Халгына онлары севдијини, онлардан мәмнун галдығыны билдирмәк Јеһоваја хошдур. Мүгәддәс Китабдан ҝөрүрүк ки, Јеһова ики дәфә Исаны «севимли Оғлум» адландырмышды вә ондан разы галдығыны демишди (Мәт. 3:17; 17:5). Јеһованын сиздән дә разы галдығыны ешитмәк истәјәрдиниз? О бизимлә бирбаша данышмаса да, Өз Кәламы васитәсилә һиссләрини билдирир. Исанын мүждәләрдә јазылмыш сөзләрини охујанда, санки Јеһованын бизә дедији сөзләри «ешидирик». Иса Атасынын хүсусијјәтләрини мүкәммәл шәкилдә әкс етдирирди. Буна ҝөрә дә онун гејри-камил, лакин сәдагәтли давамчыларына дедији разылыг сөзләрини охујаркән тәсәввүр едә биләрик ки, Јеһова бу сөзләри бизә дејир (Јәһ. 15:9, 15). Чәтинликләрлә үзләшмәјимиз о демәк дејил ки, биз Јеһованын разылығыны итирмишик. Әксинә, бу бизә Јеһованы дәрин мәһәббәтлә севдијимизи, Она етибар етдијимизи сүбут етмәк үчүн имкан јарадыр (Јаг. 1:12). w24.03 с. 28, абз. 10, 11

Әҝәр валидејнсинизсә, ушагларыныза јашларына ујғун шәрһләр һазырламаға көмәк един. Бәзән әр-арвад проблемләри вә ја әхлаг мәсәләләри кими ҹидди мөвзулар мүзакирә олунур. Амма бу заман да ушагларын шәрһ верә биләҹәји бир-ики абзас тапмаг олар. Һәмчинин ушагларыныза изаһ един ки, һәр әл галдыранда онлара сөз вериләҹәјини дүшүнмәсинләр. Онда онларын јеринә башгасына сөз вериләндә мәјус олмајаҹаглар (1 Тим. 6:18). Һәр биримиз өз шәрһләримизлә Јеһованы уҹалда вә диндашларымызы руһландыра биләрик (Мәс. 25:11). Һәрдәнбир өз башымыза ҝәлмиш һадисәдән данышмаг олар. Амма еһтијатлы олмалыјыг ки, өзүмүз барәдә чох данышмајаг (Мәс. 27:2; 2 Кор. 10:18). Әксинә, чалышаг ки, шәрһләримиз әсас етибарилә Јеһова, Онун Кәламы вә халгы илә бағлы олсун (Вәһј 4:11). w23.04 с. 24—25, абз. 17, 18

Мәһәббәтин ајыг галмағымызда ваҹиб ролу вар (Мәт. 22:37—39). Тәблиғ етдијимиз үчүн биз мүәјјән чәтинликләрлә үзләшә биләрик, амма Аллаһа мәһәббәт буна бахмајараг, хидмәтимизи давам етдирмәјә көмәк едир (2 Тим. 1:7, 8). Мәһәббәти иманымыза шәрик олмајан инсанлара да ҝөстәрдијимиз үчүн тәблиғ етмәјә давам едирик, үстәлик, телефон вә мәктуб васитәсилә шаһидлик веририк. Биз инсанларын бир ҝүн дәјишиб дүзҝүн давранаҹагларына үмидимизи итирмирик (Һизг. 18:27, 28). Биз һәм дә баҹы-гардашларымызы севирик. Онлары севдијимизи неҹә ҝөстәририк? Бир-биримизә тәсәлли вермәклә вә мөһкәмләндирмәклә (1 Салон. 5:11). Дөјүшдә јан-јана вурушан әсҝәрләр кими биз дә бир-биримизә дајаг олуруг. Биз һеч вахт биләрәкдән баҹы-гардашларымызы инҹитмәрик, јахуд пислијә писликлә ҹаваб вермәрик (1 Салон. 5:13, 15). Мәһәббәт ҝөстәрмәјин диҝәр јолу рәһбәрлик едән гардашлара һөрмәт етмәкдир (1 Салон. 5:12). w23.06 с. 9—10, абз. 6; с. 10—11, абз. 10, 11