ እንዲህ ይላል፦ “ማርያምም ኢየሱስ የነበረበት ቦታ ደርሳ ባየችው ጊዜ እግሩ ላይ ተደፋች፤ ከዚያም ‘ጌታ ሆይ፣ አንተ እዚህ ብትሆን ኖሮ ወንድሜ ባልሞተ ነበር’ አለችው። ኢየሱስ እሷ ስታለቅስና አብረዋት የመጡት አይሁዳውያን ሲያለቅሱ ሲያይ እጅግ አዘነ፤ ተረበሸም። እሱም ‘የት ነው ያኖራችሁት?’ አለ። እነሱም ‘ጌታ ሆይ፣ መጥተህ እይ’ አሉት። ኢየሱስም እንባውን አፈሰሰ። በዚህ ጊዜ አይሁዳውያኑ ‘እንዴት ይወደው እንደነበር ተመልከቱ!’ አሉ።”—ዮሐንስ 11:32-36

“እጅግ አዘነ፣” “ተረበሸ” እና “እንባውን አፈሰሰ” የሚሉት ሦስት መግለጫዎች ኢየሱስ ከልብ የመነጨ ርኅራኄ እንዳሳየ ይጠቁማሉ። ሐዋርያው ዮሐንስ ይህን ልብ የሚነካ ትዕይንት ለመመዝገብ የተጠቀመባቸው የበኩረ ጽሑፉ ቃላት፣ ኢየሱስ በጣም በሚወደው ጓደኛው በአልዓዛር ሞት እንዲሁም የአልዓዛር እህት ስታለቅስ በማየቱ ስሜቱ በጣም ተነክቶ እንባው እንደፈሰሰ ያመለክታሉ።a

በጣም የሚያስገርመው ነገር ኢየሱስ ቀደም ሲል ሌሎች ሁለት ሰዎችን ከሞት አስነስቶ የነበረ መሆኑ ነው። አሁንም ቢሆን አልዓዛርን ለማስነሳት አቅዶ ነበር። (ዮሐንስ 11:11, 23, 25) ያም ሆኖ ‘እንባውን አፍስሷል።’ ስለዚህ ኢየሱስ ሙታንን የሚያስነሳው ግዴታውን ለመወጣት ሲል አይደለም። በዚህ ጊዜ ያሳየው ከአንጀት የመነጨ የርኅራኄ ስሜት፣ ሞትን ፈጽሞ ለመሻር ጥልቅ የሆነ ፍላጎት እንዳለው በግልጽ ያመለክታል።