Һәјатда нәјә үстүнлүк веририк?
1. Хидмәтин онун үчүн бөјүк әһәмијјәт кәсб етдијини Иса неҹә ҝөстәрди?
1 Хидмәт Исанын һәјатында биринҹи јери тутурду. О, өзүнү тәблиғ ишинә һәср едәрәк Фәләстин торпаглары бојунҹа јүзләрлә километр гәт етмишди ки, хош хәбәри мүмкүн гәдәр даһа чох инсана чатдырсын. Хидмәтә чохлу вахт вә диггәт ајыра билмәк үчүн о, садә һәјат тәрзи сүрүрдү (Мат. 8:20). Хәстәликләриндән шәфа тапмаг үчүн бир дәфә ҹамаат јалвар-јахар едиб ону сахламаг истәјәндә о деди: «Аллаһ Сәлтәнәтинин мүждәсини Мән диҝәр шәһәрләрә дә јајмалыјам; чүнки Мән бунун үчүн ҝөндәрилмишәм» (Лука 4:43).
2. Хидмәт Иса үчүн нәјә ҝөрә бу гәдәр ваҹиб иди?
2 Хидмәт Иса үчүн нәјә ҝөрә бу гәдәр ваҹиб иди? Ону, илк нөвбәдә, Јеһованын адынын мүгәддәс тутулмасы дүшүндүрүрдү (Мат. 6:9). Иса сәмави Атасыны чох севдијиндән Онун ирадәсини јеринә јетирмәк вә һәр бир әмринә табе олмаг истәјирди (Јәһ. 14:31). Бундан әлавә, о, сәмими-гәлбдән инсанларын гајғысына галыр вә онлара көмәк едирди (Мат. 9:36, 37).
3. Хидмәтин һәјатымызда биринҹи јери тутдуғуну неҹә ҝөстәрә биләрик?
3 Исаны тәглид един. Һәјат ҝүнү-ҝүндән чәтинләшдијиндән вә јашадығымыз дүнја диггәтимизи бир чох шејләрлә јајындырмаға чалышдығындан, Иса кими, хидмәти һәјатымызда биринҹи јерә гојмаг бизим үчүн чәтин ола биләр (Мат. 24:37—39; Лука 21:34). Буна ҝөрә дә, хидмәтә һазырлашмаға вахт ајырмагла вә мүнтәзәм олараг тәблиғ ишиндә иштирак етмәклә бизим үчүн нәјин ән ваҹиб олдуғуну ҝөстәрмәлијик (Филип. 1:10). Садә һәјат тәрзи сүрмәјә вә дүнјадан там истифадә етмәмәјә чалышмалыјыг (1 Кор. 7:31).
4. Ән ваҹиб ишләри һәјатымызда биринҹи јерә гојмаг нәјә ҝөрә ваҹибдир?
4 Вахт мәһдуд олдуғундан мүдрик инсан ваҹиб ишләри биринҹи јерә гојур. Мәсәлән, әҝәр о, гасырға гопаҹағындан хәбәр тутарса, вар ҝүҹү илә чалышаҹаг ки, аиләсини тәһлүкәдән горусун вә бу һагда гоншуларына хәбәр версин. Бир о гәдәр дә ваҹиб олмајан ишләр исә ҝөзләјә биләр. Гаршыдан ҝәлән Һар-Меҝидон гасырғасы лап јахындыр (Сеф. 1:14—16; 1 Кор. 7:29). Өзүмүзү вә бизи динләјәнләри хилас етмәк үчүн јығынҹагда вә ондан кәнарда даима өзүмүзә вә вердијимиз тәлимә диггәт јетирмәлијик (1 Тим. 4:16). Бәли, гуртулушумуз хидмәти һәјатымызда биринҹи јерә гојуб-гојмајаҹағымыздан асылыдыр!