Madani Ka ba sa Kaayo sa Diyos?
IKAW ba may suod kaayong higala? Kon mao, nakapalandong ka bag unsay nakapadani nimo nianang tawhana? Ang iya bang hitsura? Ang kamatuoran ba nga kamo interesado sa samang mga butang? O ang laglom pang mga hiyas, sama sa kalulot o kaalam? Kon ang hiyas nga nagbugkos sa inyong panaghigala mao ang pagkamaayo, nan kamo may tugob gayong relasyon. Ang tinuod nga pagkamaayo talagsa rang hikit-an karong adlawa sa dihang, sa kinadak-ang bahin, ang mga tawo “walay gugma sa pagkamaayo.”—2 Timoteo 3:3.
Alang sa usa ka Kristohanon, ang labing bililhong relasyon sa kinabuhi dili mao ang uban sa laing tawo kondili uban sa Diyos. Busa kon ikaw maghunahuna niining relasyona, nakapalandong ka ba: ‘Hain sa mga hiyas sa Diyos ang labing nakapadani nako sa Diyos?’
Ang Pangunang mga Hiyas sa Diyos
Sa pagkamatuod, ang Bibliya nagabatbat sa daghang talagsaong hiyas sa Diyos. Kasagaran ang upat nga gipasiugda mao ang iyang gugma, iyang hustisya, iyang kaalam, ug iyang labing dakong gahom. (Deuteronomio 32:4; Job 12:13; Salmo 147:5; 1 Juan 4:8) Kon kita papilion niining upat ka talagsaong hiyas, moingon tingali ta nga ang gugma sa Diyos maoy labing nakapadani nato. Suod nalangkit sa iyang gugma, hinunoa, mao ang iyang kinalabwang pagkamaayo. Ang mga magsusulat sa Bibliya tin-awng nagsulat bahin niini, ug ang maong pagkamaayo makapadani sa mga tawo ngadto sa maayo, kahimut-ang relasyon uban sa ilang Maglalalang.
Pananglitan, sa hinapos sa ikaunom nga siglo W.K.P., ang propetang si Zacarias mipatugbaw bahin kang Jehova: “Pagkadako sa iyang pagkamaayo, ug pagkadako sa iyang pagkatahom!” (Zacarias 9:17) Sa daghang katuigan una kang Zacarias, si Isaias susamang nagdayeg sa Diyos sa dihang siya misulat: “Hisgotan ko ang mga mahigugmaong-kalulot ni Jehova, . . . bisan ang dagayang pagkamaayo ngadto sa balay sa Israel nga iyang gihatag kanila.”—Isaias 63:7.
Tulo ka siglo nga sayosayo, si Haring David nagsulat nga makapatandog kaayo bahin sa pagkamaayo sa Diyos. Si David misulat gikan sa kasinatian, nga nakatagamtam sa maong pagkamaayo sa tibuok niyang kinabuhi. Ang Diyos maayo kaayo kang David, ilabina tapos sa iyang seryoso kaayong mga sala maylabot kang Batseba ug sa iyang bana, si Uria, sa gipakitaan siyag kaluoy sa Diyos. (2 Samuel 12:9, 13) Sa Salmo 31:19, si David mipahayag nga may apresasyon: “Pagkadako sa imong pagkamaayo, nga gitagana mo sa mga nahadlok kanimo!”
Gimahal ba nimo ang pagkamaayo sa Diyos sama sa pagmahal niadtong mga magsisimba sa kakaraanan? Kon mao, masinati nimo ang tinuod nga “kalinaw sa Diyos nga molabaw sa tanang hunahuna,” ingon man dulot nga matandog sa pagbuhat sa kabubut-on sa Diyos sa tanang panahon. (Filipos 4:7) Atong tagdon sa pila ka gutlo karon kon unsay naapil sa pagkamaayo sa Diyos ug unsa ka katingalahan ang pagkadako niini. Kini tinong mopalalom sa atong apresasyon sa atong mahigugmaong langitnong Amahan.