Nəğmələr Nəğməsi
8 «Kaş anamın döşündən süd əmmiş
Qardaşım olaydın!
Çöldə rast gələndə səni tutub öpərdim,+
Kimsə məni qınamazdı.
Sənə ədvalı şərab süzərdim,
Nar şirəsi içirərdim.
3 Sol əli başımın altında olardı,
Sağ əli məni qucaqlayardı.+
4 Sizi and verirəm, ey Yerusəlim qızları,
Qəlbimdə məhəbbət ayıltmayın, oyatmayın özü oyanmayınca».+
5 «Yarının qoluna girib
Səhradan gələn kimdir belə?»
«Alma ağacının altında yatmışdın, oyatdım səni.
Anan o yerdə sancı çəkmişdi,
Orada ağrı çəkib səni doğmuşdu.
6 Məni ürəyinin başında,
Qolunda möhür eylə.
Çün məhəbbət ölüm qədər güclüdür,+
Sədaqət Məzar* kimi dönməzdir.
Alovu alışıb-yanır; Yahın* alovudur.+
Məhəbbəti almaq üçün insan bütün evini versə də,
Yenə bir heç sayılar*».
8 «Balaca bacımız var,+
Hələ döşləri çıxmayıb.
Ona elçi gələndə,
Bacımız üçün nə edək?»
9 «O, divar olsaydı,
Üstündə gümüşdən qala dişləri tikərdik.
Qapı olsaydı,
Sidr tiri ilə bağlayardıq».
10 «Mən divaram,
Döşlərim qala bürcüdür.
Odur ki, mən onunçün
Qəlbi rahat bir qızam.
11 Süleymanın Baal-Həmunda üzüm bağı var idi.+
O, bağı bağbanlara əmanət etmişdi.
Bağın meyvəsi üçün hərəsi ona min gümüş verirdi.
12 Mənimsə bağım öz ixtiyarımdadır.
Ey Süleyman, min gümüş sənə çatır,
İki yüz gümüş meyvə yetişdirənlərə».
13 «Ey bağlarda yaşayan,+
Dostlar səsini eşidir.
Qoy mən də duyum».+