Јәһудиләр Аллаһа иман етдикләрини ҝөстәрәҹәкләр?

Нисанын 10-у базар ертәсидир. Иса пејғәмбәр мәбәддә гаршыда ону ҝөзләјән өлүмү барәдә данышыр. Ҝөрәсән, онун өлүмү Атасынын адына неҹә тәсир едәҹәк? Ону ән чох нараһат едән елә будур. О дејир: «Ата, Өз адыны уҹалт». Бу заман ҝөјдән ҝурултулу бир сәс бәјан едир: «Уҹалтмышам, јенә дә уҹалдаҹағам» (Јәһја 12:27, 28).

Онун әһатәсиндә олан издиһам һејрәтдән донуб галыр. Бәзиләри илдырым чахдығыны дүшүнүр. Диҝәрләри исә онунла мәләјин данышдығыны дејирләр (Јәһја 12:29). Амма бу сәс Јеһова Аллаһын сәсидир! Бу, биринҹи дәфә дејил ки, инсанлар Иса пејғәмбәрин хидмәти әрзиндә Аллаһын сәсини ешидирләр.

Үч ил јарым бундан әввәл Иса Мәсиһ вәфтиз оларкән Вәфтизчи Јәһја Аллаһын сәсини ешитмишди. Аллаһ Мәсиһ һаггында белә демишди: «Бу, Мәним севимли Оғлумдур. Мән ондан чох разыјам». 32-ҹи илин Пасха бајрамындан сонра Иса Мәсиһин ҝөркәми дәјишәндә онун јанында олан һәвариләринә, Јагуба, Јәһјаја вә Бутруса да Аллаһын: «Бу, Мәним севимли Оғлумдур. Мән ондан чох разыјам. Она гулаг асын», — сөзләрини ешитмәк нәсиб олмушду (Мәтта 3:17; 17:5). Амма бу дәфә, јәни үчүнҹү дәфә Аллаһ ҝөјләрдән данышанда Онун сәсини чохлу сајда адам ешидир!

Иса Мәсиһ дејир: «Бу сәс мәним үчүн јох, сизин үчүн иди» (Јәһја 12:30). Ҝөјдән ҝәлән бу сәс онун һәгигәтән дә Аллаһын Оғлу вә вәд едилмиш Мәсиһ олдуғуну сүбут едир.

Иса пејғәмбәр өлүмәдәк Аллаһа садиг галмагла бизә неҹә јашајаҹағымыза даир нүмунә гојду вә бу дүнјанын һөкмдары олан Шејтан Иблисин мәһв едилмәјә лајиг олдуғуну тәсдиг етди. О дејир: «Бу дүнјаја һөкм кәсмәк вахты јетишди. Инди бу дүнјанын һөкмдары девриләҹәк». Иса пејғәмбәри ҝөзләјән өлүм мәғлубијјәт јох, гәләбә олаҹаг. Бу, неҹә ола биләр? О изаһ едир: «Мән исә јухары галдырыланда һәр ҹүр инсаны өзүмә ҹәлб едәҹәјәм» (Јәһја 12:31, 32). О, өлүмү илә инсанлары өзүнә ҹәлб едиб әбәди һәјата јол ачаҹаг.

Иса Мәсиһ ҝөјә галдырылаҹағыны дејәндә издиһам етираз едир: «Биз Төвратдан ешитмишик ки, Мәсиһ әбәди галмалыдыр. Неҹә олур, сән дејирсән ки, инсан Оғлу јухары галдырылмалыдыр? Ахы бу инсан Оғлу кимдир?» (Јәһја 12:34). Бир белә сүбут гаршысында, үстәлик, Аллаһын сәсини ешидәндән сонра да, чохлары Исанын доғрудан да инсан Оғлу вә вәд едилмиш Мәсиһ олдуғуна инанмыр.

Иса Мәсиһ әввәл дедији кими, бу дәфә дә өзүнү нур адландырыр (Јәһја 8:12; 9:5). О, ҹамаата дејир: «Нур бир аз да аранызда олаҹаг. Нә гәдәр ки нур сизинләдир, јеријин, јохса зүлмәт сизи үстәләјәр... Нә гәдәр ки нур сизинләдир, нурун өвладлары олмаг үчүн нура иман ҝәтирин» (Јәһја 12:35, 36). Сонра Иса Мәсиһ чыхыб ҝедир, чүнки о, нисанын 10-у јох, 14-ү Пасха бајрамында өлдүрүләҹәк вә ҝөјә галдырылаҹаг (Галатијалылара 3:13).

Иса Мәсиһин хидмәтинә нәзәр саланда ҝөрмәк олар ки, јәһудиләрин иман ҝәтирмәјәҹәкләринә даир дејилмиш пејғәмбәрлик јеринә јетирди. Әшија пејғәмбәрлик етмишди ки, халгын ҝөзләри бағлы, үрәкләри һиссијатсыз олаҹаг, шәфа тапмаг үчүн ҝери дөнмәјәҹәк (Әшија 6:10; Јәһја 12:40). Бәли, јәһудиләрин әксәријјәти Иса Мәсиһин вәд едилмиш Хиласкар олдуғуну тәсдиг едән сүбутлары инадла рәдд едир.

Никодем, ариматајлы Јусиф вә рәһбәрләрин ичиндән чохлары Иса Мәсиһә иман едир. Бәс, ҝөрәсән, онлар иманларына ҝөрә давранаҹаглар, јохса синагогдан говулмагдан горхдуглары вә ја инсанларын јанында иззәт газанмағы севдикләри үчүн ҝери чәкиләҹәкләр? (Јәһја 12:42, 43).

Иса пејғәмбәр она иман етмәјә нәләрин дахил олдуғуну изаһ едир: «Мәнә иман едән јалныз мәнә јох, мәни ҝөндәрәнә дә иман едир. Мәни ҝөрән мәни ҝөндәрәни дә ҝөрүр». Иса пејғәмбәрин Аллаһын бујруғу илә бәјан етдији һәгигәтләр о гәдәр ваҹибдир ки, о дејир: «Мәни веҹинә алмајан вә сөзләрими гәбул етмәјән үчүн һаким вар. Ағзымдан чыхан сөз ахырынҹы ҝүндә ону мүһакимә едәҹәк» (Јәһја 12:44, 45, 48).

Иса пејғәмбәр сөзләринә јекун вурур: «Мән өзүмдән данышмырам, мәни ҝөндәрән Ата мәнә нә һагда данышмағы, нә демәји бујуруб. Мән билирәм ки, Онун бујруғу әбәди һәјата апарыр» (Јәһја 12:49, 50). Пејғәмбәр билир ки, тезликлә она иман едән инсанларын уғрунда өз ҹаныны гурбан верәҹәк (Ромалылара 5:8, 9).