Dili na Gidiling Basahon
ANG tinamdan sa Iglesya Katolika bahin sa Bibliya dakog kausaban diha sa pila ka Katolikong nasod latas sa milabayng pila ka dekada. Ang gulanggulang nga mga Katoliko mahinumdom pa sa mga adlaw dihang ang pagbasag Bibliya tinamay, kon dili man bug-os tinunglo. Sa daghang nasod nga naglabi ang Katoliko, giisip sa kasagarang katawhan ang Bibliya nga usa ka Protestanteng basahong angay likayan.
Mahitungod sa kahimtang sa Pransiya panahon sa ika-18 ug ika-19ng mga siglo, si Georges Auzou, propesor sa Sagrada Scritura sa Great Seminary sa Rouen, Pransiya, misulat diha sa iyang basahong aprobado sa iglesya nga La Parole de Dieu (Ang Pulong sa Diyos): “Wala idasig ang pagbasag Bibliya. . . . Ngani, gawas sa klero ug sa pila ka pundok sa mga utokan, ang balaang Basahon wala na basaha sa mga Katoliko. Kini nahanaw gikan sa [Katolikong] mga tindahag libro. Padayong gipalambo ang ideya nga ang Bibliya peligroso ug dili maayong basahon . . . Kini tinong gidili sa mga kombento sa madre ug sa Kristohanong [Katoliko] mga eskuylahan.”
Unya misugod pagkausab ang kahimtang. Si Mignot, Katolikong obispo sa Fréjus ug sa Toulon, Pransiya, misulat diha sa iyang pasiuna sa Dictionnaire de la Bible ni Vigouroux (1891-1912): “Atong nasaksihan gayod ang pagkanahigmata bahin sa pagtuon sa Bibliya sa Pransiya. Kawhaan ka tuig kanhi [ang mga pangutana sa Bibliya] . . . nakapaikag lamang sa gamay kaayong pundok sa mga bag-ohan. . . . Ang diyutay ug diyutayng pagpabili gihatag sa pagbasa ug sa pagtuon sa Bibliya. Kanang mga butanga dili gayod hisgotan, ug kon, tingali ang balaanong sakop magkutlo sa Isaias o Proverbio, ang mga tawo molantaw kaniyang matingala ug matahapong siya may sekretong hilig sa Protestantismo!”
Atubangan sa mausbawong kalihokan sa Protestanteng mga sosyedad sa Bibliya, ang mga ensiklikal bahin sa pagtuon sa Bibliya gimantala ni Papa Leo XIII sa 1893, ni Papa Benedicto XV sa 1920, ug ni Papa Pio XII sa 1943. Apan ang maong papanhong mga sulat mas dakog epekto sa mga teologo ug sa klero kay sa Katolikong katilingban.
Miabot ang dakong kausaban duyog sa Ikaduhang Konsilyo Batikano (1962-65). Ang konsilyo mipahayag: “Ang sagradong Tigom sa madasigon ug sa linain nag-awhag sa tanang matinuohong Kristohanon, ilabina ang mga sakop sa Relihiyosong Orden, pinaagi sa kanunayng pagbasa sa balaang Kasulatan nga makakat-on sa ‘ekselenteng kahibalo bahin kang Jesu-Kristo’ (Filip 3, 8). ‘Kay ang pagkaignorante sa Kasulatan maoy pagkaignorante bahin kang Kristo’ [matud ni Jerome].”
Busa, sa 1966 ang mga awtor sa librong A Guide to Catholic Reading nakasulat: “Sulod na sa mga siglo karon ang kasarangang Katoliko nagtuo nga ang Bibliya usa ka basahong gibugna sa Diyos ug, duyog sa tradisyon, mao ang tinubdan sa tanang Katolikong pagtulon-an. Apan siya gitambagan usab nga mag-amping pag-ayo sa iyang paagi sa pagbasag Bibliya ug gidasig nga basahon kana ubos sa sa suod klerikal o relihiyosong superbisyon. . . . Ikalipay nga nausab ug dako ang kahimng ug karong adlawa ang mga Katoliko giawhag, gitambagan, ug gihangyo sa tanang kiliran sa pagbasa sa Basahon sa mga Basahon.”—Italiko amoa.
Ang maong mga kinutlo, nga kinuha tanan gikan sa mga basahong inuyonan sa Iglesya, nagapakitang ang Bibliya dili na gidiling basahon alang sa mga Katoliko. Bisan pa niana, sumala sa gihisgotan sa kataposang kinutlo, ang mga Katoliko kinahanglan magtagad usab sa tradisyon sa ilang iglesya. Kini nakamugnag bag-ong suliran alang sa daghang sinserong Katoliko, ug bisan alang sa iglesya mismo, sumala sa atong makita sa sunod artikulo.