Zəbur

132 Ey Yehova, Davudu,

Onun bütün əzablarını yada sal,+

 2 Yada sal, ey Yehova, Sənə necə and içmişdi,

Yaqubun qüdrətli Allahına əhd etmişdi:+

 3 «Evimə, çadırıma girmərəm,+

Yatağıma, döşəyimə qalxmaram,

 4 Yuxunu gözlərimdən qovaram,

Kirpik qırpmaram,

 5 Yehova üçün bir məkan,

Yaqubun qüdrətli Allahına əzəmətli məskən tapana qədər».+

 6 Bax! Əfratda+ onun barəsində eşitdik,

Onu meşəlikdə tapdıq.+

 7 Gəlin Allahın məskəninə gedək,+

Ayaq kətili önündə səcdə edək.+

 8 Qalx, ey Yehova,

Qüdrətinin rəmzi olan sandığınla məskəninə gir.+

 9 Kahinlərin salehliyi geyinsin,

Sadiq bəndələrin sevinib-şadlansın.

10 Qulun Davudun xatirinə

Məsh etdiyini rədd etmə.+

11 Yehova Davuda and içib,

Heç vəchlə sözündən dönməz:

«Sənin nəslindən gələni

Taxtında əyləşdirəcəyəm.+

12 Əgər oğulların əhdimə,

Verəcəyim öyüdlərə sadiq qalarsa,+

Onların oğulları da əbədiyyən

Sənin taxtında oturacaq».+

13 Çünki Yehova Sionu seçdi,+

İstədi ki, ora məskəni olsun:+

14 «Bura Mənim əbədi məskənimdir,

Burada yaşayacağam,+ istəyim budur.

15 Bu yerə ruzi-bərəkət yağdıracağam,

Yoxsullarını çörəklə doyuracağam.+

16 Kahinlərinə qurtuluşdan libas geyindirəcəyəm,+

Bu yerin sadiq bəndələri sevinib-şadlanacaq.+

18 Düşmənlərini rüsvayçılığa bürüyəcəyəm,

Onunsa tacı parlayacaq».+