Vaiz
1 Vaizin*,+ Yerusəlimdə padşahlıq edən+ Davud oğlunun sözləri.
2 «Puçun puçu! — dedi vaiz.
Puçun puçu! Hər şey puçdur!»+
3 Günəş altında çəkdiyi ağır zəhmətdən,
Əziyyətdən insana nə fayda?+
5 Günəş çıxır, günəş batır,
Sonra təzədən doğacağı yerə tələsir.+
6 Külək cənub səmtinə əsir, sonra şimal səmtinə dönür;
Elə hey dövr edir. Külək təkrar-təkrar dövr edir.
7 Bütün çaylar axıb dənizə tökülür, amma dəniz heç vaxt daşmır.+
Çaylar başladıqları yerə qayıdır ki, təzədən axsın.+
8 Hər şey yorucudur;
Hər şey barədə danışmağa söz çatmaz.
Göz görməkdən doymaz,
Qulaq eşitməkdən.
10 Məgər elə bir şey var ki, deyəsən: «Bax, bu, yeni bir şeydir»?
O da çoxdan var imiş,
Zəmanəmizdən əvvəl mövcud imiş.
11 Keçmişdəki insanlar xatırlanmır.
Sonradan gələnlər də elə olacaq,
Onlar da daha sonra gələnlər tərəfindən xatırlanmayacaq.+
12 Mən vaiz Yerusəlimdə İsrailin padşahıyam.+ 13 Səma altında+ edilən hər şeyi — Allahın bəşər övladlarına məşğul olmaq üçün verdiyi miskin işləri öyrənib hikmətlə+ araşdırmaq istədim.
14 Günəş altında edilən bütün işləri seyr etdim,
Gördüm ki, hər şey puçdur, külək dalınca qaçmağa bənzəyir.+
15 Əyrini düzəltmək olmaz,
Olmayan şeyi saymaq olmaz.
16 Ürəyimdə dedim: «Bax! Mən böyük hikmət qazandım, məndən qabaq Yerusəlimdə yaşayanlardan qat-qat çox hikmətə yiyələndim.+ Ürəyim böyük hikmət, elm qazandı».+ 17 Ürəyimi hikmətin, dəliliyin, axmaqlığın nə olduğunu öyrənməyə verdim.+ Bu da külək dalınca qaçmağa bənzəyir.
18 Hikmət çoxalanda kədər də çoxalır,
Elmini artıran dərdini artırır.+