“Ilha ang Ingon Nianang Matanga sa mga Tawo”

ANG tanan dili maayo sa kongregasyon sa Corinto. Dihay makapakurat nga kaso sa imoralidad, ug dihay mga pagkabahinbahin taliwala sa mga igsoon. Giatubang sa pipila ang grabeng personal nga mga problema o dihay mga pangutana nga kinahanglang pagaatubangon. Ang ubang mga igsoon nagkihaay sa usag usa sa korte; gani ang uban wala motuo sa pagkabanhaw.

Ang seryosong mga pangutana mitungha usab. Kadtong anaa sa nabahin sa relihiyon nga mga panimalay angay bang magpabilin sa ilang dili-magtutuo nga mga kapikas, o angay ba silang magbulag? Unsay papel sa igsoong mga babaye sa kongregasyon? Husto ba ang pagkaog karne nga gihalad sa mga idolo? Sa unsang paagi ang mga tigom​—lakip ang Panihapon sa Ginoo​—pagadumalahon?​—1 Corinto 1:12; 5:1; 6:1; 7:1-3, 12, 13; 8:1; 11:18, 23-26; 14:26-35.

Walay duhaduha nga nabalaka sa kaayohan sa ilang mga igsoon niining dili maayong kahimtang sa espirituwal, si Acaico, Fortunato, ug Estefanas mibiyahe sa pagduaw kang apostol Pablo sa Efeso. Dugang pa niining makatugaw nga balita, posible nga sila may gidalang sulat alang kang Pablo gikan sa kongregasyon nga naundan sa mga pangutana bahin niining mga isyuha. (1 Corinto 7:1; 16:17) Dayag, dili lamang kining tulo ka igsoon ang nabalaka bahin sa situwasyon. Sa pagkatinuod, si Pablo nakadawat na ug mga balita gikan sa ‘[mga sakop] sa balay ni Cloe’ nga may kabangian taliwala sa mga membro sa kongregasyon. (1 Corinto 1:11) Walay duhaduha, ang taho sa mga mensahero nagtabang kang Pablo nga makabaton ug mas tin-aw nga pagsabot sa kahimtang, sa paghukom kon unsang tambag ang ihatag, ug unsaon pagtubag ang gipatugbaw nga mga pangutana. Mopatim-aw nga ang sulat nga atong nahibaloan karon ingong Unang Corinto maoy tubag ni Pablo, nga gitultolan sa balaang espiritu sa Diyos. Si Acaico, Fortunato, ug Estefanas mao tingali ang naghatod sa sulat.

Kinsa si Acaico, Fortunato, ug Estefanas? Unsay atong makat-onan sa pagtuon sa ginaingon sa Kasulatan bahin kanila?

Ang Panimalay ni Estefanas

Ang panimalay ni Estefanas maoy “unang-bunga” sa ministeryo ni Pablo sa Roma sa lalawigan sa Acaya, Habagatang Gresya, sa mga tuig 50 K.P., ug si Pablo mismo ang nagbawtismo kanila. Dayag, si Pablo nag-isip kanila ingong panig-ingnan, usa ka hamtong makapalig-ong impluwensiya alang sa mga taga-Corinto. Mainitong gidayeg niya sila tungod sa ilang kalihokan alang sa kongregasyon: “Karon ako magaawhag kaninyo, mga igsoon: Nahibalo kamo nga ang panimalay ni Estefanas mao ang unang-bunga sa Acaya ug nga gibutang nila ang ilang kaugalingon aron moalagad sa mga balaan. Hinaot kamo usab sa inyong kaugalingon padayong magapasakop sa ingon nianang matanga sa mga tawo ug ngadto sa matag usa nga nagatambayayong ug nagahago.” (1 Corinto 1:16; 16:15, 16) Kon pilay membro sa “panimalay” ni Estefanas wala hisgoti. Ang ekspresyon yanong nagpasabot nga mga membro sa panimalay apan mahimong naglakip usab sa mga ulipon o mga empliyado. Sanglit ang Acaico maoy Latin nga ngalan nga kasagaran sa usa ka ulipon, ug ang Fortunato maoy kasagaran sa usa ka tawong gawasnon, ang ubang mga komentarista nagtuo nga ang duha tingali maoy mga membro sa samang panimalay.

Bisag unsa pay kahimtang, giisip ni Pablo nga panig-ingnan ang panimalay ni Estefanas. Ang mga membro niini ‘nagbutang sa ilang kaugalingon aron moalagad sa mga balaan.’ Ang panimalay ni Estefanas nakasabot nga may buluhaton nga pagabuhaton alang sa kaayohan sa kongregasyon ug boluntaryong midawat niini nga pag-alagad ingong usa ka personal nga responsabilidad. Ang ilang tinguha sa paghatag sa maong pag-alagad ngadto sa mga balaan sa walay duhaduha takos sa moral nga pagpaluyo ug pag-ila.

“Ilang Napalagsik ang Akong Espiritu ug ang Inyoha”

Bisag nabalaka si Pablo sa kahimtang sa Corinto, ang pag-abot sa tulo ka mensahero nagpalig-on kaniya. Si Pablo nag-ingon: “Ako nagamaya tungod sa pagkaania ni Estefanas ug Fortunato ug Acaico, tungod kay sila nakahulip sa inyong pagkawala diri. Kay ilang napalagsik ang akong espiritu ug ang inyoha.” (1 Corinto 16:17, 18) Kon palandongon ang kahimtang sa Corinto, ang pagkanahimulag sa pisikal gikan sa mga taga-Corinto lagmit maoy hinungdan sa kabalaka ni Pablo, apan karon ang presensiya sa ilang mga sinugo nakahulip sa pagkawala sa tibuok kongregasyon. Ang ilang taho lagmit naghatag ug bug-os nga hulagway kang Pablo bahin sa kahimtang ug labing menos nakapuypoy sa pipila sa iyang mga kahadlok. Tingali ang mga butang dili ingon ka daotan kay sa iyang gihunahuna.

Sumala kang Pablo, ang misyon sa tulo dili lamang kay nagpalagsik sa iyang espiritu kondili usab nagsilbing pagpalig-on sa espiritu sa kongregasyon sa Corinto. Walay duhaduha nga nalipay sila nga nasayod nga ang ilang mga sinugo sa tin-aw nakabatbat sa tanang bahin sa kahimtang kang Pablo ug mopauli dala ang iyang tambag.

Busa si Estefanas ug ang iyang duha ka kauban mainitong gidayeg sa ilang mga paghago alang sa mga taga-Corinto. Dako gayod ang pagpabili ni Pablo niining mga tawhana nga sa ilang pagpauli angay nga magpanguna sila diha sa nabahin nga kongregasyon sa Corinto. Giawhag sa apostol ang mga igsoon: “Kamo usab sa inyong kaugalingon padayong magapasakop sa ingon nianang matanga sa mga tawo ug ngadto sa matag usa nga nagatambayayong ug nagahago. . . . Ilha ang ingon nianang matanga sa mga tawo.” (1 Corinto 16:16, 18) Kining kusganong mga rekomendasyon sa tin-aw nagpaila sa bug-os nga pagkamaunongon niining mga tawhana bisan pa sa mga problema sa kongregasyon. Ang ingon nianang matanga sa mga tawo angayng pagamahalon.​—Filipos 2:29.

Ang Matinumanong Kooperasyon Mopatunghag Maayong mga Resulta

Walay duhaduha bahin niana, ang pakigkooperar ug maayo uban sa organisasyon ni Jehova ug sa mga hawas niini mopatunghag maayong mga resulta. Sa dihang gisulat ni Pablo ang sulat nga karon nailhan ingong Ikaduhang Corinto, wala magdugay human sa unang sulat, mas maayo na ang kahimtang sa kongregasyon. Ang padayong mapailobong kalihokan sa mga igsoon sama kang Acaico, Fortunato, ug Estefanas, ingon man ang pagduaw ni Tito, nakapatunghag maayong epekto.​—2 Corinto 7:8-15; itandi ang Buhat 16:4, 5.

Ang mga membro sa modernong-adlawng mga kongregasyon sa katawhan ni Jehova makabatog kaayohan pinaagi sa pagpalandong sa mubong paghisgot bahin niining matinumanong mga lalaki diha sa Kasulatan. Pananglitan, ingnon ta nga ang nagpadayong kahimtang sulod sa lokal nga kongregasyon dili dayon masulbad tungod sa pipila ka mga hinungdan ug nakapabalaka sa mga igsoon. Unsay angayng buhaton? Sundoga si Estefanas, Fortunato, ug Acaico, nga wala moatras sa ilang responsabilidad sa pagpahibalo kang Pablo bahin sa kahimtang ug unya masaligong mitugyan sa mga butang sa mga kamot ni Jehova. Wala gayod nila tugoting ang kasibot sa pagkamatarong mopalihok kanila nga independente o ‘maglagot batok kang Jehova.’​—Proverbio 19:3.

Ang mga kongregasyon iya ni Jesu-Kristo, ug sa iyang nahiangay nga panahon, sama sa Corinto, siya molihok sa pagsulbad sa bisan unsang mga problema nga nagahulga sa ilang espirituwal nga kaayohan ug kalinaw. (Efeso 1:22; Pinadayag 1:12, 13, 20; 2:1-4) Kasamtangan, kon sundon nato ang maayong panig-ingnan nga gipakita ni Estefanas, Fortunato, ug Acaico ug magpadayon sa paghago sa pag-alagad sa atong mga igsoon, kita usab sa kamaunongon nagapaluyo sa kahikayan sa kongregasyon, nga nagapalig-on sa atong mga igsoon, ug ‘nagapasibot kanila sa paghigugma ug sa maayong mga buhat.’​—Hebreohanon 10:24, 25.