BERILO

Usa ka medyo sihag o dili-sihag nga mineral nga gilangkoban sa silicate sa aluminum ug beryllium. Kini mas gahi kay sa kuwarso (quartz) ug sagad dalag-berde ug kolor, apan usahay kini maoy berde, dalag, asul, puti, luspad nga pula, o tin-aw. Ang lubos-berdeng berilo giklasipikar ingong esmeralda, ang asul-berde ingong aquamarine, ug ang kolor rosas gitawag ug morganite. Ang berilo sagad makaplagan ingong pormag unom-ug-kilid nga mga kristal diha sa bantilisong mga bato. Adunay nakaplagang tibuok nga mga kristal nga berilo nga mitimbang ug kapin sa 25 ka tonelada.

Ang berilo maoy usa ka ilado kaayong mutya sa karaang kapanahonan. Ang mga Grego mihimog nindot nga mga igtitimbre nga berilo, ug ang mga Romano migamag mga bato sa ariyos gikan niining kinaiyanhong mga kristal. Ang berilo (Gr., beʹryl·los) kausa ra gihisgotan diha sa Kasulatan (NW, NE, RS) ingong ang ikawalong patukoranan sa paril sa Bag-ong Jerusalem.​—Pin 21:​2, 19, 20.