Kansang mga Anak? Kansang Desisyon?

SA 1982, ang Medical Protection Society sa Britanya mipahayag: “Hingpit rasonable ang pag-ingong kinahanglang tagdon ang [relihiyosong] mga pagtuo sa mga ginikanan. Apan bug-os dili rasonable ang pagpameligro sa kinabuhi sa bata.” Kadto lig-on nga pagduso sa mga doktor sa pag-abunog dugo sa mga anak sa mga Saksi ni Jehova nga walay pagkuhag mando sa korte.

Ugaling, ang bag-ong pagsulbong sa AIDS nakakomplikar niini nga situwasyon, sumala sa gitaho sa Justice of the Peace sa Marso sa miaging tuig: “Ang teribleng sakit nga AIDS (Acquired Immune Deficiency Syndrome) mipailaila sa usa ka bag-ong hinungdan sa argumento. Kon ang bahin sa giabuno nga dugo nahugawan sa naghatag sa dugo, kini . . . mosangpot sa pagkamatakdan sa bata sa sakit, ug pagkamatay sa labing makaguol nga paagi sa dili madugay. May mga hitabo na diin nahitabo ang labing daotan . . . Ang bisan unsang makapatay nga sakit maoy makalilisang gikan sa punto de vista sa mga ginikanan o sa ubang suod sa bata, apan ang epekto sa AIDS dayag makalilisang nga halos dili katuohan.”

Pila ka semana sa ulahi, usa ka bata nga dos anyos namatay tungod sa AIDS sa usa ka ospital sa London. Usa ka “biktima sa hugaw nga dugo,” mitaho ang Daily Mail. Ang pagsusi mipadayag nga ang daghan pang bata sa Britanya lagmit makakuhag AIDS “bisan pa sa mas estriktong pagsusi sa dugo nga gigamit sa mga abuno.” Ang Britanikong mga bangko sa dugo nasayran nang nahugawan. Ang mga doktor ug mga korte magtugot ba sa mga ginikanan sa paghukom sa medikal nga tambal sa kaugalingon nilang mga anak ug ilhon ang legal nilang katungod sa pagsupak sa pinugos nga abuno sa dugo? Panahon lamay motug-an.