A ye’ele nté a ke dulu e Jérusalem

Yésus a nyoñeya abui éyoñ na a saé e Galilée, vôme bôte ba te dañe wô’ô foé jé a lôte Judée. A fe na, éyoñ a too Jérusalem, a nga saé môt éziñ e môse Sabbat, amu nalé “Bejuif be nga dañe kômbô wôé nye.”​—Jean 5:18; 7:1.

Éyoñe ji, bi nto Ngon ébulu nge Ngon awômô ya mbu 32 É.J., a Abô’ô Tabernacle Bejuif (nge na, abô’ô ba tabe Bibem) e nto bebé. Abô’ô ete da boban tañe melu zangbwal, mvuse ya valé beta étôkan a boban môse mwomô. Abô’ô da liti na mbu ya mbéane mefup ô maneya a na, a nto éyoñe ya vak a ve Zambe akéva.

Bobenyañe be Yésus (Jacques, Simon, Joseph, Judas) ba yemete nye a jô na: Kôlô’ô va, ô ke Judée.” Jérusalem a ne teme ya mfuban ékaña’a nlame Judée. Éyoñe mebô’ô melal ya mbu ma boban, tison é ne njalan a bôt. Nde bobenyañe be Yésus ba jô nye na: “Môt éziñ a se ngule ya bo jam asoé nge a jeñe na a yené; e vôme wo bo mame ma, liti’i womiene bôt.”​—Jean 7:3, 4, Mfefé Nkôñelan.

Éyoñe te bobenyañe bé bete benyin be ngenane “teke buni” na nnye a ne Messie. Ba yi na, bôte ba te suan abôk, be yen ane a bo mesimba. Yésus a liti be na jam ete é nji yian a jô’ô na: “Bôte ya si nyô be se ngule ya siñe mia, ve ba siñe ma, amu ma tyi’i mva’a na mimboone miab mi ne abé. Mfa’a wônan, betan, mi ke abôk; ve mfa’a wom maa ye ke tame bet a ke abô’ô te, amu éyoñe jam é ngenane te kpwaan.”​—Jean 7:5-8, Mfefé Nkôñelan.

Mvuse bone melu éyoñe bobenyañe be Yésus be maneya ke a beta nsamba bôte, Yésus ba beyé’é bé ba té a ke, sa éngengeñ, ve asoé. Ba nyoñe njoñ wo lôte Samarie, sa ke wu bôte ba zu ba nyoñ e fefele Ôsôé Jourdain. Yésus ba beyé’é bé ba kômbô bi vôme ya tabe e Samarie, nde a lôme mbañete ôsu na be fas ajô te. Bôte ya nlam éziñ valé ba bene nyoñe Yésus a beyé’é bé avale be wô’ô zu ba nyoñe beyeñ, amu Yésus a ke Jérusalem asu Abô’ô Bejuif. A ôlun ôse Jacques ba Jean ba sili na: “A Tat, ye wo ayi na bi loen nduan é so’o yôp, a jiane be?” (Luc 9:54) Yésus a komekane be amu be nji yiane bi bi aval ôsimesan ete, ane ba ke dulu dap ôsu.

Nté ba wulu, mone scribe éziñ a jô Yésus na: “A ñye’ele, ma ye tôñe wo e vôm ase wo ye ke.” Yésus nye na: “Minkemvak mi bili mefumba, anone ya yôbe ke e bili mumba’a, ve Mona môte ke a nji bi vôme ya bôôé nlô.” (Matthieu 8:19, 20, Mfefé Nkôñelan) A kômbô nye liti na, nge a tyi’i na a tôñe nye, a ye tôban abui minjuk. A da yené v’ane mone scribe nyi a dañ éngelezek, a vo’o kañese aval ényiñ ete. Bia bese bia yiane ñhe sili biabebiene na, ‘Me ne tôñe Yésus akekui nné ôvé?’

Yésus a jô môte mfe na: “Tôñe’ ma.” Môte nye na: “A Tat, jôké’é ma me ke jame tate soñ.” Mbôl a yem ényiñe môt ate, Yésus a yalane nye na: “Jôké’é mimbim mi jame mimbim miap; wo, kele’ kate bôte foé ya [Éjôé] Zambe.” (Luc 9:59, 60) Ésa môt ate a ngenan a vee. Nge a mbe na a wuya, mone wé a nji be ve zu laan a Yésus valé. Nya ajôô a ne na, mona fam a nga’an teke bo nkômesane ya telé Éjôé Zambe ôsu ényiñe jé.

Nté ba ke ôsu a wulu na ba ke Jérusalem, môte mfe a jô Yésus na: “Ma ye tôñe wo a Nti, ve taté’é ve ma nkañesane ya ke ya’ane bôte ya nda jam.” Yésus a yalane nye na: “E môt ase a beté wo ékalik a a fombô e mvus, a nji yian Éjôé Zambe.”​—Luc 9:61, 62, Mfefé Nkôñelan.

E bôte ba kômbô bo beyé’é be Yésus ba yiane beme mise map ésaé ya Éjôé. Nge môt a fa’a si a nji beme mise mé ve ôsu, nnoñ a fak wo ye kotôbô. A nde fe, nge a bôé ékalik e tyia na a fombô mame me ne mvus, ésaé ya afup ja ye k’ôsu. Aval ete fe, môt ase a fombô mvus na, a yen mame ya nnôma nta’ane mame wu, a ne ji’a kôlô zene ja ke ényiñe ya nnôm éto.