НӘҒМӘ 158
«Ҝеҹикмәјәҹәк!»
1. Бу сонсуз аләм
Әсл шаһ әсәр,
Јеһова, Сәнин
Сәбрин әкс етдирәр.
Вахт јетишәҹәк,
Сәбир едирсән Сән,
Зүлмәт дүнјаны
Бәзәрсән јенидән.
НӘГӘРАТ
Сәбир вер, Ја Худа,
Галыбдыр бир азҹа
О ишыглы сабаһа.
Јохдур елә ҝеҹә,
Ачылмасын сәһәр.
Әсл Ҹәннәт дә бил ки,
«Ҝеҹикмәјәҹәк!»
2. Һәр кәс говушар
Өз доғмасына,
Сәсинлә, Рәббим,
Дөнәрләр һәјата.
Бу һәсрәт битәр,
Ҝүҹ вер бизләрә
Сәнинтәк, Ата,
Тәмкинлә ҝөзләјәк.
НӘГӘРАТ
Сәбир вер, Ја Худа,
Галыбдыр бир азҹа
О ишыглы сабаһа.
Јохдур елә ҝеҹә,
Ачылмасын сәһәр.
Әсл Ҹәннәт дә бил ки,
«Ҝеҹикмәјәҹәк!»
3. Саф гәлбли инсан
Ахтарырсан Сән,
Сонсуз бир үмид
Олур она мәлһәм.
Сәнлә чалышмаг
Хошдур бизләрә,
Севҝин ҝүҹ верир
Јорғун үрәкләрә.
НӘГӘРАТ
Сәбир вер, Ја Худа,
Галыбдыр бир азҹа
О ишыглы сабаһа.
Јохдур елә ҝеҹә,
Ачылмасын сәһәр.
Әсл Ҹәннәт дә бил ки,
«Ҝеҹикмәјәҹәк!»
Ҝүҹ вер, Ата, ҝөзләјәк!
(Һәмчинин бахын: Кол. 1:11.)