Јагуб гејд едир ки, инсан иманлы олдуғуну десә дә, әмәлләри буну ҝөстәрмәјә биләр (Јаг. 2:1—5, 9). Һәмчинин Јагуб диндашынын палтардан, јемәкдән корлуг чәкдијини ҝөрә-ҝөрә она көмәк етмәјән инсандан данышыр. Һәмин инсан да иманлы олдуғуну сөјләсә дә, әмәлләри бунун әксини дејир. Белә адамда иман јохдур (Јаг. 2:14—16). Јагуб иманыны әмәлдә сүбут етмиш Раһабын нүмунәсини чәкир (Јаг. 2:25, 26). Раһаб Јеһова һагда ешитмишди, Онун исраиллиләрә дајаг олдуғуну билирди (Јуш. 2:9—11). О, иманыны әмәлиндә сүбут етди: һәјаты тәһлүкәдә олан ики исраилли кәшфијјатчыны ҝизләтди. Бахмајараг ки, Раһаб гејри-камил иди, һеч исраилли дә дејилди, Ибраһим пејғәмбәр кими салеһ сајылды. Онун нүмунәси иманы әмәлдә ҝөстәрмәјин ваҹиб олдуғуну вурғулајыр. w23.12 с. 5—6, абз. 12, 13

Мәсиһиләр үчүн Мүгәддәс Китабы јалныз сәтһи баша дүшмәк кифајәт дејил. Биз мүгәддәс руһун көмәји илә «Аллаһын дәрин сирләрини белә» өјрәнмәјә ҹан атырыг (1 Кор. 2:9, 10). Бәлкә, Јеһоваја јахынлашмағыныза көмәк едәҹәк мөвзулары арашдырасыныз? Мәсәлән, арашдыра биләрсиниз ки, Јеһова гәдимдә хидмәтчиләринә Өз мәһәббәтини неҹә ҝөстәрмишди вә бу Онун сизи дә севдијини неҹә сүбут едир. Һәмчинин Јеһованын гәдимдә һансы ибадәти тәсис етдијини арашдырмаг вә ону индики ибадәтинизлә мүгајисә етмәк олар. Јахуд Иса Мәсиһин үзәриндә јеринә јетмиш пејғәмбәрликләри дәриндән өјрәнә биләрсиниз. Бу мөвзулары арашдырмаг сизә бөјүк севинҹ ҝәтирәҹәк. Бунлары «Ҝөзәтчи гүлләси нәшрләринин индекси» (түрк.) вә «Јеһованын Шаһидләринин нәшрләри үзрә ахтарыш» вәсаитинин көмәји илә едә биләрсиниз. Дәрин мүталиә иманынызы мөһкәмләндирәҹәк вә сиз «Аллаһын елминә» јетишәҹәксиниз (Мәс. 2:4, 5). w23.10 с. 18—19, абз. 3—5

Һәвари Бутрусун истифадә етдији «һәрарәт» сөзү һәрфән «дартмаг» мәнасыны дашыјыр. Ајәнин икинҹи һиссәсиндә исә һәрарәтли севҝинин бизи нәјә тәшвиг етдији вурғуланыр. Бу ҹүр севҝи баҹы-гардашларымызын ҝүнаһынын үстүнү өртүр. Ҝәлин белә бир нүмунәјә бахаг: Тәсәввүр един, бир парча ҝөтүрүб, үстүндә ләкәләр, чапыглар олан масаны өртмәјә чалышырсыныз. Бу заман гүсурлар там өртүләнә гәдәр парчаны кәнарларындан тутуб дартырсыныз. Беләҹә, бүтүн гүсурлары өртмүш олурсунуз. Ејнилә диндашларымызы һәрарәтлә севириксә, онларын бир-ики ҝүнаһынын јох, чохлу ҝүнаһынын үстүнү өртәҹәјик, башга сөзлә, онлары бағышлајаҹағыг. Диндашларымыза севҝимиз о гәдәр ҝүҹлү олмалыдыр ки, һәтта бәзән чәтин олса да, онларын сәһвләрини бағышлаја биләк (Кол. 3:13). Биз бағышлајанда мәһәббәтимизин мөһкәм олдуғуну вә Јеһованы разы салмаг истәдијимизи ҝөстәририк. w23.11 с. 11—12, абз. 13—15