Хидмәтдә пүхтәләшәк. Гејри-рәсми шаһидлик үчүн сөһбәтә башла

Нә үчүн ваҹибдир? Евдән-евә тәблиғ едәркән чох вахт инсанлары евдә тапмырыг. Биз онларла нәглијјатда, һәкимин гәбулуну ҝөзләјәркән, ишдә, јахуд мәктәбдә фасилә заманы вә саирә јерләрдә растлаша биләрик. Јеһованын ирадәси одур ки, һәр кәс Падшаһлыг хәбәрини ешитсин (1 Тим. 2:3, 4). Тәблиғ етмәк мәгсәдилә сөһбәтә башламаг үчүн биз тәшәббүс ҝөстәрмәлијик.

Буну неҹә етмәли

Диггәтҹил ол. Гаршындакы инсан меһрибан вә үнсијјәтҹилдир? Вәзијјәт раһат-раһат сөһбәт етмәјә әл верир? Бәзи тәблиғчиләр әввәлҹә гаршысындакы инсана бахыб ҝүлүмсәјирләр. Әҝәр һәмин инсан да ҝүлүмсәјәрсә, онда сөһбәтә башлајырлар.
Сөһбәтә башламаға ҹәсарәтин чатсын дејә үрәјиндә гысаҹа дуа ет (Неһ. 2:4; Һәв. иш. 4:29).
Ади сөзләрлә башла, мәсәлән, саламлаш. Иса самаријалы гадынла сөһбәтә бирбаша Падшаһлыг мөвзусу илә башламамышды (Јәһ. 4:7). Бәзән сөһбәтә тәриф сөзләри илә башламаг олар. Мисал үчүн: «Нә ағыллы ушағыныз вар!» Јахуд белә бир суалла башламаг олар: «Ахшамкы хәбәрләрә бахдыныз?»
Сөһбәтә башламысанса, хош хәбәри чатдырмаға чалыш, лакин тәләсмә. Гој сөһбәт тәбии алынсын. Ола билсин, етдијин сөһбәт әтрафдакы инсанлары да марагландырсын вә онлар сәнә суаллар версинләр. Мәсәлән, сөһбәт аиләдән ҝедирсә, белә демәк олар: «Мән ушагларын тәрбијәси илә бағлы бир нечә фајдалы мәсләһәт охумушам». Әҝәр сөһбәтиниз хәбәрләрлә бағлыдырса, онда белә дејә биләрсән: «Мән бу јахынларда дәјишиклик олаҹағы илә бағлы бир хош хәбәр охумушам». Сөһбәт сән шаһидлик вермәздән өнҹә битәрсә, пис олма.
Марагланан адамлара вермәк үчүн өзүнлә буклетләр вә диҝәр нәшрләр ҝөтүр.

Бу ај әрзиндә буна чалыш:

Гејри-рәсми шаһидлик вермәк үчүн, ән азы, һәфтәдә бир нәфәрлә сөһбәтә башла.