Суал вермәклә вә динләмәклә сәмими мараг ҝөстәр
1 Инсанларын чоху өз фикирләрини сөјләмәји севирләр, лакин онлара ағыл өјрәдәндә вә ја сорғу-суала тутанда хошлары ҝәлмир. Буна ҝөрә бир мәсиһчи кими биз инсанларын дүшүнҹә тәрзини суаллар васитәсилә өјрәнмәк баҹарығына јијәләнмәлијик (Сүл. мәс. 20:5).
2 Бизим суалларымыз инсанлары пис вәзијјәтдә гојмамалы, әксинә, дүшүнмәјә тәшвиг етмәлидир. Евдән-евә тәблиғ едәркән бир гардаш белә бир суалла мүраҹиәт едир: «Неҹә фикирләширсиниз, елә вахт олаҹагмы ки, инсанлар бир-бирилә һөрмәт вә ләјагәтлә рәфтар етсинләр?» Ҹавабдан асылы олараг о, давам едир: «Сизҹә, бунун һәјата кечмәси үчүн нә лазымдыр?» вә ја «Сиз нә үчүн бу фикирдәсиниз?» Гејри-рәсми вә ја иҹтимаи јерләрдә тәблиғ едәркән башга бир гардаш ушаглылара белә бир суал верир: «Валидејн олмагда сизи ән чох нә севиндирир?» Сонра о, сорушур: «Бәс сизи ән чох нараһат едән нәдир?» Әҝәр сән диггәт јетирдинсә, бу суаллар инсаны пис вәзијјәтдә гојмур, она садәҹә олараг өз фикирләрини ифадә етмәјә имкан верир. Шәраитләр мүхтәлиф олдуғу үчүн суалын мөвзусуну вә тонуну әразимиздә оланлара ујғунлашдыра биләрик.
3 Инсанларын дүшүнҹә тәрзини өјрәнирик. Әҝәр инсан өз фикирләрилә бөлүшмәјә һазырдырса, сәбирлә, еһтијаҹ олмадыгда сөзуну кәсмәјәрәк ону динлә (Јаг. 1:19). Ҹавабына ҝөрә нәзакәтлә миннәтдарлығыны билдир (Колос. 4:6). Сән садәҹә олараг дејә биләрсән: «Чох мараглыдыр. Чох сағ олун ки, мәнимлә буну бөлүшдүнүз». Әҝәр сәмимиликлә едә биләҹәксәнсә, ону тә’рифлә вә нәјә ҝөрә белә дүшүндүјүнү билмәк үчүн нәзакәтлә әлавә суаллар вер. Үмуми мөвзу тап. Онун диггәтини Мүгәддәс Китаб ајәсинә јөнәлтмәк истәдикдә дејә биләрсән: «Сиз бунун мүмкүн олдуғу барәдә һеч дүшүнмүсүнүзмү?» Инадкар вә ја мүбаһисә етмәјә мејлли олма (2 Тим. 2:24, 25).
4 Башгаларынын суалларымыза неҹә ҹаваб вермәләри даһа чох бизим онлары неҹә динләмәјимиздән асылы ола биләр. Әҝәр биз сәмимиликлә онлары динләјириксә, инсанлар сөһбәт етмәјә мејлли ола биләрләр. Сәјјаһ нәзарәтчи өз мүшаһидәләри илә бөлүшәрәк дејир: «Инсанлары сәбирлә динләмәјә һазыр олмаг тәәҹҹүб доғураҹаг дәрәҹәдә ҹәлбетмә гүввәсинә маликдир вә дәрин, сәмими марағын ҝөзәл ифадәсидир». Диггәтлә динләмәклә башгаларына һөрмәт ҝөстәрмиш олуруг вә бу да өз нөвбәсиндә онлары бөлүшмәк истәдијимиз хош хәбәрә гулаг асмаға тәшвиг едә биләр (Ром. 12:10).